Home / โรแมนติก / ไร้รักเมียกาฝาก / ความจริงที่ไม่อยากเชื่อ

Share

ความจริงที่ไม่อยากเชื่อ

last update Last Updated: 2025-07-08 16:58:51

สงคราม....

และระหว่างที่พวกผมกำลังนั่งดื่มอยู่ ไอ้พวกผู้ชายโต๊ะข้างๆก็พูดอะไรบางอย่างจนทำให้ผมกับพวกไอ้เป้ไอ้ต๋องต้องเงียบฟังทั้งที่ไม่ใช่นิสัยของพวกผมเลยที่มีแอบฟังคนอื่นคุยกัน ถ้ามันไม่ได้พูดถึงเอมคู่หมั้นของผม

"มึงทำยัยเอมอรท้องจริงเหรอวะ"

"อืม คืนนั้นกูก็เมายัยนั่นก็เมากูก็เลยไม่ได้ป้องกัน"

"แล้วยัยนั่นทำยังไงวะ"

"เห็นบอกว่าแม่พาไปทำแท้งที่เกาหลี"

"จริงดิ"

"อืม ทั้งที่กูบอกแล้วว่าจะรับผิดชอบแต่เอมบอกไม่ต้องการเพราะกูรวยไม่เท่าคู่หมั้นของเธอ"

"คู่หมั้น??ยัยเอมมีคู่หมั้นเหรอวะ"

"อืมเธอเพิ่งบอกกูตอนที่กูรู้ว่าเธอท้องเธอบอกว่าเธอมีคู่หมั้นที่กำลังจะกลับมาจากอังกฤษเพื่อจะแต่งงานกับเธอแล้วเธอก็บอกเลิกกู"

"เพราะแบบนี้มึงถึงมาเมาหัวราน้ำที่นี่"

"กูรักเอมจริงๆนะถึงแม้จะรู้ว่าเธอไม่ได้มีกูแค่คนเดียวก็ตาม"

"เห้อทำใจเถอะว่ะผู้หญิงดีๆยังมีอีกเยอะมึงอย่ายึดติดกับยัยนั่นเลย"

"กูพยายามอยู่"

นั่นคือสิ่งที่ผมกับไอ้ต๋องไอ้เป้ได้ยิน ถามว่าผมรู้สึกยังไงที่ได้ยินแบบนี้ มันบอกไม่ถูกเหมือนกันจะว่าเสียใจก็ไม่ขนาดนั้นแต่มันเหมือนกับว่าผมถูกเอมหลอกเป็นไอ้โง่มาตลอดสี่ปีที่เอมบอกว่ารักผมคนเดียวและเธอก็รอผมกลับมา ถึงแม้ที่ผ่านมาผมจะมีอะไรกับคนอื่นแต่ผมก็ไม่ได้จริงจังและไม่เคยไม่ป้องกันแต่ทำไมเอมถึงไม่ป้องกันทำไมถึงปล่อยให้ตัวเองท้องกับคนอื่นซ้ำร้ายไปกว่านั้นเธอไปทำแท้งโดยมีแม่ของเธอพาไปนั่นก็แสดงว่าน้าอุษารู้เห็นเป็นใจทุกอย่าง ตอนแรกผมก็ไม่อยากจะเชื่อที่ไอ้โต๊ะข้างๆพูดถ้าไอ้นั่นมันไม่พูดเรื่องเอมไปเกาหลีเพราะเธอไปจริงๆไหนจะเรื่องคู่หมั้นที่กลับมาจากอังกฤษอีกซึ่งก็คือผม

"ไอ้ครามมึงโอเคป่าววะ" ไอ้ต๋องมันคงเห็นผมเงียบไปก็เลยถาม

"อืมกูโอเค ดื่มต่อเหอะ"

ของขวัญ....

