Share

ตรวจดีเอ็นเอ

last update Last Updated: 2025-07-08 16:30:16

"ชื่ออะไรน่ะเรา" คุณหญิงพรรณิภาหญิงสูงวัยอายุเกือบเจ็ดสิบถามเด็กหญิงตรงหน้าที่ยังร้องไห้ไม่หยุดหลังจากที่ท่านให้แม่บ้านพาเด็กหญิงเข้ามาในบ้านเด็กหญิงเดินตามแม่บ้านเข้ามาอย่างกล้าๆกลัวๆก่อนจะนั่งลงที่พื้นพร้อมกระเป๋าเสื้อผ้าเก่าๆ

"ฮึก ฮึก ชะ ชื่อขวัญจ๊ะ" เด็กหญิงก้มหน้าตอบด้วยเสียงสะอื้น

"ขวัญเหรอ แล้วชื่อจริงล่ะมีไหมหรือแม่เราตั้งชื่อว่าขวัญเฉยๆ"

"ชื่อจริง ฮึก ฮึก มีจ๊ะ ชื่อของขวัญจ๊ะ"

"อืมแม่เราเค้าก็เข้าใจตั้งชื่อนะ ชื่อเพราะเชียว ของขวัญ ว่าแต่เราอายุกี่ขวบแล้วล่ะ"

"ห้าขวบจ๊ะ ฮึก ฮึก"

"อืม ห้าขวบพอๆกับที่ลูกชายฉันเสียพอดี ไม่คิดเลยว่าลูกฉันจะไปแอบมีอีกคนจนมีลูกมีเต้าเห้อออ"

"คุณแม่คิดว่านังเด็กนี่เป็นลูกของพี่เขตจริงเหรอคะษาไม่อยากจะเชื่อว่าพี่เขตจะตาต่ำไปเอานังผู้หญิงชั้นต่ำแบบนั้นมาเป็นเมียน้อย" อุษาที่มีศักดิ์เป็นลูกสะใภ้ถามคุณหญิงพรรณิภาพร้อมกับมองไปที่เด็กหญิงด้วยท่าทีเกลียดชังรังเกียจอย่างออกนอกหน้า

"แล้วเธอคิดว่าไงอุษาคิดว่าผู้หญิงคนนั้นโกหกงั้นเหรอ เธอลองดูหน้าเด็กคนนี้ดีๆสิว่าแกคล้ายตาเขตมากแค่ไหน มากกว่ายัยเอมซะอีกที่ถอดแบบเธอมาทั้งหน้าตาทั้งนิสัย"

"คุณแม่!!! ทำไมคุณแม่พูดแบบนี้คะคุณแม่พูดเหมือนกับว่าอุษาไม่ดีทั้งที่อุษาเป็นสะใภ้ของคุณแม่เป็นภรรยาของพี่เขตอย่างถูกต้องตามกฎหมาย ถ้ายัยเอมมาได้ยินที่คุณแม่พูดแกจะคิดยังไง"

"แล้วยัยเอมอยู่ตรงนี้ไหมล่ะฉันเห็นไปเล่นบ้านตาสงครามตั้งแต่เช้าจนป่านนี้ยังไม่ยอมกลับบ้านกลับช่อง"

"ก็ยัยเอมกับตาสงครามรู้จักกันเล่นด้วยกันมาตั้งแต่เด็กยัยเอมจะไปเล่นด้วยทุกวันก็ไม่เห็นจะแปลกเลยนี่คะ"

"แต่เธอให้ลูกไปอยู่ที่นั้นทั้งวันเธอไม่เกรงใจบ้านโน้นเค้าบ้างหรือไง ลูกเธอน่ะนิสัยเป็นยังไงเอาแต่ใจตัวเองแค่ไหนเธอก็น่าจะรู้ดีอะไรไม่ได้ดั่งใจก็กรี๊ดๆฉันกลัวบ้านโน้นจะเอือมระอาไม่ใช่อะไรหรอก"

