“Si Isa. Wala nang iba. Lou-Isa-Na.. Sebastiano. Tama? Si Isa nga yun. Bakit? May problema ba?” tanong ni Leonard sa walang imik na si Euphie. Napa-iling lang siya at nanatiling tikom ang bibig.“Wala. walang problema.” Umiling at ngumiti lang siya ng bahagya kay Leonard at muling itinuon ang tingin sa dalawang taong nasa harapan nila ngayon.Ngayong araw, Hindi niya aakalain na makilala at makikita niya ang Lolo Dan niya na nagkataon namang kaibigan pala nitong si Leonard na suspetya naman niyang dating karelasyon ng Lola niya.. at nagkataon naman ding si Isa pala.Hindi man siya makapaniwala sa mga nangyayari ay naintindihan niya na rin sa wakas ang ilang mga bagay. Tulad na lang siguro ng dahilan kung bakit magaan ang loob niya kay Isa at parang pamilyar ito sakaniya ay dahil siya pala ang Lola Louisana niya na matagal na niyang hinahanap.Ngunit akala ni Euphie ay mabibigyan na ng linaw ang dahilan kung bakit siya napunta dito kapag nakita na niya ang Lola niya.

  Makalipas ang ilang linggo, Setyembre na rin sa wakas. Ibig sabihin rin nun ay ang pag-umpisa ng paglamig ng panahon dahil sa papalapit na kapaskuhan. Nag-umpisa ng lumiwanag ang mga kalsada tuwing gabi at marami na ring tao ang nasasabik sa pagdating nito.Samantalang katatapos lang ni Euphie sa trabaho niya sa Femme Fatale at kasalukuyan na siyang nagbibihis at nagtatanggal ng mga palamuti niya sa katawan. Masaya siyang nagagampanan niya ng maayos ang trabaho niya rito't bukod pa roon, Mas lalo na rin siyang nakikilala ng ilan. Kahit na maglakad lang siya sa labas ay maraming titigil upang tawagin at magbigay galang sakaniya. Siguro nga kahit gaano niya ipilit na itago ang pagkatao niya ay hindi pa rin maiiwasan na makilala siya ng iba.At gaya ng unang araw niya sa trabaho ay palagi pa rin siyang sinusundo ni Leonard sa labas. Hindi naman niya masabihan ang binata dahil nahihiya rin siya at takot na masaktan ang damdamin nito. Kaya sa halip na pagbawalan ito ay pin

  “I see you're playing again.” bigkas bigla ni Dan kay Euphie habang nakatuon ang atensyon nito sa pagtugtog ng piano. Napatigil kaagad ang dalaga't napatingin sakaniya.“Yeah. I have to learn this piece for the next performance.” sagot naman niya saka muling itinuon ang atensyon sa harap ng piano.“I didn't know you like Je te veux too.” ani Dan saka umupo sa isang tabi ng pintuan habang pinapanuod si Euphie.“It's a family favorite actually.” at napangiti sandali si Euphie. “My mother told me that grandpa used to play it a lot. Too bad that I didn't get the chance to meet him, and maybe that's the reason why I learned to love this song, so that I can feel a little closer to him even though he's already gone.”“I'm sure that your grandpa is very proud of you wherever he is right now.” Nakangiting sagot lang ni Dan sabay haplos lang ulo ni Euphie.Natigilan lang si Euphie at napayuko habang pinipigilan niya ang mga luhang unti unting nabubuo sa gilid ng kanyang mata

  “Ang ganda dito! Paano nyo po ito nalaman, Binibini?” tanong kaagad ni Isa habang umiikot ang paningin niya sa paligid.“Mahabang kwento.” sagot naman ni Euphie habang nakangiti at nakatingin rin sa kulay asul na karagatan.“Tama ang ganda nga dito. At bukod pa run, Mabuti na lang at mayroon rin ditong malapit na bahay panuluyan. Pwede pa tayong manatili ng mga ilang araw.” ani Dan habang nakapamaywang at pinagmamasdan rin ang paligid.“Mag-aayos muna kami ng gamit sandali. Magkita na lang tayo maya maya..” wika naman ni Euphie sabay pasok sa kwarto nila ni Isa. Maliit lang ang kwarto ngunit napa-presko naman ang dating nito. Puti ang mga sapin ng higaan maging ang mga kumot nito. Kulay asul naman ang mga kurtina nito at matatanaw mo kaagad ang malawak na karagatan sa labas ng binata nito.Nang maayos na nila ang kanilang mga gamit maging ang sarili nila ay nagkita kita sila sa baba upang mananghalian muna.“Oh my god, Bulalo!” napakagat lang ng labi si Euphie nang

  “Welcome back, Euphie.” sabi kaagad ni Dan kay Euphie pagkatapos nilang hilain papataas sa barko silang dalawa ni Leonard.“Salamat Dan..” napangiti at napaluha kaagad si Euphie at napayakap kay Dan.“Nag-alala kaming lahat sayo. Lalo na siya..” sabay ngiti niya at tingin kay Leonard na abala sa pakikipag-usap sa mga tauhan sa barko. “I admit. That was the first time I saw Leonard act like that. It was rather interesting.. especially for a composed guy like him.”Napatingin lang si Euphie kay Leonard at napangiti. “Nagulat nga rin ako. Hindi ko aakalain na mahahanap niyo ako. Lalo pa't naisakay na kami sa barko.”Napatawa bigla si Dan ng malakas. “You didn't know? The sea is our jurisdiction! Maaring mukhang ordinaryo lang kami kapag nasa lupa ngunit pagdating sa karagatan.. nasa amin lahat ng kapangyarihan.”“H'wag nyong sabihing..” at napanganga lang si Euphie sabay tingin sa tatlong naglalakihang barko na nandito ngayon.“Tama. Lahat ng ito ay dahil sa tulong n