บทที่ 24 : โหมกระหน่ำใต้กระแสน้ำ

บทเพลงรักบทใหม่เริ่มต้นขึ้นท่ามกลางความคลุมเครือ ก่อนแปรเปลี่ยนเป็นความโหยหา คอสโม่ จ้องมองใบหน้าหวานที่เปื้อนไปด้วยหยดน้ำตาแห่งความน้อยใจ เขาก้มลงบดจูบที่ริมฝีปากอิ่มอย่างรุนแรงและเอาแต่ใจ ราวกับจะสูบเอาวิญญาณของเธอมาเป็นของเขาเพียงผู้เดียว

เขาปลดกุญแจมือออกเพียงเพื่อจะช้อนร่างของเธอขึ้นมาไว้ในอ้อมแขนที่ทรงพลัง ชายหนุ่มพาเอื้องทรายเดินตรงไปยังห้องน้ำสุดหรู ก่อนจะวางเธอลงใต้ฝักบัวเรนชาวเวอร์ขนาดใหญ่ สายน้ำอุ่นพุ่งทะยานลงมากระทบผิวเนียนละเอียดจนเปียกโชก ชุดเดรสตัวสวยแนบไปกับส่วนเว้าส่วนโค้งจนดูยั่วยวนเกินห้ามใจ

"พี่คอสโม่... ปล่อยนะคะ ทรายยังโกรธพี่อยู่" เอื้องทรายครางประท้วงในลำคอ แต่ร่างกายกลับสั่นสะท้านเมื่อมือหนาลูบไล้ไปตามแผ่นหลัง

"โกรธไปเถอะคนดี... แต่อย่าหันหลังให้พี่ เพราะพี่จะทำให้ทรายลืมชื่อยัยผู้หญิงพวกนั้นไปให้หมด" คอสโม่กระซิบเสียงพร่า เขารูดซิปเดรสของเธอลงช้าๆ จนมันหลุดไปกองอยู่ที่พื้น

เขาดันร่างเธอให้แผ่นหลังแนบชิดกับผนังกระเบื้องที่เย็นเฉียบ ขณะที่ตัวเขาแผ่ความร้อนรุ่มเข้าหา เจ้าของใบหน้าครั่นคร้ามค่อยๆ ย่อตัวลงคุกเข่าต่อหน้าเธอ สายตาคมกริบมองกึ่งกลางกายสาวที่สั่นระริกด้วยความปรารถนาที่ซ่อนไม่มิด

"พี่จะทำอะไรคะ... อ๊ะ!" เอื้องทรายเบิกตากว้างเมื่อมือหนาแยกเรียวขาเสลาของเธอออกกว้าง

"พี่จะปรนนิบัติ 'เมีย' ของพี่ไงคะ... ดูสิ ทรายปากแข็งแต่ตรงนี้ของทรายกลับต้อนรับพี่เหลือเกิน" เขาเงยหน้าขึ้นมองสบตาเธอ แววตาเต็มไปด้วยเล่ห์เหลี่ยมและตัณหา "หวานขนาดนี้... พี่จะกินให้หมดทุกหยดเลย"

คอสโม่ไม่รอช้า เขาฝังใบหน้าลงกับความอ่อนนุ่มที่ฉ่ำแฉะ ลิ้นร้อนละเลียดชิมรสชาติความสาวอย่างหนักหน่วงและเชี่ยวชาญ เอื้องทรายแอ่นสะโพกรับอย่างลืมตัว มือเล็กจิกลงบนกลุ่มผมดกดำของเขาเพื่อระบายความเสียวซ่านที่จู่โจมอย่างรวดเร็ว

"อ๊า... พี่คอสโม่... ทรายไม่ไหวแล้ว... อื้อ"

"บอกมาก่อนว่าจะไม่ดื้อแล้ว" เขาปรนเปรอเธอด้วยจังหวะที่เร็วขึ้น ลิ้นร้อนตวัดรัวเร็วในจุดอ่อนไหวจนเอื้องทรายแทบจะยืนไม่อยู่

"คนที่ดื้อน่ะพี่ต่างหาก อื้อ!"

เอื้องทรายเกร็งกระตุกอย่างรุนแรงเมื่อถึงจุดสูงสุดของอารมณ์ ร่างกายเบาสมองขาวโพลนไปหมด คอสโม่หยัดกายขึ้นยืนเต็มความสูงอีกครั้ง เขาอุ้มเธอขึ้นมาเกี่ยวเอวหนาไว้แน่น ก่อนจะกระซิบที่ข้างหูด้วยเสียงที่แหบพร่าอย่างที่สุด

"ตอนนี้ ถึงตาพี่ 'กิน' ทรายจริงๆ แล้วนะคะเด็กดื้อ"

เขาจูบเธออย่างกระหายอีกครั้ง พร้อมกับความลับเรื่องเกาะในฟิลิปปินส์ที่เขากำลังจะบอกให้เธอรู้หลังจากที่เมฆหมอกแห่งความต้องการนี้จางลง

สายน้ำอุ่นจากเรนชาวเวอร์ยังคงตกลงมาอาบชโลมร่างกายของทั้งคู่ที่พันตูเกี่ยวกระหวัดกันอย่างไม่ลดละ คอสโม่ ผละริมฝีปากออกมามองใบหน้าหวานที่แดงซ่านของเอื้องทราย เขาใช้ปลายนิ้วแกร่งสำรวจความพรักพร้อมที่กึ่งกลางกายสาวซึ่งบัดนี้ไหลลื่นและบวมเป่งไปด้วยแรงอารมณ์ที่เขามอบให้เมื่อครู่

