Chapter 13.2     Tahimik lang na naka-tingin sa akin si Beau. Kita mo rin sa kaniyang mga mata ang awa, sakit at pag aalala. “Bakit hindi mo sinabi sa amin? We’re here for you Aicelle… sana sinabi mo sa amin ni Isla. Handa kami na tulungan ka.” Umiling naman ako habang pinupunasan ang aking mga luha.  “Hindi, ayaw kong mag alala kayo sa akin. Marami rin kayong problema, ayokong dumagdag pa. Alam mo rin namang mainit ang mga Vasquez sa media kaya tiyak na hahabulin kayo nang media kung malaman nila na may koneksyon kayo sa mga Vasquez! Ayaw ko lang kayong madamay Beau.” Hinawakan naman niya ang aking mga kamay at tumitig nang diretso sa aking mga mata.    “We don’t care, kahit patayin pa kami nang mga taong may galit sa iyo, wala akong pakielam.” Mas lalo naman akong naluha dahi

 Ilang sandali pa ay nandito na kami sa Restaurant na kaniyang sinasabi. Agad naman akong bumaba at nauna na sa pintuan ngunit napabalik naman ako kay Laurence na ipinagtaka niya. “Why?” tanong niya habang nakatingin sa entrance ng Restaurant. Nahihiya naman akong ngumiti nang muli niya akong tignan. “Hindi ko kasi alam ang sasabihin ko do’n eh, baka tanungin ako,” nahihiyang sagot ko. I heard him chuckle that made me stare at his innocent face.  “Done staring at me? I’m hungry make it faster,” bored na sabi nito dahilan para mapasimangot ako.  “I’m not staring at you!” inis na sabi ko at tinalikuran siya. I heard him chuckle again but this time I ignored it. I won't fall in your charms

"Si Laurence, Isla." Hindi naman ito kumibo at tumingin lang sa akin at bahagyang tumango-tango. "Nakausap ko 'yong girlfriend niya!" Naramdaman ko naman ang panginginig ng aking boses kaya bahagya muna akong yumuko at huminga nang malalim bago muling tumingin sa kaniya.  Masama ko naman siyang tinignan nang makita ko siya na pilit pinipigilan ang kaniyang tawa. "Isla, stop it! Hindi kasi nakakatuwa!" Pa-iyak na sabi ko sa kaniya.  "Ha-ha-ha, hindi na hindi na. Ito na talaga, seryoso na." Tinakpan naman niya ang kaniyang bibig para pigilan ang kaniyang pagtawa.  Muli akong huminga nang malalim at hindi na siya pinansin at ako'y nagsimula na mag salita. Walang pakielam kung nakikinig ba siya o hindi. "Hindi ko alam kung saan nag simula, basta ang alam ko isang

“And that’s all for today, Sir,” pagtapos ko sa aking sinasabi. I looked at him and I saw him staring at me while smirking. “Wala ba akong schedule na tayong dalawa lang? You know, date?” I sigh and lazily put down my hand and rolled my eyes at him. Sir, seryoso kasi! Parang sira eh! Kitang nag tatrabaho ng maayos. “Alam mo, ang pangit mo kabonding! Mag tatrabaho nga eh, ganyan ba mag trabaho!?” Naiinis kong sabi. Tumawa naman ito at nangalumbaba habang patuloy pa rin sa pagtitig sa akin. “You’re so cute, Babe.” My eyes widened when I heard the endearment again. I bow my head to hide the redness of my face. Kupal nito, kanina pa ‘yang endearment niya ah

“Can I have the latest model of your phone?” tanong ni Laurence sa nag aassist dito sa shop na ito. “Sure Sir, come with me.” Sumunod naman kaming dalawa ni Laurence sa babae at dinala kami sa gitna kung saan naka-display ang mga latest phone nila. “Here’s our latest model,” sabi nito habang tinuturo ang phone na halos katulad ng aking ibinenta.  “Gusto mo yan?” bulong sa akin ni Laurence. Nanlaki naman ang aking mga mata at agad na umiling sa kaniya. “No, that’s too pricey!” Hindi naman ito kumibo at inirapan lang ako.  “Tara na, wag ka na bumili niyan,” bulong ko sa kaniya at hinawakan ang kaniyang braso at sinusubukang hilahin siya para umalis na. He stopped me from pulling him, he removed my hand that was on his arm. He didn’t let