43 ควรแยกแยะ

43

ควรแยกแยะ

"ตกลงจะทิ้งไม่ทิ้ง"

"คุณศิวะ!"

เสียงของศิวะดังขึ้นทางประตู เบญญารีบหันขวับกลับไปมอง ดึงชายเสื้อตัวเองมาเช็ดๆ ถูๆ ขวดน้ำหอมก่อนจะวางกลับที่เดิม

"ขอโทษค่ะ เบลไม่ได้ตั้งใจทำนิสัยไม่ดีแค่เห็นทีไรก็หงุดหงิด พอหงุดหงิดแล้วมันก็ลืมตัว"

"ก็ไหนเคยบอกว่ากลิ่นนี้หอมไง"

"วันนั้นเบลได้ยินคุณวาวาบอกว่าเคยซื้อน้ำหอมกลิ่นนี้เป็นของขวัญวันเกิดให้คุณ"

"ถ้าวาวาไม่พูดขึ้นมาผมก็ลืมไปแล้วนะว่าเคยซื้อน้ำหอมกลิ่นนี้ให้ เพียงแต่มันเป็นความเคยชินก็เลยใช้ไปงั้นๆ แต่ถ้าไม่สบายใจก็ทิ้งๆ ไปเถอะ"

"แต่..."

เขาเดินเข้ามาหาแล้วคว้าน้ำหอมโยนทิ้งถังขยะไปต่อหน้าต่อตา เบญญาอ้าปากค้าง น้ำหอมในขวดมันยังเหลือเต็ม! ถ้าจะทิ้งไปเฉยๆ แบบนี้เอาไปโพสขายเป็นของมือสองยังดีกว่าอีก อย่างน้อยก็น่าจะได้กลับคืนมาสักพันสองพัน

"ผมไม่อยากทำให้น้ำหอมขวดเดียวเป็นปัญหา"

"เบลต่างหากที่ทำให้น้ำหอมขวดเดียวเป็นปัญหา"

ก็มันอยู่ของมันดีๆ ไหมล่ะ เป็นเธอต่างหากที่หึงได้แม้กระทั่งสิ่งของ ยิ่งคุณศิวะตามใจเก่งขนาดนี้มีหวังสักวันจะได้เสียนิสัยกันพอดี

"ขอโทษค่ะ เบลควรแยกแยะ"

ใจจริงก็พูดไปงั้นแหละ ที่จริงอยากจับแยกมากกว่า อะไรที่เป็นความทรง