“ดูสิทราย... ปากก็บอกว่าเกลียดพี่ หึงพี่ แต่ร่างกายทรายกลับซื่อสัตย์จนน่ารังแก” เขาหยอกเย้าเสียงพร่า สายตาคมกริบมองช่องทางรักที่ฉ่ำแฉะราวกับจะกลืนกิน

“พี่มันนิสัยไม่ดี... อื้อ... หลอกให้ทรายตายใจแล้วก็ไปยุ่งกับผู้หญิงคนอื่น” เอื้องทรายต่อว่าเสียงสั่น แม้จะรู้สึกน้อยใจจนขอบตาร้อนผ่าว แต่ความเสียวซ่านที่เขามอบให้กลับทำให้เธอไม่อาจผลักไสเขาได้จริงจัง

คนตัวใหญ่ไม่รอช้า เขาโน้มตัวลงไปกระซิบที่ข้างหู “พี่บอกแล้วไงว่าคนพวกนั้นไม่มีค่าพอจะให้ทรายเอามาใส่ใจ เพราะคนที่พี่จะ ‘กระแทก’ และฝากลมหายใจไว้ข้างใน มีแค่ทรายคนเดียว”

พูดจบ มาเฟียหนุ่มก็ช้อนเรียวขาเสลาขึ้นมาพาดไว้กับเอวสอบ มือหนาจับแก่นกายที่แข็งขืนและร้อนผ่าวของตนถูไถไปกับรอยแยกที่อุ่นชื้นเป็นการขออนุญาตอย่างไว้เชิง เอื้องทรายสะดุ้งเฮือก มือทั้งสองข้างตะปบลงบนบ่ากว้างของเขาแน่นเพื่อหาที่ยึดเหนี่ยว

“พี่คอสโม่... ทรายเสียว...อย่าแกล้ง”

“ทรายเป็นของพี่คนเดียวใช่ไหมคะ ตอบพี่ก่อน” คอสโม่ถามพลางเน้นน้ำหนักถูไถจนเอื้องทรายบิดกายเร่า

“ค่ะ...ทรายเป็นของพี่... อ๊ะ!”

ทันทีที่ได้รับคำตอบที่พอใจ คอสโม่ก็โน้มกายเข้าหาและ ชำแรกแทรกตัวตนที่ใหญ่โตเข้าไปจนสุดลำในครั้งเดียว!

“ฮือออ พี่คอสโม่!” เอื้องทรายร้องครางระงมด้วยความจุกและเสียดเสียวที่ถาโถมเข้าใส่ ความยิ่งใหญ่ของเขาเติมเต็มทุกอณูในตัวเธอจนแทบหายใจไม่ออก น้ำตาแห่งความซ่านรัญจวนไหลออกมาปนกับสายน้ำจากฝักบัว เธอซบหน้าลงกับบ่ากว้าง กัดฟันแน่นจนเนื้อแทบฉีก

“ซี๊ด... ทราย... แน่นชะมัด” คอสโม่คำรามในลำคอ เขาหยุดนิ่งค้างไว้เพื่อให้ร่างกายของเธอปรับตัว แต่สะโพกแกร่งกลับบดเบียดเข้าหาอย่างจงใจ “แน่นแบบนี้...ทรายยังจะกล้าคิดว่าพี่ไปนอนกับคนอื่นอีกเหรอ หืม”

“ก็ทรายพี่จะทิ้งทรายไปหาเขา” เธอระบายความน้อยใจออกมาพร้อมจังหวะที่เขาเริ่มขยับกาย

“ไม่มีทาง... พี่สะสมความแค้นมาสิบปีเพื่อจะเอามาลงกับทรายคนเดียว แต่ตอนนี้พี่เปลี่ยนใจแล้ว” เขาเริ่มเร่งจังหวะการเข้าออกอย่างหนักแน่นและมั่นคง เสียงเนื้อกระทบกันดังแข่งกับเสียงน้ำพรมลงพื้น “พี่จะเปลี่ยนจากไฟแค้น...เป็นไฟรักที่แผดเผาทรายให้ตายคามือพี่แทน!”

คอสโม่กระแทกกระทั้นกายเข้าใส่ด้วยความหึงหวงที่ยังหลงเหลือ เขาต้องการตีตราจองทุกส่วนในร่างกายเธอ เอื้องทรายรั้งคอเขาลงมาจูบอย่างดูดดื่ม รสชาติของน้ำตา ความรัก และความกระหายผสมปนเปกันไปหมด เธอขยับสะโพกตอบรับจังหวะของเขาอย่างเต็มใจ ความสงสัยเรื่องพ่อแท้ๆ และเรื่องฟิลิปปินส์ถูกผลักออกไปไกลโพ้น เหลือเพียงแรงปรารถนาที่แผดเผาทั้งคู่ให้มอดไหม้ไปพร้อมกัน

“พี่คอสโม่... แรงอีกค่ะ...อ๊า”

คอสโม่คำรามอย่างบ้าคลั่งก่อนจะโถมเข้าใส่เป็นจังหวะสุดท้าย ปลดปล่อยความอัดอั้นทั้งหมดเข้าไปในตัวเธอจนหมดสิ้น เขาซบหน้าลงกับซอกคอที่เปียกชื้น หอบหายใจอย่างหนักหน่วงพลางกอดร่างเธอไว้แน่นราวกับกลัวว่าเธอจะหายไป

“ทรายคือคนของพี่... ไม่ใช่แค่ทายาทของเกาะที่ฟิลิปปินส์นั่น แต่เป็นทุกๆ อย่างในชีวิตพี่” เขากระซิบคำสัญญาที่ทำให้เอื้องทรายรับรู้ว่า ต่อจากนี้ชีวิตของเธอจะไม่มีวันเหมือนเดิมอีกต่อไป