แชร์

ลูกสะใภ้

ผู้เขียน: ดอกอ้อลู่ลม
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-07-08 17:07:46

ของขวัญ...

"ผมจะขอขวัญแต่งงาน"

"......." ฉันถึงกับนิ่งอึ้งจนพูดไม่ออกเพราะไม่คิดว่่พี่ชนะศึกจะพูดแบบนี้ ส่วนอากานดาเองก็คงจะตกใจเหมือนกัน ตอนนี้มีแค่อากองทัพที่นั่งนิ่งไม่พูดอะไร

"ว่าไงนะลูก" 

"ผมจะไปขอขวัญจากคุณย่าผมจะได้พาขวัญออกมาจากบ้านหลังนั้น"

"เป็นความคิดที่ดีนะ" อากองทัพเอ่ยขึ้นพร้อมจิบกาแฟ

"พี่ทัพเห็นด้วยกับตาศึกเหรอคะ"

"อื้มม ถ้ามันช่วยหนูขวัญได้แต่นั่นก็ต้องขึ้นอยู่กับหนูขวัญด้วยว่ายังไงหนูขวัญอยากมาเป็นลูกสะใภ้อาไหม"

"ว่าไงขวัญบอกพี่มาว่าเราอยากออกมาจากบ้านหลังนั้นหรือเปล่าเพราะพี่จะช่วยเราเองแต่ขวัญไม่ต้องเป็นห่วงนะเพราะมันเป็นเพียงการแต่งงานปลิมๆเท่านั้นพี่จะไม่แต่งงานกับขวัญจริงๆหรอกเพราะพี่รู้ว่าขวัญเห็นพี่เป็นพี่ชายและพี่ก็รักขวัญเหมือนน้องสาว พี่จะหย่าให้หลังจากที่พี่มั่นใจว่าสองแม่ลูกนั่นไม่มาทำร้ายขวัญได้อีก"

"ว่าไงขวัญเอาตามที่ลูกชายอาบอกดีไหม อาบอกตามตรงเลยนะว่าอาเป็นห่วงเรารักเราเหมือนลูกสาวแท้ๆคนนึง อายินดีที่จะรับหนูมาเป็นลูกสะใภ้นะ"

"อาก็ยินดีต้อนรับเรานะ" ฉันไม่รู้จะพูดอะไรฉันรู้สึกซึ้งใจที่ทุกคนดีกับฉันมากขนาดนี้แต่ฉันคงทำไม่ได้เพราะฉันเป็นห่วงคุณย่าถ้าฉันออกมาท่านก็ต้องอยู่คนเดียว ถึงจะมีพยาบาลพิเศษคอยดูแลแต่ฉันก็ยังอยากที่จะดูแลท่านด้วยตัวของฉันเองเพราะฉันรู้ว่าท่านจะอยู่กับฉันได้อีกไม่นาน

"ขวัญขอบคุณพี่ศึกของคุณอากานขอบคุณอาทัพมากนะคะที่เป็นห่วงขวัญแต่ขวัญเป็นห่วงคุณย่าค่ะขวัญอยากอยู่ดูแลท่านตอนนี้ท่านไม่ค่อยสบายคุณหมอบอกกับขวัญว่าท่านอาจจะอยู่ได้อีกไม่นานขวัญก็เลยอยากดูแลคุณย่าให้ดีที่สุดเท่าที่ขวัญจะทำได้"

"พ่อว่าให้หนูขวัญได้ใช้เวลาตัดสินใจก่อนดีกว่านะตอนนี้เหมือนเรามัดมือชกเหมือนบีบบังคับให้หนูขวัญตัดสินใจ"

"ใช่ค่ะกานก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน เอาเป็นว่าขวัญเก็บเอาไปคิดก่อนก็แล้วกันนะลูกว่าจะทำตามที่ตาศึกบอกหรือเปล่า"

"แต่พี่อยากให้ขวัญทำตามที่พี่บอกนะ"

"ขวัญขอบคุณอีกครั้งนะคะแต่ขวัญคงยืนยันคำเดิม"

