บทที่ 4 อีนิกม่าคนหนึ่ง

5 ปีแล้วที่ซีห่าวมาเมืองไทยตามหาคนคนหนึ่งตามคำสั่ง ไม่มีแม้กระทั่งรูปภาพ ข้อมูลรายละเอียดประวัติส่วนตัว รู้แค่ว่าอาจจะอยู่ชานเมืองของกรุงเทพมหานคร เป็นอัลฟ่าชาย (อีนิกม่า) นี่มันยิ่งกว่างมเข็มในมหาสมุทรเสียอีก บอกเพียงว่าจะรู้ด้วยสัญชาตญาณ ไม่ว่าการต่อสู้ จิตสังหาร แล้วจะมีวิธีใดเล่าที่จะทำให้อัลฟ่าปลดปล่อยสัญชาตญาณเหล่านี้ออกมา นอกจากสร้างสถานการณ์คับขัน การเอาตัวรอดยามภัยมาถึงตัว

คิดได้ดังนั้นซีห่าวจึงเลือกดักปล้น หรือฉกสิ่งของไม่ว่าจะโทรศัพท์ นาฬิกาหรือกระเป๋าสตางค์เฉพาะอัลฟ่าที่แข็งแกร่ง ดูพละกำลัง การต่อสู้ต่าง ๆ แต่ไม่มีใครที่เข้าข่ายนั้นเลยสักคน ไม่ได้จะปล้นจริง ๆ เพียงแค่หาเรื่องสะกิดให้ประลองกำลังกันเท่านั้น เลือกเวลาที่เหมาะสม ไม่ใช่เข้าหาโต้ง ๆ มันต้องมีลูกล่อลูกชน ค่อยหาจังหวะลงมือ ดูลาดเลาผู้ติดตามพร้อมประเมินพละกำลังของอีกฝ่ายด้วย หลีกเลี่ยงสถานการณ์เลือดตกยางออกให้มากที่สุด

หมดกันลุคที่เคยสะสมมา จากสมาชิกหนึ่งในตระกูลมาเฟียใหญ่ของจีนต้องมานั่งทำอะไรแบบนี้

แล้วจะต้องติดแหง็กอยู่ที่นี่อีกกี่ปี การตามหาอีนิกม่าที่ไม่มีแม้แต่รูปภาพ ชื่อแซ่ เหมือนงมเข็มในมหาสมุทรอันกว้างใหญ่ไพศาล แค่ลำพังอีนิกม่าอย่างเดียวก็ยากแล้ว แถมที่ยากที่สุดนั่นก็คือทายาทคนสุดท้ายของตระกูลเว่ย

โว้ย!!! ประเทศไทยมันกว้างใหญ่ไพศาล เกิดเป้าหมายมีการโยกย้ายเปลี่ยนจังหวัดชาตินี้ทั้งชาติเขาจะเจอไหมเนี่ย

จะไปตามหาสอบถามผลเลือดจากโรงพยาบาลหรือสถานพยาบาลต่าง ๆ ไม่ได้เลยด้วยซ้ำ เพราะอยู่ในกำมือของตระกูล ‘จุลศาตรา’ ทั้งหมด ได้ยินมาว่าตระกูลนี้มีอัลฟ่าและโอเมก้าที่ร่างกายผิดปกติ รอการเติมเต็มจากผู้ที่มีลักษณะพิเศษเหมือนกัน

การตรวจสอบหาลักษณะพิเศษพื้นฐานนั่นก็คือการตรวจเลือด แต่ไม่ใช่ทุกที่จะสามารถตรวจสอบได้ อุปกรณ์และเครื่องมือจะต้องสั่งทำพิเศษเพื่อรักษาสภาพของเลือดให้อุณหภูมิคงที่มากที่สุด และแน่นอนพวกเลือดพิเศษหายากอย่างอีนิกม่าคงไม่โง่พอที่จะเดินไปให้เจาะเลือดง่าย ๆ หรอก

นอกจากจะหานายน้อยให้เจอแล้ว หวังว่าเขาคงไม่ต้องเอาชีวิตมาทิ้งไว้ที่ต่างบ้านต่างเมือง ในความหวังอันริบหรี่แม้เพียงเศษเสี้ยว เขาก็จะไม่เลือกที่จะหมดหวังและละทิ้งภารกิจนี้เป็นอันขาด

เพราะจมูกของเขาได้กลิ่นอายอีนิกม่าปะปนแฝงมาในอากาศ แม้กลิ่นอายจะเบาบางแต่คลุ้งไปด้วยกลิ่นสาบเลือดที่พรั่นพรึงและน่าเกรงขาม แม้ตัวเองจะเป็นอัลฟ่า แต่ต้องยอมสยบให้จ่าฝูงที่มีคุณสมบัติเหนือกว่าอย่างเลี่ยงไม่ได้เพราะสัญชาตญาณมนุษย์ทุกคนรักตัวกลัวตายกันทั้งนั้น เมื่อรู้ว่าสู้ไม่ได้ก็ต้องล่าถอยหนีเพื่อรักษาชีวิตรอด

ซีห่าวผู้ไม่เชื่อในพระเจ้าแต่กลับภาวนาในใจอ้อนวอนต่อหน้าพระเจ้า...หวังว่านายน้อยจะยังมีชีวิตอยู่รอดปลอดภัยจนกว่าเขาจะพบตัว และหากไม่รีบค้นหาเกรงว่าอีนิกม่าสายเลือดพิเศษอาจตกอยู่ในอันตราย อีกทั้งเป็นหนึ่งในเป้าหมายที่นักล่าค่าหัวจะลงมือแย่งชิงเหมือนกัน

หากนักล่าค่าหัวชิงลงมือ อย่าว่าแต่ชีวิตตัวเองเลย แม้แต่ชีวิตนายน้อยเขาเองก็ไม่รู้ว่าจะมีปัญญาปกป้องได้ไหม เพราะพวกนักล่ามีองค์กรใหญ่คุ้มกะลาหัวอย่างลับ ๆ หนึ่งในนั้นเป็นนักฆ่าฝีมือดี ‘ฉายานักฆ่าไร้พ่าย’ ยามที่อีกฝ่ายลงมือ อย่าว่าแต่คนเลย แมลงสักตัวก็ไม่อาจรอดพ้นสายตามัจจุราชอันแหลมคม ฉับไว ลั่นไกตรงเป้าเหมือนจับวาง นี่แหละถึงเป็นอัลฟ่าเหมือนกัน แต่สมรรถภาพต่างกันสิ้นเชิง และซีห่าวก็รู้ตัวดีว่าเขาคนเดียวไร้ปัญญาในการต่อกรกับนักล่าทั้งฝูง และเป็นโอกาสดีในการหาพันธมิตรผนึกกำลังต่อกร