"ใครจะกล้าเอือมระอาคะ ยัยเอมน่ารักจะตายพี่กองทัพกับพี่กานพ่อแม่ของตาสงครามก็เอ็นดูยัยเอมเหมือนลูกสาวถึงแกจะเอาแต่ใจไปบ้างตามประสาเด็กก็เถอะอีกอย่างนะคะถ้าไม่มีใครไปยุ่งกับตาครามยัยเอมก็ไม่อาละวาดหรอกค่ะใครๆก็รู้ยัยเอมน่ะหวงตาครามยิ่งกว่าอะไรและที่สำคัญไปกว่านั้นพี่เขตกับพี่กองทัพก็เคยให้สัญญากันไว้ว่าถ้าทั้งสองโตขึ้นจะให้ยัยเอมกับตาครามแต่งงาน เพราะฉะนั้นยัยเอมก็มีสิทธิ์ที่จะไปที่นั่นได้ทุกวันในฐานะว่าที่สะใภ้บ้านนั้น"

"รอให้ถึงตอนนั้นก่อนเถอะแม่อุษาตอนนี้ยัยเอมกับตาสงครามก็เพิ่งแปดเก้าขวบอะไรก็ย่อมเปลี่ยนแปลงได้เสมอ"

"คุณแม่หมายความว่าไงคะ"

"ไม่มีอะไรฉันก็พูดในสิ่งที่มันน่าจะเป็นอนาคตไม่มีใครกำหนดได้หรอก ไม่แน่ตาสงครามอาจจะไม่ได้แต่งงานกับยัยเอมก็ได้"

"ไม่มีทางค่ะ ยังไงษาก็ต้องทำให้ยัยเอมได้แต่งงานกับตาครามให้ได้"

"เอาล่ะฉันไม่อยากจะเถียงกับเธอแล้ว พรุ่งนี้ฉันจะให้เด็กคนนี้ไปตรวจดีเอ็นเอ"

"แล้วถ้านังเด็กนี่เป็นลูกพี่เขตจริงๆคุณแม่จะทำยังไงคะคุณแม่จะยอมรับนังเด็กนี่เลี้ยงดูนังเด็กนี่เหรอคะ"

"เธอนี่ก็ถามแปลกๆนะอุษา ถ้าผลตรวจออกมาว่าเด็กคนนี้เป็นลูกตาเขตเป็นหลานฉันฉันก็ต้องส่งเสียเลี้ยงดูเหมือนที่ฉันส่งเสียเลี้ยงดูยัยเอมลูกสาวของเธอนั่นแล่ะ และที่สำคัญพินัยกรรมของฉันที่เขียนไว้แต่แรกว่าจะยกทุกอย่างให้ยัยเอมก็คงต้องแบ่งให้ของ..."

"ไม่ได้นะคะษาไม่ยอมคุณแม่จะมาเปลี่ยนพินัยกรรมจะมาแบ่งทรัพย์สมบัติที่ยกให้ลูกเอมไปให้นังเด็กสกปรกนี่ษายอมเด็ดขาด"

"เธอไม่ยอมก็เรื่องของเธอในเมื่อทรัพย์สินทุกอย่างมันเป็นของฉันรวมถึงบ้านหลังนี้ด้วยฉันย่อมมีสิทธิ์ที่จะยกอะไรให้ใครก็ได้"

"แต่คุณแม่ทำเรื่องยกทุกอย่างให้ยัยเอมแล้วนี่คะ"

"ก็ตอนนั้นฉันคิดว่ามีแค่ยัยเอมคนเดียวที่เป็นหลานของฉันแต่ตอนนี้มันไม่ใช่ เธออย่าใจแคบไปหน่อยเลย ทรัพย์สมบัติที่เธอกับยัยเอมได้จากตาเขตก็ไม่ใช่น้อยๆใชัทั้งชาติก็ยังไม่หมด  แล้วมันจะแปลกอะไรที่ฉันจะแบ่งในส่วนของฉันให้กับลูกสาวอีกคนของตาเขตถ้าผลออกมาว่าเด็กคนนี้ก็เป็นลูกของตาเขตเหมือนกัน"