"โอเคลูกอาไม่บังคับละ แต่ว่าคืนนี้ขวัญต้องนอนค้างที่นี่นะลูกพรุ่งนี้เราจะได้ตื่นกันแต่เช้าไปทำบุญที่วัดขวัญจะได้ไม่ต้องเดินไปเดินกลับ"

"ก็ได้ค่ะ" สุดท้ายฉันก็ต้องนอนที่บ้านอากานตามที่ท่านต้องการ 

อากานพาฉันเดินมายังชั้นสองของบ้านซึ่งเป็นครั้งแรกที่ฉันได้ขึ้นมาจากนั้นก็พาฉันเข้ามายังห้องนอนที่น่าจะเป็นห้องเอาไว้รับรองแขก

"ขวัญนอนห้องนี้นะลูกส่วนชุดนอนเดี๋ยวอาเอาของอามาให้ใส่ก่อนส่วนชุดไปวัดพรุ่งนี้อาจะให้เด็กที่บ้านวิ่งไปเอามาให้" 

"ขอบคุณค่ะ"

"พักผ่อนนะลูกเหนื่อยช่วยอามาทั้งวันแล้ว เห้อเห็นขวัญมานอนที่นี่ทำให้อารู้สึกว่าตัวเองมีลูกสาวเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งคนเลย"  ฉันส่งยิ้มไปให้อากานเพราะฉันรู้ว่าอากานอยากมีลูกสาวมากแต่ก็ไม่มีท่านชอบพูดกับฉันเสมอว่าฉันเป็นเหมือนลูกสาวของท่าน

สงคราม....

ผมเดินโซออกมาจากผับโดยมีไอ้เป้กับไอ้ต๋องประกบซ้ายขวาเพราะมันกลัวผมจะล้มฟาดลงไปที่พื้น

"มึงเมาแบบนี้จะขับรถกลับยังไงวะให้กูไปส่งมั้ย" พอเดินมาถึงรถพวกมันก็ถามด้วยความเป็นห่วง

"ไม่ต้อง กูไม่ได้เมา" ผมบอกพวกมันเพราะคิดว่าตัวเองไม่ได้เมาขับกลับไหวแต่จริงๆแล้วตาผมเริ่มลายแล้ว

"ไม่เมาเหี้ยไรเดินยังไม่ไหว ไอ้เป้กูว่ากูกับมึงไปส่งมันที่บ้านเหอะว่ะขืนให้มันขับกลับเองคงไม่ถึงบ้าน กุยังอยากไปงานแต่งงานของมันมากกว่าไปงานศพมัน"

"เออกูก็ว่าอย่างนั้นแล่ะ"

"พวกมึงสองคนแช่งกูเหรอวะ" ถึงผมจะกินไปเยอะแต่ผมก็ยังพอมีสติและได้ยินที่พวกมันสองคนคุยกัน

"กูแค่เป็นห่วงมึง ให้พวกกูไปส่งเหอะพวกกูจะได้สบายใจ"

"อืมๆแล้วแต่พวกมึงเลย ดีเหมือนกันกูจะได้นอน" พูดจบผมก็เปิดประตูหลังแล้วเข้าไปนอน

ผมไม่รู้ว่ามาถึงบ้านตั้งแต่ตอนไหนแต่ที่แน่ๆคือผมถูกไอ้เป้กับไอ้ต๋องพยุงเข้ามาในบ้าน

"พอดีไอ้สงครามมันเมามากพวกเราก็เลยมาส่ง" ไอ้เพื่อนสองคนของผมมันกำลังยืนคุยกับใครวะเสียงอ่อนเสียงหวานจนน่าหมั่นไส้จะบอกว่าเป็นแม่ผมก็ไม่น่าจะใช่จะเป็นแม่บ้านก็คงไม่ใช่อีกนั่นแล่ะ