"พี่ศึกคะนี่ค่ะของขวัญจากขวัญ" ฉันยื่นกล่องของขวัญให้พี่ชนะศึกหลังจากที่เราทานอาหารกันเรียบร้อยแล้ว เขารีบเปิดมันทันทีที่ได้รับ ทำให้ฉันลุ้นว่าพี่เขาจะชอบไหม

"พี่ขอบใจขวัญมากเลยนะสำหรับผ้าพันคอผืนนี้มันสวยมากเลยขวัญจำได้ด้วยเหรอว่าพี่ชอบสีดำ"

"ค่ะขวัญจำได้"

"เนี้ยพี่กะว่าจะไปหาซื้อเพราะเดือนหน้าพี่ต้องขึ้นไปดูงานที่ไร่ที่เชียงใหม่แล้ว" ฉันยิ้มอย่างโล่งใจที่พี่ชนะศึกชอบผ้าพันคอที่ฉันถักให้ ฉันมองดูเวลาที่ผนังเห็นว่านี่เกือบห้าทุ่มแล้วฉันคงต้องกลับบ้าน

"ช่วงนี้ที่นั่นคงจะสวยมากเลยนะคะยิ่งเป็นไร่ชาคงจะสวยวิวดีมากๆ" ฉันเคยเห็นรูปที่อากานถ่ายมาให้ดูเมื่อนานมาแล้วตอนที่อากานกับอากองทัพไปเที่ยวพักผ่อนที่นั่น ตั้งแต่ฉันจำความได้ฉันไม่เคยได้ไปเที่ยวที่ไหนเลย เชียงใหม่คือจังหวัดที่ฉันอยากไปมากที่สุดแต่ยังไม่มีโอกาสได้ไปเลยสักครั้งด้วยภาระหน้าที่ของฉันเพราะตอนนี้ฉันเรียนปีสามแล้วอีกปีเดียวก็จะเรียนจบแล้ว

"ใช่ช่วงนี้หน้าหนาวด้วยอากาศคงจะกำลังดีถ้ามีโอกาสพี่จะพาเราไปเที่ยวนะ"

"ขอบคุณนะคะแต่ขวัญคงไม่ได้ไปหรอกค่ะเพราะขวัญต้องอยู่ดูแลคุณย่าไหนจะต้องไปมหาลัยอีก" 

"ก็เอาไว้ปิดเทอมเราค่อยไปด้วยกันก็ได้พาคุณย่าไปเที่ยวด้วยดีมั้ย"

"ขอบคุณนะคะพี่ศึกที่ชวนขวัญเอาไว้ขวัญขอคิดดูก่อนนะคะเพราะช่วงนี้คุณย่าท่านไม่ค่อยสบายด้วย เอ่อพี่ศึกคะนี่ก็ดึกแล้วพี่ช่วยไปส่งขวัญหน่อยได้มั้ยคะ" ที่ฉันขอให้พี่ชนะศึกไปส่งเพราะตอนนี้มันดึกมากแล้วซึ่งก่อนหัวค่ำเขาบอกว่าถ้าฉันจะกลับเขาจะเป็นคนอาสาไปส่งที่บ้าน

"ขวัญนอนที่นี่ก็ได้นะแม่พี่โทรไปบอกคุณย่าท่านให้แล้วว่าขวัญอาจจะนอนที่นี่ซึ่งย่าท่านก็อนุญาตแล้วด้วย"