" ถ้ายัยเอมรู้แกต้องเสียใจมากที่คุณแม่เห็นคนอื่นสำคัญกว่าแก ษาจะบอกกับลูกว่ายัยเด็กนี่มันจะมาแย่งทุกอย่างไปจากแก"

"เธออย่าเสี้ยมให้ลูกเกลียดพี่เกลียดน้องตัวเองเพราะมันไม่ใช่นิสัยของผู้ใหญ่ที่มีวุฒิภาวะ แทนที่เธอจะสอนลูกให้รู้จักสงสารเห็นใจมากกว่าจะมาสอนหลานฉันให้เกลียดน้องสาวของตัวเอง"

"ษาจะไม่ยอมให้ยัยเอมนับญาติกับนังเด็กสกปรกนี่หรอกค่ะไม่มีวัน"

น้ำเน่าตั้งแต่เริ่มเรื่องเลย5555

ปล. ไรท์ถนัดแนวนี้ค่ะไม่ถนัดแนวอื่นขออภัยถ้าใครไม่ชอบนิยายแนวนี้ แต่ถ้าได้อ่านรับประกันความเศร้าความหน่วงตับหน่วงไต

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ไร้รักเมียกาฝาก   ขอบคุณที่รักกัน (จบบริบูรณ์)

    สักพักผมก็ได้ยินเสียงรถเจ้ามาตลอดพร้อมกับเสียงเอะอะโวยวายของสองแฝดแที่แปลกที่ไม่ได้ยินเสียงน้องข้าวเพราะปกติสามคนนี้ถ้าอยู่ด้วยกันมีอันต้องทะเลาะกันเสียงดังลั่นบ้าน ผมนั่งรอจนทุกคนเดินเข้ามาในบ้านรวมถึงน้องฟรังที่แกยกมือไหว้ผมพอผมรับไหว้เสร็จผมก็เดินไปดูหน้าบ้านเพราะผมไม่เห็นน้องข้าวเดินตามเข้ามาทั้งที่ไปด้วยกัน"ขวัญน้องข้าวล่ะ" ผมเดินเข้าในบ้านแล้วถามขวัญที่กำลังนั่งคุยกับน้องฟรังอยู่ที่ห้องรับแขก"แกน้อยใจแด๊ดดี้ของแกน่ะค่ะก็เลยงอนเดินหายไปไหนไม่รู้เดี๋ยวเฟยคงพากลับมา""ห๊ะ ลูกหาย!!!""แกไม่ได้หายหรอกค่ะ เดี๋ยวก็กลับมาแล้ว" ขวัญพูดเหมือนเป็นเรื่องปกติที่ลูกหายแต่ผมไม่ปกติไงนั่นลูกสาวสุดที่รักของผในะแล้วอะไรคือไอ้เฟยจะพากลับมา ในขณะที่กำลังจะเดินไปหยิบมือถือเพื่อโทรหาน้องข้าวเสียงรถก็แล่นเข้ามาจอดเป็นรถของไอ้เฟยผมจำได้ สักพักน้องข้าวก็วิ่งลงมาแล้วก็ร้องไห้แกวิ่งผ่านหน้าผมไปแล้ววิ่งขึ้นข้างบนผมจะเรียกก็ไม่ทันเลยหันไปถามไอ้เฟยอย่างเอาเรื่อง"นายทำอะไรลูกสาวฉันน้องข้าวถึงร้องไห้แบบนี้""ผมว่าพี่ไปถามลูกสาวพี่เองดีกว่านะเด็กอะไรเอาแต่ใจเป็นที่สุด" ผมหัวร้อนขึ้นทันทีที่มันว่าลูกสาวผมเอาแ