"เอ่อยังไงช่วยพาคุณสงครามขึ้นไปส่งที่ห้องได้ไหมคะคือขวัญ เอ่อคือฉันคงพาเขาขึ้นไปไม่ไหว" ขวัญ??นี่อย่าบอกนะว่าผู้หญิงที่ไอ้สองตัวนี้คุยด้วยคือยัยกาฝากของขวัญ แล้วยัยนั่นมาอยู่ที่บ้านผมได้ยังไงเพราะเวลานี้มันน่าจะเลยเที่ยงคืนไปแล้ว

"ได้ครับได้ ยังไงคุณขวัญช่วยเดินนำพวกเราขึ้นไปทีพวกเราจำไมไ่ด้ว่าห้องนอนมันอยู่ห้องไหน"

"เอ่อ..."

"ทำไมมีอะไรหรือเปล่าครับ"

"เอ่อ คือฉันไม่รู้ว่าห้องคุณสงครามอยู่ห้องไหนเหมือนกันค่ะ"

"อ่าวแล้วจะเอายังไงดี หรือจะให้มันนอนที่โซฟาข้างล่างนี่"

"อย่าเลยค่ะ ข้างล่างยุงเยอะ ถ้าอย่างนั้นคุณสองคนช่วยพาคุณสงครามไปที่ห้องรับรองแขกก่อนก็ได้ค่ะ"

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • ไร้รักเมียกาฝาก   ขอบคุณที่รักกัน (จบบริบูรณ์)

    สักพักผมก็ได้ยินเสียงรถเจ้ามาตลอดพร้อมกับเสียงเอะอะโวยวายของสองแฝดแที่แปลกที่ไม่ได้ยินเสียงน้องข้าวเพราะปกติสามคนนี้ถ้าอยู่ด้วยกันมีอันต้องทะเลาะกันเสียงดังลั่นบ้าน ผมนั่งรอจนทุกคนเดินเข้ามาในบ้านรวมถึงน้องฟรังที่แกยกมือไหว้ผมพอผมรับไหว้เสร็จผมก็เดินไปดูหน้าบ้านเพราะผมไม่เห็นน้องข้าวเดินตามเข้ามาทั้งที่ไปด้วยกัน"ขวัญน้องข้าวล่ะ" ผมเดินเข้าในบ้านแล้วถามขวัญที่กำลังนั่งคุยกับน้องฟรังอยู่ที่ห้องรับแขก"แกน้อยใจแด๊ดดี้ของแกน่ะค่ะก็เลยงอนเดินหายไปไหนไม่รู้เดี๋ยวเฟยคงพากลับมา""ห๊ะ ลูกหาย!!!""แกไม่ได้หายหรอกค่ะ เดี๋ยวก็กลับมาแล้ว" ขวัญพูดเหมือนเป็นเรื่องปกติที่ลูกหายแต่ผมไม่ปกติไงนั่นลูกสาวสุดที่รักของผในะแล้วอะไรคือไอ้เฟยจะพากลับมา ในขณะที่กำลังจะเดินไปหยิบมือถือเพื่อโทรหาน้องข้าวเสียงรถก็แล่นเข้ามาจอดเป็นรถของไอ้เฟยผมจำได้ สักพักน้องข้าวก็วิ่งลงมาแล้วก็ร้องไห้แกวิ่งผ่านหน้าผมไปแล้ววิ่งขึ้นข้างบนผมจะเรียกก็ไม่ทันเลยหันไปถามไอ้เฟยอย่างเอาเรื่อง"นายทำอะไรลูกสาวฉันน้องข้าวถึงร้องไห้แบบนี้""ผมว่าพี่ไปถามลูกสาวพี่เองดีกว่านะเด็กอะไรเอาแต่ใจเป็นที่สุด" ผมหัวร้อนขึ้นทันทีที่มันว่าลูกสาวผมเอาแ