"ไม่เป็นไรค่ะบ้านคุณย่าก็อยู่ตรงนี้เองถ้าพี่ศึกไม่สะดวกไปส่งอย่างนั้นขวัญขอยืมไฟฉายได้มั้ยคะขวัญจะกลับเอง" ถึงแม้รั้วบ้านเราติดกันแค่เดินไปไม่กี่เมตรก็ถึงแต่ว่าตอนนี้มันดึกมากและทางเดินกลับก็มืดไหนจะต้องมุดรั้วเข้าไปไหนจะต้องเดินลัดผ่านสวนหลังบ้านอีกซึ่งมันอาจจะมีงูหรือสัตว์มีพิษอยู่แถวนั้นคือถ้าเป็นตอนกลางวันมันไม่มีอะไรแต่ตอนนี้มันดึกมากฉันก็กลัวฉันก็เลยคิดว่าจะเดินไปเข้าทางหน้าบ้านแทนแม้มันจะไกลสักหน่อยก็ไม่เป็นไรคือเนื้อที่ของบ้านอากานกว้างมากกว้างพอๆกับบ้านของคุณย่าถ้าจะเดินกลับทางนั้นก็ใช้เวลาหลายสิบนาทีกว่าจะถึงประตูหน้าบ้านแต่ถึงยังไงฉันก็ต้องกลับทางนั้นเพราะฉันไม่กล้านอนค้างที่นี่เพราะถ้าคุณเอมอรกับคุณอุษารู้เข้าฉันจะเจ็บตัวอีกเพราะทั้งสองคนสั่งห้ามไม่ให้ฉันมาที่นี่ แต่นี่ฉันต้องมานอนค้างฉันไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าทั้งสองคนรู้ฉันจะโดนอะไรบ้าง

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ไร้รักเมียกาฝาก   ขอบคุณที่รักกัน (จบบริบูรณ์)

    สักพักผมก็ได้ยินเสียงรถเจ้ามาตลอดพร้อมกับเสียงเอะอะโวยวายของสองแฝดแที่แปลกที่ไม่ได้ยินเสียงน้องข้าวเพราะปกติสามคนนี้ถ้าอยู่ด้วยกันมีอันต้องทะเลาะกันเสียงดังลั่นบ้าน ผมนั่งรอจนทุกคนเดินเข้ามาในบ้านรวมถึงน้องฟรังที่แกยกมือไหว้ผมพอผมรับไหว้เสร็จผมก็เดินไปดูหน้าบ้านเพราะผมไม่เห็นน้องข้าวเดินตามเข้ามาทั้งที่ไปด้วยกัน"ขวัญน้องข้าวล่ะ" ผมเดินเข้าในบ้านแล้วถามขวัญที่กำลังนั่งคุยกับน้องฟรังอยู่ที่ห้องรับแขก"แกน้อยใจแด๊ดดี้ของแกน่ะค่ะก็เลยงอนเดินหายไปไหนไม่รู้เดี๋ยวเฟยคงพากลับมา""ห๊ะ ลูกหาย!!!""แกไม่ได้หายหรอกค่ะ เดี๋ยวก็กลับมาแล้ว" ขวัญพูดเหมือนเป็นเรื่องปกติที่ลูกหายแต่ผมไม่ปกติไงนั่นลูกสาวสุดที่รักของผในะแล้วอะไรคือไอ้เฟยจะพากลับมา ในขณะที่กำลังจะเดินไปหยิบมือถือเพื่อโทรหาน้องข้าวเสียงรถก็แล่นเข้ามาจอดเป็นรถของไอ้เฟยผมจำได้ สักพักน้องข้าวก็วิ่งลงมาแล้วก็ร้องไห้แกวิ่งผ่านหน้าผมไปแล้ววิ่งขึ้นข้างบนผมจะเรียกก็ไม่ทันเลยหันไปถามไอ้เฟยอย่างเอาเรื่อง"นายทำอะไรลูกสาวฉันน้องข้าวถึงร้องไห้แบบนี้""ผมว่าพี่ไปถามลูกสาวพี่เองดีกว่านะเด็กอะไรเอาแต่ใจเป็นที่สุด" ผมหัวร้อนขึ้นทันทีที่มันว่าลูกสาวผมเอาแ