  • ไร้รักเมียกาฝาก   คิดถึงแด๊ดดี้ทุกวันเลย

    ของขวัญ....ตอนนี้น้องข้าวอายุสิบห้าแล้วค่ะอยู่มอสามส่วนสองแฝดได้สิบขวบอยู่ปอสี่แต่ถึงจะโตกันขนาดนี้แต่ทั้งสามคนก็ยังทะเลาะกันเถียงกันอยู่ทุกวัน"แม่ขาขึ้นรถมาเร็วๆค่าไปช้าเดี๋ยวรถติดน๊าาาา""ค่ะๆ" ฉันยิ้มให้ลูกก่อนจะเดินขึ้นรถตู้โดยมีสองแฝดนั่งเล่นมือถืออยู่ด้านหลังที่สนามบิน...พวกเราทั้งสี่คนยืนรอเฟยกับน้องฟรังด้วยความตื่นเต้นที่ฉันตื่นเต้นเพราะฉันอยากเห็นน้องฟรังเดินได้"แม่ขานั่นไงแด๊ดดี้แล้วก็อาฟรัง อาฟรังเดินได้แล้วค่า แด๊ดดี้ขาอาฟรังน้องข้าวอยู่นี่ค่า" น้องข้าวพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นพร้อมตะโกนเรียกจนฉันต้องปรามเพราะแกตะโกนเสียงดังเกินไปจนกระทั่งทั้งสองคนเดินมาหา"น้องฟรังเดินได้แล้วพี่ดีใจด้วยนะคะ""ขอบคุณค่ะพี่ขวัญ ว่าแต่หลานๆชองฟรังโตเป็นหนุ่มเป็นสาวกันหมดแล้วนะคะเนี้ยไม่เจอกันแค่สองปีเอง""สวัสดีครับอาฟรังอาเฟย""สวัสดีครับอาฟรังอาเฟย" สองแฝดยกมือไหว้ทั้งสองคนมีแต่น้องข้าวที่ยืนตัวแข็งทื่อมองหน้าแด๊ดดี้ของเธอแล้วน้ำตาคลอจนฉันต้องถามว่าลูกเป็นอะไร"น้องข้าวเป็นอะไรลูก""น้องข้าวดีใจที่แด๊ดดี้กลับมา ฮึก ฮึก น้องข้าวคิดถึงแด๊ดดี้ทุกวันเลยค่ะ" ฉันยิ้มให้กับความเจ้าน้ำตาสาวที่ไ

  • ไร้รักเมียกาฝาก   ท้องแฝด

    ที่โรงพยาบาล..."ยินดีด้วยนะคะคุณขวัญตั้งครรภ์ได้10สัปดาห์แล้วค่ะ และที่สำคัญ...เป็นท้องแฝดด้วยค่ะ^^" ผมแทบจะกระโดดอุ้มขวัญด้วยความดีใจแต่ก็เกรงใจคุณหมอกับพยาบาลก็เลยทำได้แค่ยิ้มที่ในที่สุดความพยายามของผมก็สัมฤทธิผลทำทุกวันถ้าไม่ท้องก็แปลกแล้วครับผมคงต้องพิจารณาตัวเอง หลังจากนั้นคุณหมอก็แนะนำอะไรหลายๆอย่างและบอกถึงความเสี่ยงของการตั้งครรภ์ที่จะมีมากกว่าปกติ หลังจากได้ฟังคนข้างๆก็นั่งเงียบไม่พูดไม่จา แม้คุณหมอจะบอกวิธีการดูแลแล้วก็ตามระหว่างที่นั่งรอยาและใบนัด"พี่ครามคะขวัญกลัวจังเลยค่ะ""กลัวอะไรอีกครับ""ท้องแฝดดูแลลำบากแถมยังเสี่ยงกับอะไรหลายอย่าง ขวัญกลัวค่ะกลัวว่าขวัญจะดูแลพวกแกได้ไม่ดีพอ""ไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้นแล้วก็ห้ามเครียดด้วยเข้าใจมั้ยพี่เชื่อว่าขวัญจะดูแลเจ้าแฝดน้อยได้ดีพี่มั่นใจและที่สำคัญพี่ก็จะดูแลขวัญกับลูกให้ดีที่สุด""ขอบคุณนะคะ""ไม่ต้องขอบคุณพี่หรอกครับ เพราะมันคือหน้าที่คือสิ่งที่พี่ต้องทำและพี่ก็เต็มใจทำมาตั้งแต่ต้น ขวัญก็รู้ว่าพี่อยากมีเจ้าตัวเล็กเพิ่มมาตั้งนานแล้วมีแต่ขวัญที่บอกให้รอน้องข้าวโตก่อน""ตอนนี้พี่ก็ได้สมใจแล้วไงคะ""ใช่แถมยังมาทีเดียวพร้อมกันสองค