  • ไร้รักเมียกาฝาก   คิดถึงแด๊ดดี้ทุกวันเลย

    ของขวัญ....ตอนนี้น้องข้าวอายุสิบห้าแล้วค่ะอยู่มอสามส่วนสองแฝดได้สิบขวบอยู่ปอสี่แต่ถึงจะโตกันขนาดนี้แต่ทั้งสามคนก็ยังทะเลาะกันเถียงกันอยู่ทุกวัน"แม่ขาขึ้นรถมาเร็วๆค่าไปช้าเดี๋ยวรถติดน๊าาาา""ค่ะๆ" ฉันยิ้มให้ลูกก่อนจะเดินขึ้นรถตู้โดยมีสองแฝดนั่งเล่นมือถืออยู่ด้านหลังที่สนามบิน...พวกเราทั้งสี่คนยืนรอเฟยกับน้องฟรังด้วยความตื่นเต้นที่ฉันตื่นเต้นเพราะฉันอยากเห็นน้องฟรังเดินได้"แม่ขานั่นไงแด๊ดดี้แล้วก็อาฟรัง อาฟรังเดินได้แล้วค่า แด๊ดดี้ขาอาฟรังน้องข้าวอยู่นี่ค่า" น้องข้าวพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นพร้อมตะโกนเรียกจนฉันต้องปรามเพราะแกตะโกนเสียงดังเกินไปจนกระทั่งทั้งสองคนเดินมาหา"น้องฟรังเดินได้แล้วพี่ดีใจด้วยนะคะ""ขอบคุณค่ะพี่ขวัญ ว่าแต่หลานๆชองฟรังโตเป็นหนุ่มเป็นสาวกันหมดแล้วนะคะเนี้ยไม่เจอกันแค่สองปีเอง""สวัสดีครับอาฟรังอาเฟย""สวัสดีครับอาฟรังอาเฟย" สองแฝดยกมือไหว้ทั้งสองคนมีแต่น้องข้าวที่ยืนตัวแข็งทื่อมองหน้าแด๊ดดี้ของเธอแล้วน้ำตาคลอจนฉันต้องถามว่าลูกเป็นอะไร"น้องข้าวเป็นอะไรลูก""น้องข้าวดีใจที่แด๊ดดี้กลับมา ฮึก ฮึก น้องข้าวคิดถึงแด๊ดดี้ทุกวันเลยค่ะ" ฉันยิ้มให้กับความเจ้าน้ำตาสาวที่ไ

  • ไร้รักเมียกาฝาก   ท้องแฝด

    ที่โรงพยาบาล..."ยินดีด้วยนะคะคุณขวัญตั้งครรภ์ได้10สัปดาห์แล้วค่ะ และที่สำคัญ...เป็นท้องแฝดด้วยค่ะ^^" ผมแทบจะกระโดดอุ้มขวัญด้วยความดีใจแต่ก็เกรงใจคุณหมอกับพยาบาลก็เลยทำได้แค่ยิ้มที่ในที่สุดความพยายามของผมก็สัมฤทธิผลทำทุกวันถ้าไม่ท้องก็แปลกแล้วครับผมคงต้องพิจารณาตัวเอง หลังจากนั้นคุณหมอก็แนะนำอะไรหลายๆอย่างและบอกถึงความเสี่ยงของการตั้งครรภ์ที่จะมีมากกว่าปกติ หลังจากได้ฟังคนข้างๆก็นั่งเงียบไม่พูดไม่จา แม้คุณหมอจะบอกวิธีการดูแลแล้วก็ตามระหว่างที่นั่งรอยาและใบนัด"พี่ครามคะขวัญกลัวจังเลยค่ะ""กลัวอะไรอีกครับ""ท้องแฝดดูแลลำบากแถมยังเสี่ยงกับอะไรหลายอย่าง ขวัญกลัวค่ะกลัวว่าขวัญจะดูแลพวกแกได้ไม่ดีพอ""ไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้นแล้วก็ห้ามเครียดด้วยเข้าใจมั้ยพี่เชื่อว่าขวัญจะดูแลเจ้าแฝดน้อยได้ดีพี่มั่นใจและที่สำคัญพี่ก็จะดูแลขวัญกับลูกให้ดีที่สุด""ขอบคุณนะคะ""ไม่ต้องขอบคุณพี่หรอกครับ เพราะมันคือหน้าที่คือสิ่งที่พี่ต้องทำและพี่ก็เต็มใจทำมาตั้งแต่ต้น ขวัญก็รู้ว่าพี่อยากมีเจ้าตัวเล็กเพิ่มมาตั้งนานแล้วมีแต่ขวัญที่บอกให้รอน้องข้าวโตก่อน""ตอนนี้พี่ก็ได้สมใจแล้วไงคะ""ใช่แถมยังมาทีเดียวพร้อมกันสองค

