“Pelipe,”gulat na bulong ni Maria ng makita ang binata sa labas ng bahay nila. Babawiin sana nito ang kamay na nakahawak sa kamay ni Kanor ng makita niyang nakatingin doon ang binata pero mabilis na hinigpitan ni Kanor ang hawak dito.May kung anong sakit naman na dumaan sa mga mata ni Pelipe. “Anong kailangan mo, Pelipe?” Si Kanor na ang nagtanong dito, lumipat naman ang tingin ng binata dito at bumati. “Magandang gabi sa inyo, gusto ko lang ibigay sa inyo itong imbitasyon para sa kasal naming ni Yola.” Walang emosyon ang mukha at tono ni Pelipe na mas lalong nagbibigay ng sakit sa damdamin ng dalaga.  Bakit kailangan na personal pa nitong iabot ang imbitasyon sa kanila, hindi man lang ba nito iniisip ang nararamdaman niya o gusto nitong ipamukha na wala na talagang pag-asa at kailangan na dalagang kalimutan ni Maria ang lahat-l

“Maria, anong ibig sabihin nito? Bakit gulo-gulo ang kwarto mo at nakabukas pa ang bintana? Nako ka, alam mo naman na delikado ngayon tapos binubuksan moa ng bintana mo ng ganitong oras. Paano na lang kung pasukin ka ng mga masasamang loob at wala kaming kaalam-alam?” Nag-aalala ang mukha na sabi ng Ina nito. Napatikhim naman ang dalaga at napaiwas ng tingin sa Ina. Wala itong kaalam-alam na may tao lang kanina doon. “Ina naman, napaka-imposible ng sinasabi mo na may papasok sa bintana ko. Sino naman ang ipapahamak ang sarili kung alam naman niyang wala siyang makukuha dito.” Saad nito, mas lalo namang kumunot ang Ina ng Ginang. “Maganda na rin ang sigurado, malay mo naman ay may mga lalake talagang handing umakyat sa bintana mo para gawaan ka ng masama, yung mga ganoong tao hindi dapat pagkatiwalaan kaya nga may pintuan para doon dumaan.” Sermon nito sa dalaga.

“Basta lumayo ka muna sa kaniya, habang hindi pa natatapos ang gulo mas mabuti ng sumunod ka muna.” May paninindigan na sabi ng Ina nito kay Maria, hindi nito pwede na unahin ang awa sa  anak dahil lang nahihirapan ito. “Pero paano kung sabihin ko po na hindi ko talaga kaya na isantabi ko ang nararamdaman ko, na mahal na mahal ko sya at hindi kayang mawala sya sakin.”Ang mga mata na wari’y nakikiusap ay tumitig sa Ina niya, umaasa na magbabago pa ang isip nito pero umiwas lang ng tingin at Ina at tumayo sa pagkakaupo sa kama at nagsimula ng lumakad palabas ng silid niya. “Ina, nakikiusap ako sayo kahit ikaw sana maintindihan mo ang nararamdaman ko. Ikaw ang napagsasabihin ko ng lahat at ikaw ang makakaintindi ng lahat. Pareho tayong babae at alam mo kung anong pakiramdam ng magmahal, huwag nyo naman sanang ipagkait sakin yun.”Hinawakan ng dalaga ang kamay

            Nang mga oras na iyon ay walang nagawa si Pelipe kung hindi ang umuwi na muna, habang walang ginawa si Maria kung hindi ang umiyak ng umiyak. Kahit ang Ama ng dalaga ay hindi mapigilan na makaramdam ng awa para sa anak.             Aminado naman ang mga ito na gusto nilang maranasan ng anak nila ang pakiramdam na magkagusto, pero hindi nila ginusto na maranasan ng dalaga ang masakit na uri ng pagmamahal.  Kaya hanggang maaari ay pigilan muna nila ito na mapalapit sa lalake hanggang hindi nagiging maayos ang lahat.             “Tumahan ka na riyan, Maria hindi naman porket umalis sila ay hindi na sila babalik. Narinig mo naman ang sinabi ng Ama mo, pag naging maayos na ang lahat para kay Pelipe ay hahayaan na niya iton

            Buong araw hanggang gabi ay hindi umuwi si Maria kung hindi ang bantayan ang Ama niyang nakahilata sa kama, hindi ito makakilos at makakain mag-isa kaya talagang kailangan na hindi nawawalan ng bantay. Hindi naman pwedeng mag lagi ang Ina niya doon dahil nagtuturo ito sa mga bata na hindi kayang magbayad sa mataas na paaralan.             Tanging mga nobela lang ang naging libangan ng dalaga sa mga oras na iyon, wala rin naman siyang ibang pwedeng gawin kung hindi ang magbasa. Bumalik na ang matandang babae sa bahay nila para naman mag handa ito ng hapunan niya sa pagamutan.Ilang saglit pa ay bumukas ang pintuan ng silid ng Ama kaya mabilis siyang tumayo sa pag-aakalang ang Ina o ang matandang kasambahay na nila iyon ngunit ang mukha ni Kano rang tumambad sa kaniya.   &nbs