  • ไร้รักเมียกาฝาก   คิดถึงแด๊ดดี้ทุกวันเลย

    ของขวัญ....ตอนนี้น้องข้าวอายุสิบห้าแล้วค่ะอยู่มอสามส่วนสองแฝดได้สิบขวบอยู่ปอสี่แต่ถึงจะโตกันขนาดนี้แต่ทั้งสามคนก็ยังทะเลาะกันเถียงกันอยู่ทุกวัน"แม่ขาขึ้นรถมาเร็วๆค่าไปช้าเดี๋ยวรถติดน๊าาาา""ค่ะๆ" ฉันยิ้มให้ลูกก่อนจะเดินขึ้นรถตู้โดยมีสองแฝดนั่งเล่นมือถืออยู่ด้านหลังที่สนามบิน...พวกเราทั้งสี่คนยืนรอเฟยกับน้องฟรังด้วยความตื่นเต้นที่ฉันตื่นเต้นเพราะฉันอยากเห็นน้องฟรังเดินได้"แม่ขานั่นไงแด๊ดดี้แล้วก็อาฟรัง อาฟรังเดินได้แล้วค่า แด๊ดดี้ขาอาฟรังน้องข้าวอยู่นี่ค่า" น้องข้าวพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นพร้อมตะโกนเรียกจนฉันต้องปรามเพราะแกตะโกนเสียงดังเกินไปจนกระทั่งทั้งสองคนเดินมาหา"น้องฟรังเดินได้แล้วพี่ดีใจด้วยนะคะ""ขอบคุณค่ะพี่ขวัญ ว่าแต่หลานๆชองฟรังโตเป็นหนุ่มเป็นสาวกันหมดแล้วนะคะเนี้ยไม่เจอกันแค่สองปีเอง""สวัสดีครับอาฟรังอาเฟย""สวัสดีครับอาฟรังอาเฟย" สองแฝดยกมือไหว้ทั้งสองคนมีแต่น้องข้าวที่ยืนตัวแข็งทื่อมองหน้าแด๊ดดี้ของเธอแล้วน้ำตาคลอจนฉันต้องถามว่าลูกเป็นอะไร"น้องข้าวเป็นอะไรลูก""น้องข้าวดีใจที่แด๊ดดี้กลับมา ฮึก ฮึก น้องข้าวคิดถึงแด๊ดดี้ทุกวันเลยค่ะ" ฉันยิ้มให้กับความเจ้าน้ำตาสาวที่ไ

  • ไร้รักเมียกาฝาก   ท้องแฝด

    ที่โรงพยาบาล..."ยินดีด้วยนะคะคุณขวัญตั้งครรภ์ได้10สัปดาห์แล้วค่ะ และที่สำคัญ...เป็นท้องแฝดด้วยค่ะ^^" ผมแทบจะกระโดดอุ้มขวัญด้วยความดีใจแต่ก็เกรงใจคุณหมอกับพยาบาลก็เลยทำได้แค่ยิ้มที่ในที่สุดความพยายามของผมก็สัมฤทธิผลทำทุกวันถ้าไม่ท้องก็แปลกแล้วครับผมคงต้องพิจารณาตัวเอง หลังจากนั้นคุณหมอก็แนะนำอะไรหลายๆอย่างและบอกถึงความเสี่ยงของการตั้งครรภ์ที่จะมีมากกว่าปกติ หลังจากได้ฟังคนข้างๆก็นั่งเงียบไม่พูดไม่จา แม้คุณหมอจะบอกวิธีการดูแลแล้วก็ตามระหว่างที่นั่งรอยาและใบนัด"พี่ครามคะขวัญกลัวจังเลยค่ะ""กลัวอะไรอีกครับ""ท้องแฝดดูแลลำบากแถมยังเสี่ยงกับอะไรหลายอย่าง ขวัญกลัวค่ะกลัวว่าขวัญจะดูแลพวกแกได้ไม่ดีพอ""ไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้นแล้วก็ห้ามเครียดด้วยเข้าใจมั้ยพี่เชื่อว่าขวัญจะดูแลเจ้าแฝดน้อยได้ดีพี่มั่นใจและที่สำคัญพี่ก็จะดูแลขวัญกับลูกให้ดีที่สุด""ขอบคุณนะคะ""ไม่ต้องขอบคุณพี่หรอกครับ เพราะมันคือหน้าที่คือสิ่งที่พี่ต้องทำและพี่ก็เต็มใจทำมาตั้งแต่ต้น ขวัญก็รู้ว่าพี่อยากมีเจ้าตัวเล็กเพิ่มมาตั้งนานแล้วมีแต่ขวัญที่บอกให้รอน้องข้าวโตก่อน""ตอนนี้พี่ก็ได้สมใจแล้วไงคะ""ใช่แถมยังมาทีเดียวพร้อมกันสองค

