บทที่ 08

เหลิ่งซวงเยาะเย้ยหวังม่านนี แล้วกลับไปด้านข้างหลินเซียวอีกครั้ง

เธอยื่นมือมาเกาะแขนของหลินเซียวอีกครั้ง และกระซิบกับเขาว่า "ท่านราชามังกรค่ะ เมื่อกี้ฉันพูดดีไหม"

หลินเซียวพยักหน้าอย่างไร้ทางเลือก และเดินมาที่หน้ารถเบนซ์ G 63 กับเหลิ่งซวง

หวังม่านนีคิดเสมอว่า หลินเซียวจะขับรถไม่เป็น

แต่ในขณะนี้เธอถึงเห็นว่าหลินเซียวไม่เพียงแต่ขับได้ แต่ยังมีทักษะการขับรถที่ดี

เธอมองรถซุปเปอร์คาร์ที่หลินเซียวขับอยู่ แค่ฟังคลื่นเสียงดังที่รถวิ่ง ประหลาดใจจริงๆที่ยืนอยู่สักพัก

ทันใดนั้นเธอเกาะแขนของจ้าวเสี่ยวเลี่ยงที่งงเป็นไก่ตาแตก และพูดกับเขาว่า "เสี่ยวเลี่ยงค่ะ เมื่อกี้หลินเซียวแกล้งทำเป็นอย่างนี้ใช่ป่ะ เขาก็เป็นใช้เงินทั้งหมดของเขา จึงหานักแสดงหญิงและรถเบนซ์มาแสดงพร้อมกัน เขาอาจจะขอให้ฉันกลับใจใช่ป่ะ? "

จ้าวเสี่ยวเลี่ยงตะลึงจากการแสดงของหลินเซียว

เมื่อได้ยินการวิเคราะห์ของหวังม่านนี เขานึกออกอย่างฉับพลัน

"ม่านนีครับ เป็นแบบนี้ใช่เลย ผมจำได้ว่ามีแบรนด์รถยนต์ท้องถิ่น ที่รถ SUV ของมันผลิตคล้ายกับรถเบนซ์มากๆ แค่เปลี่ยนโลโก้ก็สามารถแทนของแท้ได้ และกระเป๋าเหล่านี้ เราแค่เห็นถึงบรรจุภัณฑ์ แล้วผู้หญิงคนนั้นก็จะเผามันทั้งหมด ภายในอาจเป็นขยะเน่าเสียอะไรก็ได้ "

หวังม่านนีและจ้าวเสี่ยวเลี่ยงเห็นด้วยกันและกัน เธอพยักหน้าและพูดว่า "เสี่ยวเลี่ยงคะ ถูกต้องเลย กระเป๋าเหล่านี้เป็นของปลอมแน่ๆ มิฉะนั้นทำไมเธอจะเผามันได้ง่าย ฉันมักจะไปที่ร้านขายกระเป๋าอยู่บ่อยครั้ง แค่ดูหน่อยเดียวก็รู้แล้ว คือเธอกลัวฉันพบว่ากระเป๋าเหล่านี้เป็นของปลอม ดังนั้นเธอจึงจงใจเผามันต่อหน้าฉัน "

ทั้งสองคนเพิ่งถูกหวาดหวั่นด้วยอุปนิสัยและน้ำเสียงของเหลิ่งซวง ในขณะนี้พวกเขาทั้งสองรู้สึกว่าเหลิ่งซวงเป็นนักแสดงโดยหาจากหลินเซียว

หวังม่านนีเรียนรู้อย่างรวดเร็วเกี่ยวกับมารยาสาไถยของหลินเซียว ในใจเธอแอบดีใจ ยังดีที่เธออดใจที่จะไม่ได้คืนดีกับหลินเซียว ดังนั้นเธอจึงไม่ได้ถูกหลอกจากเขา

เมื่อหญิงสาวดูถูกเหยียดหยามหวังม่านนีมาก หวังม่านนีเกือบจะโผเข้ากอดของหลินเซียว และบอกเขาว่าอยากคืนดีกันแล้ว

ในเวลานี้ หวังม่านนีเกาะแขนของจ้าวเสี่ยวเลี่ยง ไม่ต้องพูดถึงในใจเธอมีความสุขแค่ไหน

ดูเหมือนว่าเธอจะได้เห็นอนาคตที่สดใสของเธอเอง และรู้สึกว่าเธอจะมีชีวิตของหญิงสูงศักดิ์อยู่ไม่นาน

ออกจากบ้านมีรถสปอร์ตมารับ มีกระเป๋าและเสื้อผ้าแบรนด์ดังที่หลากหลายมากมายในตู้เสื้อผ้า

ในเวลานี้ จ้าวเสี่ยวเลี่ยงรู้สึกโมโหมาก เพราะรถของเขาถูกบดขยี้เป็นเศษเหล็ก

หลินเซียวขับรถมาถึงบริษัท ก็ให้เหลิ่งซวงขับออกไป

ระหว่างทางมา เหลิ่งซวงได้รายงานสถานการณ์พรมแดนให้หลินเซียว ว่าผู้มีอิทธิพลของประเทศเพื่อนบ้านกำลังจะก่อการร้ายกลับมาเคลื่อนไหว

หลินเซียวกล่าวว่า "ไม่ต้องกังวล ในสงครามที่แล้ว พวกเขาอ่อนล้าลงเรื่อยๆ กำลังข้าศึกยังไม่ฟื้นฟูชั่วคราว เธอสั่งให้พี่ๆ น้องๆ เฝ้าติดตามพวกเขา หากมีภาวะฉุกเฉินใด ๆ แจ้งเข้ามาทันที"

เขาตั้งใจจะกลับที่บริษัทเพื่อลาออกในวันนี้ ตามที่กล่าวว่า ทุกอย่างมีเริ่มก็ต้องมีสิ้นสุด

หลังจากหลายปีของการต่อสู้ในพรมแดน หลินเซียวมีความอาลัยอาวรณ์ต่อชีวิตในเมืองที่เจริญรุ่งเรือง

ยิ่งไปกว่านั้น ปกติประธานสาวของบริษัทจะปฏิบัติกับเขาเป็นอย่างดี

เดิมเขาคิดจะมีชีวิตธรรมดากับหวังม่านนีในโลกที่เต็มไปด้วยสีสัน

แต่ตอนนี้มีสิ่งนี้เกิดขึ้น เขาตัวเอง หวังม่านนี และจ้าวเสี่ยวเลี่ยงเป็นเพื่อนร่วมงานของบริษัทเดียวกัน งั้นเขาไม่ต้องทำงานต่อในบริษัทแล้ว

ยิ่งไปกว่านั้น ด้วยตำแหน่งของเขาเอง ไม่จำเป็นต้องยุ่งกับงานในบริษัทเลย

หลินเซียวเพิ่งจะเข้าถึงบริษัท แล้วเพื่อนร่วมงานชื่อจางเทามาถามหลินเซียวว่า "เฮ้ หลินเซียว วันนี้แกไม่ใช่ขอลาแล้วหรอ ตอนนี้ทำไมมาอ่ะ ไม่น่าจะ..."