  • ไร้รักเมียกาฝาก   แด๊ดดี้อาเฟย

    สงคราม...."พ่อน้อยใจน้องจริงๆเหรอค้า""เอ่อ...ครับ พ่อน้อยใจจริงๆก็น้องไม่รักพ่ออ่ะน้องรักอาเฟยมากกว่าพ่อ" พอผมบอกแกก็เงยหน้ามองหน้าผมแล้วทำหน้าเศร้าจนผมรู้สึกผิดขึ้นมาที่ทำให้ลูกเศร้าก่อนที่แกจะซบลงมาที่อกของผมแล้วกอดผมตบหลังผมเบาๆคล้ายปลอบใจ"โอ๋ โอ๋ พ่อห้ามน้อยใจน้องสิค้า น้องรักพ่อที่สุดในโลกเลยนะค้าพ่ออย่าน้อยใจน้องเลยนะค้า น้องขอโทษที่ทำให้พ่อน้อยใจนะค้า" เอ็นดูลูกสาวทำไมแกน่ารักขนาดนี้"น้องข้าวรักพ่อมากกว่าอาเฟยใช่มั้ยครับ" "ค่า น้องรักพ่อมากกว่าแด๊ดดี้อาเฟยแต่ว่า...พ่อต้องตามใจน้องเหมือนที่แด๊ดดี้อาเฟยตามใจน้องด้วยนะค้า""........." อะไรคือต้องตามใจทุกอย่างถึงจะรักผมมากกว่าแด๊ดดี้อาเฟย "นะค้าพ่อขา" "แปลว่าถ้าพ่อตามใจน้องทุกอย่างน้องจะรักพ่อมากกว่าอาเฟยใช่มั้ยครับ""ใช่ค่าาา ^____^" ผมถึงกับพูดไม่ออกตกลงลูกมาง้อผมใช่ไหมหรือมาขอให้ผมตามใจแกทุกอย่าง"โอเคครับต่อไปนี้พ่อจะตามใจน้องข้าวทุกอย่างเลยขอให้น้องรักพ่อมากกว่ารักแด๊ดดี้อาเฟยก็พอ" ผมไม่มีทางเลือกแล้วไงครับก็เลยต้องตอบตกลง สงสารตัวเองจริงๆ เห้ออออ"แปลว่าตอนนี้คุณพ่อหายน้อยใจน้องแล้วใช่มั้ยค้า""ครับหายก็ได้ครับ" ไม่ห