  • ไร้รักเมียกาฝาก   แด๊ดดี้อาเฟย

    สงคราม...."พ่อน้อยใจน้องจริงๆเหรอค้า""เอ่อ...ครับ พ่อน้อยใจจริงๆก็น้องไม่รักพ่ออ่ะน้องรักอาเฟยมากกว่าพ่อ" พอผมบอกแกก็เงยหน้ามองหน้าผมแล้วทำหน้าเศร้าจนผมรู้สึกผิดขึ้นมาที่ทำให้ลูกเศร้าก่อนที่แกจะซบลงมาที่อกของผมแล้วกอดผมตบหลังผมเบาๆคล้ายปลอบใจ"โอ๋ โอ๋ พ่อห้ามน้อยใจน้องสิค้า น้องรักพ่อที่สุดในโลกเลยนะค้าพ่ออย่าน้อยใจน้องเลยนะค้า น้องขอโทษที่ทำให้พ่อน้อยใจนะค้า" เอ็นดูลูกสาวทำไมแกน่ารักขนาดนี้"น้องข้าวรักพ่อมากกว่าอาเฟยใช่มั้ยครับ" "ค่า น้องรักพ่อมากกว่าแด๊ดดี้อาเฟยแต่ว่า...พ่อต้องตามใจน้องเหมือนที่แด๊ดดี้อาเฟยตามใจน้องด้วยนะค้า""........." อะไรคือต้องตามใจทุกอย่างถึงจะรักผมมากกว่าแด๊ดดี้อาเฟย "นะค้าพ่อขา" "แปลว่าถ้าพ่อตามใจน้องทุกอย่างน้องจะรักพ่อมากกว่าอาเฟยใช่มั้ยครับ""ใช่ค่าาา ^____^" ผมถึงกับพูดไม่ออกตกลงลูกมาง้อผมใช่ไหมหรือมาขอให้ผมตามใจแกทุกอย่าง"โอเคครับต่อไปนี้พ่อจะตามใจน้องข้าวทุกอย่างเลยขอให้น้องรักพ่อมากกว่ารักแด๊ดดี้อาเฟยก็พอ" ผมไม่มีทางเลือกแล้วไงครับก็เลยต้องตอบตกลง สงสารตัวเองจริงๆ เห้ออออ"แปลว่าตอนนี้คุณพ่อหายน้อยใจน้องแล้วใช่มั้ยค้า""ครับหายก็ได้ครับ" ไม่ห