  • ไร้รักเมียกาฝาก   แด๊ดดี้อาเฟย

    สงคราม...."พ่อน้อยใจน้องจริงๆเหรอค้า""เอ่อ...ครับ พ่อน้อยใจจริงๆก็น้องไม่รักพ่ออ่ะน้องรักอาเฟยมากกว่าพ่อ" พอผมบอกแกก็เงยหน้ามองหน้าผมแล้วทำหน้าเศร้าจนผมรู้สึกผิดขึ้นมาที่ทำให้ลูกเศร้าก่อนที่แกจะซบลงมาที่อกของผมแล้วกอดผมตบหลังผมเบาๆคล้ายปลอบใจ"โอ๋ โอ๋ พ่อห้ามน้อยใจน้องสิค้า น้องรักพ่อที่สุดในโลกเลยนะค้าพ่ออย่าน้อยใจน้องเลยนะค้า น้องขอโทษที่ทำให้พ่อน้อยใจนะค้า" เอ็นดูลูกสาวทำไมแกน่ารักขนาดนี้"น้องข้าวรักพ่อมากกว่าอาเฟยใช่มั้ยครับ" "ค่า น้องรักพ่อมากกว่าแด๊ดดี้อาเฟยแต่ว่า...พ่อต้องตามใจน้องเหมือนที่แด๊ดดี้อาเฟยตามใจน้องด้วยนะค้า""........." อะไรคือต้องตามใจทุกอย่างถึงจะรักผมมากกว่าแด๊ดดี้อาเฟย "นะค้าพ่อขา" "แปลว่าถ้าพ่อตามใจน้องทุกอย่างน้องจะรักพ่อมากกว่าอาเฟยใช่มั้ยครับ""ใช่ค่าาา ^____^" ผมถึงกับพูดไม่ออกตกลงลูกมาง้อผมใช่ไหมหรือมาขอให้ผมตามใจแกทุกอย่าง"โอเคครับต่อไปนี้พ่อจะตามใจน้องข้าวทุกอย่างเลยขอให้น้องรักพ่อมากกว่ารักแด๊ดดี้อาเฟยก็พอ" ผมไม่มีทางเลือกแล้วไงครับก็เลยต้องตอบตกลง สงสารตัวเองจริงๆ เห้ออออ"แปลว่าตอนนี้คุณพ่อหายน้อยใจน้องแล้วใช่มั้ยค้า""ครับหายก็ได้ครับ" ไม่ห

