“Bakit ang tagal mo yata na bumili ng pagkain, Apo?” Bungad ng lola ni Isabel pag pasok pa lang niya sa kwarto, mabilis naman niyang pinunasan ang tagaktak niyang pawis at ngumiti sa matanda.“Wala po kasing ulam sa Canteen kaya doon na lang ako bumili ng ulam sa labas, pasensya nap o at natagalan ako,” paliwanag niya pero hindi totoo na walang ulam sa Canteen, gusto lang niya na bumili sa Carinderia kung saan sila kumakain dati ni Philip para bilhan ng paboritong ulam ang lalake. Halos masabunutan nga niya ang sarili bakit niya iyon ginawa, sinabi na niya sa sarili na lalayo siya dito pero parang bakal siya na mina-magnet pabalik sa lalake. “Oh, e bakit mo sinasabunutan iyang sarili mo Apo? Masakit ba ng ulo mo ha? sabihin mo lang, nako mag pahinga ka kasi kahit pa-paano  kaya ko naman kasi ang sarili ko masyado kang nag-aalala, malakas pa ang lola mo kaya pwede mo din ipahinga ang sarili mo.” Sabi ng matanda

Kailan mo nga ba masasabi na may gusto ka na sa isang tao? Pag lagi mo siyang naiisip? Pag masaya ka na kasama sya? Pag nagseselos ka pag may kasama siyang iba? O nasasaktan ka pag wala siyang atensyon na nabibigay? O ang pag bilis ng tibok ng puso mo? Noong una ay hindi pa sigurado si Isabel sa nararamdaman pero ngayon ay tanggap na niya, tanggap na gusto niya ang lalake pero paano aamin ang babae? Paano ni Isabel sasabihin na gusto niya rin ang lalake kung wala siyang lakas ng loob."Kayo lang pala yan! akala ko naman ay totoong nurse na!" Sabi ni Greg sabay akbay kay Therese na pumukaw ng atensyon ni Isabel, dapat ba na magkaroon siya ng lakas ng loob para umamin?Kung titignan ay maswerte pa nga siya dahil alam niya na may gusto din sa kaniya ang lalake hindi katulad ng kaibigan niya na kailangan pa na magpanggap para lang hindi masira ang samahan nila ng lalakeng gusto nya, napalingon naman siya kay Vince na pinapanuod ang dalawa pero ng makaramdam si

  Ngayon lang ulit nakita ni Isabel si Ken matapos ng nangyari ng gabi na iyon, hindi rin naman niya ito makausap dahil ngayon ay Filipino fest na at busy ang lahat sa paghahanda, may mga students ulit na galing sa ibat-ibang University na nakakadagdag sa pressure na nararamdaman ng mga mag perform ngayon, isa na sila doon lalo na at wala naman silang gaanong practice na magkakasama. “Guys! Ano ba ayusin nyo na mga costume nyo! Please lang makisama kayo kahit ngayon lang, asan na ba yung iba diba sabi ko maaga tayong papasok ngayon bakit andaming late? Wala pa rin ba yung Male lead?” natataranta na si Yuna habang inaayos ang mga gamit, noon lang nila nakita ito na natataranta. “Y-yuna nasira yung zipper ng dress ko.” Sabi ng isang babae dahilan para mas ma- frustrate ang dalaga. Gusto na lang nitong sabunutan ang sarili dahil sa stress na nararamdaman. Bakit ba hindi marunong makisama ang mga kasamah

 Hindi maiwasang kiligin ng mga nanunuod, kahit mga taga-ibang University ay hindi mapigilan ang kilig lalo na ng ngumiti si Philip. Bihira lang kasi itong maging lead actor noon dahil mas gusto niyang maging narrator, kaya bago sa manunuod ang pamamaraan ng pag-acting nito at ang mukha niya na alam naman ng lahat na maipagmamalaki sya. “Simula ngayon ay sila na ang magiging tauhan natin dito, mula pagluluto hanggang sap ag-aayos ng hardin ay sila na.” Hindi natutuwa ang dalaga sa mga ngiti ng binata, pero pinagtaka niya ang biglaang ang kuha ng tauhan ng Ama. “Bakit po kayo kumuha ng bagong mga tauhan? Paano po sila manang at ang mga hardenero natin?” tanong nito kaya tumingin ang Ginoo sa kaniya. “Pinaalis ko na sila sa trabaho dahil kahit isa sa kanila ay walang nakakita sayo na umalis, tulad ng sabi ko noon lahat ng maling desisyon mo sa bahay ay may kapalit, huwag ka ng gum

Madami ang pumupunta sa kanilang bahay para mag abot ng regalo bilang pagtanggap sa kanilang pagdating, madami din dito ay kasama ang mga anak nila kaya hindi naglaon ay may mga bago na agad siyang kaibigan. Ang iniisip niya na baka wala siyang maging kaibigan ay nalutas na, hindi niya akalain na ganito kabait ang mga tao dito na ganito ang magiging pagtanggap ng mga ito sa kanila. “Maraming salamat sa mga regalo nyo, nag-abala pa kayo sa pagdadala.” Saad ng Ina niya sa mga babaeng pumunta sa kanilang bahay para mag dala ng mga prutas at gulay. “Nako huwag mo ng isipin iyon, sinadya ka talaga naming puntahan dito para imbitahan sa samahan ng mga babae sa bayan. Ang mga babae dito ay may ginagawang programa, gumagawa kami ng mga palamuti at binibenta sa plaza. Ito ay hindi naman sapilitan ginagawa lang namin para tulong din sa sa kapwa namin babae na hindi ganoon kalaki ang kinikita ng