  • ไร้รักเมียกาฝาก   น้อยใจลูก

    ของขวัญ....ฉันเอือมระอากับพี่ครามที่ไม่รู้ทำไมเขาถึงไม่ชอบหน้าเฟยขนาดนี้ทั้งที่เฟยก็ไม่เคยทำอะไรให้เขาเลยสักครั้งคือเขาเป็นแบบนี้มาหลายปีแล้วตั้งแต่เจอหน้าเฟยครั้งแรกที่มหาลัยต่อให้เฟยจะทำดีพูดดีกับเขาแค่ไหนแต่เขาก็ยังไม่ชอบหน้าเฟยอยู่ดีเมื่อก่อนฉันคิดว่าเขาหวงฉันหึงฉันกับเฟยทั้งที่ฉันกับเฟยเป็นแค่เพื่อนกันเท่านั้นจนตอนนี้ผ่านมาห้าปีแล้วจนเรามีลูกด้วยกันคือน้องข้าวแต่เขาก็ยังไม่เลิกเกลียดเฟย แล้วยิ่งมาเป็นหนักเมื่อเห็นว่าลูกสาวคนเดียวของตัวเองติดเฟยอะไรอะไรก็แด๊ดดี้ คิดถึงแด๊ดดี้จะไปหาแด๊ดดี้ นั่นอาจจะเป็นเพราะเฟยตามใจน้องข้าวทุกอย่างน้องข้าวอยากได้อะไรเฟยก็ตามใจไม่เคยขัดไม่เหมือนฉันกับพี่ครามที่จะคอยดุคอยสอนเวลาที่แกดื้อไม่เชื่อฟัง คือยอมรับว่าแกโดยสปอยเยอะไม่ว่าจะเป็นคุณปู่ทัพคุณย่ากานคุณลุงศึกรวมถึงแด๊ดดี้เฟยแล้วไหนจะอาฟรังอีก อ้อลืมเล่าให้ฟังนะคะคือตอนนี้น้องฟรังยอมที่จะรักษาขาตัวเองแกบอกว่าเป็นเพราะน้องข้าวที่ทำให้แกอยากกลับมาเดินได้อีกครั้งน้องฟรังบอกว่าอยากเดินได้อยากวิ่งเล่นกับน้องข้าวอยากพาน้องข้าวไปเที่ยวเล่น ฉันดีใจที่น้องฟรังยอมเข้ารับการรักษาทั้งที่ผ่านมาเฟยขอร้องแล้วขอร

  • ไร้รักเมียกาฝาก   พ่อทูลหัว

    สงคราม...."ขวัญรู้ได้ไงว่าลูกจะหน้าเหมือนพี่" ผมถามอย่างสงสัยว่าขวัญรู้ได้ยังไงว่าลูกจะหน้าเหมือนผมเพราะตอนนี้ลูกยังไม่คลอดเลย"เพราะขวัญเคยเจอแกมาแล้วค่ะ""เจอมาแล้ว?? เจอตอนไหน" ผมถามอย่างงงๆ และไม่เข้าใจว่าขวัญเจอแกยังไง"ตอนนั้นที่ขวัญยังนอนไม่ได้สติขวัญเจอกับคุณย่าแล้วก็คุณพ่อของขวัญค่ะท่านทั้งสองพาแกกลับมาหาขวัญทั้งๆที่ตอนนั้นแกไม่อยู่กับขวัญแล้ว แกหน้าตาเหมือนพี่มากเลยนะคะไม่ว่าจะเป็นรอยยิ้มแววตาแกได้พี่มาหมดเลย""แกเหมือนพี่จริงๆเหรอ""ค่ะเหมือนมากที่สุด แค่มองแว๊บเดียวก็รู้เลยว่าเป็นลูกของพี่^^""ถ้างั้นขวัญก็ต้องรู้แล้วล่ะสิว่าแกเป็นเด็กผู้หญิงหรือเด็กผู้ชาย""ใช่ค่ะขวัญรู้ พี่เตรียมไว้หนวดไว้ได้เลยนะคะ""หมายความว่า..."หลายปีต่อมา..."พ่อขา พ่อขา" เด็กหญิงพิมพ์ชนกหรือมีชื่อเล่นว่าน้องขวัญข้าวลูกสาวตัวน้อยวัยสี่ขวบวิ่งมาหาผมขณะที่ผมกำลังเดินเข้าบ้านมาหลังจากเลิกงานผมรีบอุ้มแล้วกอดหอมแกด้วยความคิดถึง"ว่าไงครับน้องข้าวคนสวยของพ่อ""พ่อขาพาน้องข้าวไปบ้านแด๊ดดี้ทีสิค้า""ห๊ะ!!!ไปบ้านไอ้..เอ่อไปบ้านแด๊ดดี้เหรอครับ?? ไปทำไมครับลูก""น้องข้าวอยากเจอแด๊ดดี้ค่าน้องข้าวคิดถึงแด๊ดด

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status