  • ไร้รักเมียกาฝาก   น้อยใจลูก

    ของขวัญ....ฉันเอือมระอากับพี่ครามที่ไม่รู้ทำไมเขาถึงไม่ชอบหน้าเฟยขนาดนี้ทั้งที่เฟยก็ไม่เคยทำอะไรให้เขาเลยสักครั้งคือเขาเป็นแบบนี้มาหลายปีแล้วตั้งแต่เจอหน้าเฟยครั้งแรกที่มหาลัยต่อให้เฟยจะทำดีพูดดีกับเขาแค่ไหนแต่เขาก็ยังไม่ชอบหน้าเฟยอยู่ดีเมื่อก่อนฉันคิดว่าเขาหวงฉันหึงฉันกับเฟยทั้งที่ฉันกับเฟยเป็นแค่เพื่อนกันเท่านั้นจนตอนนี้ผ่านมาห้าปีแล้วจนเรามีลูกด้วยกันคือน้องข้าวแต่เขาก็ยังไม่เลิกเกลียดเฟย แล้วยิ่งมาเป็นหนักเมื่อเห็นว่าลูกสาวคนเดียวของตัวเองติดเฟยอะไรอะไรก็แด๊ดดี้ คิดถึงแด๊ดดี้จะไปหาแด๊ดดี้ นั่นอาจจะเป็นเพราะเฟยตามใจน้องข้าวทุกอย่างน้องข้าวอยากได้อะไรเฟยก็ตามใจไม่เคยขัดไม่เหมือนฉันกับพี่ครามที่จะคอยดุคอยสอนเวลาที่แกดื้อไม่เชื่อฟัง คือยอมรับว่าแกโดยสปอยเยอะไม่ว่าจะเป็นคุณปู่ทัพคุณย่ากานคุณลุงศึกรวมถึงแด๊ดดี้เฟยแล้วไหนจะอาฟรังอีก อ้อลืมเล่าให้ฟังนะคะคือตอนนี้น้องฟรังยอมที่จะรักษาขาตัวเองแกบอกว่าเป็นเพราะน้องข้าวที่ทำให้แกอยากกลับมาเดินได้อีกครั้งน้องฟรังบอกว่าอยากเดินได้อยากวิ่งเล่นกับน้องข้าวอยากพาน้องข้าวไปเที่ยวเล่น ฉันดีใจที่น้องฟรังยอมเข้ารับการรักษาทั้งที่ผ่านมาเฟยขอร้องแล้วขอร

  • ไร้รักเมียกาฝาก   พ่อทูลหัว

    สงคราม...."ขวัญรู้ได้ไงว่าลูกจะหน้าเหมือนพี่" ผมถามอย่างสงสัยว่าขวัญรู้ได้ยังไงว่าลูกจะหน้าเหมือนผมเพราะตอนนี้ลูกยังไม่คลอดเลย"เพราะขวัญเคยเจอแกมาแล้วค่ะ""เจอมาแล้ว?? เจอตอนไหน" ผมถามอย่างงงๆ และไม่เข้าใจว่าขวัญเจอแกยังไง"ตอนนั้นที่ขวัญยังนอนไม่ได้สติขวัญเจอกับคุณย่าแล้วก็คุณพ่อของขวัญค่ะท่านทั้งสองพาแกกลับมาหาขวัญทั้งๆที่ตอนนั้นแกไม่อยู่กับขวัญแล้ว แกหน้าตาเหมือนพี่มากเลยนะคะไม่ว่าจะเป็นรอยยิ้มแววตาแกได้พี่มาหมดเลย""แกเหมือนพี่จริงๆเหรอ""ค่ะเหมือนมากที่สุด แค่มองแว๊บเดียวก็รู้เลยว่าเป็นลูกของพี่^^""ถ้างั้นขวัญก็ต้องรู้แล้วล่ะสิว่าแกเป็นเด็กผู้หญิงหรือเด็กผู้ชาย""ใช่ค่ะขวัญรู้ พี่เตรียมไว้หนวดไว้ได้เลยนะคะ""หมายความว่า..."หลายปีต่อมา..."พ่อขา พ่อขา" เด็กหญิงพิมพ์ชนกหรือมีชื่อเล่นว่าน้องขวัญข้าวลูกสาวตัวน้อยวัยสี่ขวบวิ่งมาหาผมขณะที่ผมกำลังเดินเข้าบ้านมาหลังจากเลิกงานผมรีบอุ้มแล้วกอดหอมแกด้วยความคิดถึง"ว่าไงครับน้องข้าวคนสวยของพ่อ""พ่อขาพาน้องข้าวไปบ้านแด๊ดดี้ทีสิค้า""ห๊ะ!!!ไปบ้านไอ้..เอ่อไปบ้านแด๊ดดี้เหรอครับ?? ไปทำไมครับลูก""น้องข้าวอยากเจอแด๊ดดี้ค่าน้องข้าวคิดถึงแด๊ดด

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status