  • ไร้รักเมียกาฝาก   น้อยใจลูก

    ของขวัญ....ฉันเอือมระอากับพี่ครามที่ไม่รู้ทำไมเขาถึงไม่ชอบหน้าเฟยขนาดนี้ทั้งที่เฟยก็ไม่เคยทำอะไรให้เขาเลยสักครั้งคือเขาเป็นแบบนี้มาหลายปีแล้วตั้งแต่เจอหน้าเฟยครั้งแรกที่มหาลัยต่อให้เฟยจะทำดีพูดดีกับเขาแค่ไหนแต่เขาก็ยังไม่ชอบหน้าเฟยอยู่ดีเมื่อก่อนฉันคิดว่าเขาหวงฉันหึงฉันกับเฟยทั้งที่ฉันกับเฟยเป็นแค่เพื่อนกันเท่านั้นจนตอนนี้ผ่านมาห้าปีแล้วจนเรามีลูกด้วยกันคือน้องข้าวแต่เขาก็ยังไม่เลิกเกลียดเฟย แล้วยิ่งมาเป็นหนักเมื่อเห็นว่าลูกสาวคนเดียวของตัวเองติดเฟยอะไรอะไรก็แด๊ดดี้ คิดถึงแด๊ดดี้จะไปหาแด๊ดดี้ นั่นอาจจะเป็นเพราะเฟยตามใจน้องข้าวทุกอย่างน้องข้าวอยากได้อะไรเฟยก็ตามใจไม่เคยขัดไม่เหมือนฉันกับพี่ครามที่จะคอยดุคอยสอนเวลาที่แกดื้อไม่เชื่อฟัง คือยอมรับว่าแกโดยสปอยเยอะไม่ว่าจะเป็นคุณปู่ทัพคุณย่ากานคุณลุงศึกรวมถึงแด๊ดดี้เฟยแล้วไหนจะอาฟรังอีก อ้อลืมเล่าให้ฟังนะคะคือตอนนี้น้องฟรังยอมที่จะรักษาขาตัวเองแกบอกว่าเป็นเพราะน้องข้าวที่ทำให้แกอยากกลับมาเดินได้อีกครั้งน้องฟรังบอกว่าอยากเดินได้อยากวิ่งเล่นกับน้องข้าวอยากพาน้องข้าวไปเที่ยวเล่น ฉันดีใจที่น้องฟรังยอมเข้ารับการรักษาทั้งที่ผ่านมาเฟยขอร้องแล้วขอร

  • ไร้รักเมียกาฝาก   พ่อทูลหัว

    สงคราม...."ขวัญรู้ได้ไงว่าลูกจะหน้าเหมือนพี่" ผมถามอย่างสงสัยว่าขวัญรู้ได้ยังไงว่าลูกจะหน้าเหมือนผมเพราะตอนนี้ลูกยังไม่คลอดเลย"เพราะขวัญเคยเจอแกมาแล้วค่ะ""เจอมาแล้ว?? เจอตอนไหน" ผมถามอย่างงงๆ และไม่เข้าใจว่าขวัญเจอแกยังไง"ตอนนั้นที่ขวัญยังนอนไม่ได้สติขวัญเจอกับคุณย่าแล้วก็คุณพ่อของขวัญค่ะท่านทั้งสองพาแกกลับมาหาขวัญทั้งๆที่ตอนนั้นแกไม่อยู่กับขวัญแล้ว แกหน้าตาเหมือนพี่มากเลยนะคะไม่ว่าจะเป็นรอยยิ้มแววตาแกได้พี่มาหมดเลย""แกเหมือนพี่จริงๆเหรอ""ค่ะเหมือนมากที่สุด แค่มองแว๊บเดียวก็รู้เลยว่าเป็นลูกของพี่^^""ถ้างั้นขวัญก็ต้องรู้แล้วล่ะสิว่าแกเป็นเด็กผู้หญิงหรือเด็กผู้ชาย""ใช่ค่ะขวัญรู้ พี่เตรียมไว้หนวดไว้ได้เลยนะคะ""หมายความว่า..."หลายปีต่อมา..."พ่อขา พ่อขา" เด็กหญิงพิมพ์ชนกหรือมีชื่อเล่นว่าน้องขวัญข้าวลูกสาวตัวน้อยวัยสี่ขวบวิ่งมาหาผมขณะที่ผมกำลังเดินเข้าบ้านมาหลังจากเลิกงานผมรีบอุ้มแล้วกอดหอมแกด้วยความคิดถึง"ว่าไงครับน้องข้าวคนสวยของพ่อ""พ่อขาพาน้องข้าวไปบ้านแด๊ดดี้ทีสิค้า""ห๊ะ!!!ไปบ้านไอ้..เอ่อไปบ้านแด๊ดดี้เหรอครับ?? ไปทำไมครับลูก""น้องข้าวอยากเจอแด๊ดดี้ค่าน้องข้าวคิดถึงแด๊ดด

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status