"Likewise," palaban na sagot ni Carnation kay Tilaine at nilabanan ang masama nitong tingin sa kanya. Oo, mas maganda si Tilaine, sexy at mayaman, pero hindi siya magpapatalo dito! Ito nga ang almost perfect… Na kay Tilaine na lahat ng pwedeng hilingin ng isang katulad niya na pinagkaitan ng mundo sa maraming aspeto ng buhay. Pero buo ang loob niya na labanan ang babae dahil alam niyang sa huli siya ang nakasungkit ng puso ni Luca. Isang nanunuya na ngisi ang tugon ni Tilaine sa kanya. Pinag-cross nito ang mga braso sa harap ng dibdib. "That's good to hear. Hindi natin kailangan magustuhan ang isa't-isa. Sa tingin ko, alam mo na ang tunay na relasyon namin ni Luca." Sandali siyang natigilan ngunit marahan na tumango bilang tugon sa babae. "At kampante ka na niyan?" makahulugan na tanong ni Tilaine. Nakunot ni Carnation ang noo. "Huwag ka munang magdiwang dahil sa nalaman mo. Malay natin may gawin ako at magbago ang ihip ng hangin…" Hindi napigilan ni Carnatio

Mabilis na bumaba si Carnation ng taxi at tumakbo sa loob ng hospital, sa emergency room agad siya itinuro ng nurse sa reception nang itanong niya ang tungkol sa binata. Hindi malaman ni Carnation ang gagawin, nanginginig ang kamay at tuhod niya sa sobrang pag-aalala, sana ay hindi fatal ang kondisyon ni Luca. Ilang hospital bed na ang tinignan niya, pero hindi nakita ni Carnation ang boss. Tumindi pa ang kaba niya dahil dito, pakiramdam niya ay mababaliw na siya sa pag-aalala, ilang nurse na ang tinanong niya ngunit pare-pareho lang ang sinasabi ng mga ito, sa emergency room daw niya makikita ang hinahanap na binata. Pagod na siya sa pagtakbo ng matagal at ramdam niyang bibigay na ang tuhod niya, hindi na niya kayang maglakad. Naupo siya sa upuan na nakita sa gilid ng lobby. Hapo at habol ang hininga, nag-angat ng tingin si Carnation nang may nakitang sapatos ng lalaki sa harap niya. "Hey," sabi nito. Sumimangot agad siya at sinipa ng malakas ang tuh

Luca pinned her on the wall as soon as they got inside his house. Hinalikan siya nito ng buong pagsuyo sa labi, na agad naman tinugon ni Carnation. Hindi niya alam kung paano sila nakarating sa bahay ng binata sa loob lamang ng maikling panahon. Basta ang natatandaan niya ay humiwalay ito sa halik niya, pinaandar ang sasakyan na parang kumakarera kay kamatayan, at sa isang kisap ng mata nasa harap na sila ng bahay nito.Luca intensifies the kiss. The young man's lips were warm and soft, Carnation could still taste the bittersweet taste of the wine Luca had earlier. Their bodies pressed together heatedly against the wall as they breathed heavily, tasting each other's lips. She could feel the butterflies dancing in her stomach. Kakaiba ang pakiramdam na dulot ng mga halik ni Luca sa kanya, may kung anong emosyon ang nagigising sa puso ni Carnation.Habol ang hininga na naghiwalay ang labi nila ng binata. Pinagdikit nito ang noo nila, nang sandaling iyong ramdam niya ang

"Hindi ko alam na narito ka sa bahay.""Oh my gosh!" nagulat na sabi ni Carnation at hinarap ang taong nagsalita. "Binibining Mist! I-ikaw pala." Nataranta niyang kinuha ang tasa ng kapi at itinago iyon sa likod.Maaga siyang nagising kaya naisipan niya na maghanda ng breakfast in bed para kay Luca. Sa labis na excitement, na wala sa isip niya na kasama pala nito ang mga kapatid sa bahay. Tsk. Hindi talaga siya nag-iisip! Nakakahiya tuloy na nahuli siya ni Mistina sa kusina na hindi naman niya pag-aari."Anong ginagawa mo?" tanong nito at sinilip ang likod niya kaya lalo lang niyang itinago sa likod ang kape. "You don't have to hide it.""Ano. K-kape lang ito na ginawa Binibining Mist—""You don't need to address me with that, wala naman tayo sa Casa de Lujuria.""G-ganun po ba...""Yes, just call me Ate Mistina." Nanlaki ang mata niya sa sinabi ng babae. Hala? Bakit naman ate? "Mukhang gulat na gulat ka ah? I know everything ab

"I'm sorry..." Tumigil sa pagmasahe ang mga kamay ni Carnation. Naupo siya ng maayos sa kama sa tabi ng nakadapa na binata at tinakpan ng puting tuwalya ang lantad na likod nito. "Para saan?" tanong niya, ang isang kamay ay tinukod sa kama habang ang isa ay hinahaplos ang buhok sa gilid ng ulo nito. Hindi nagsalita si Luca, nanatili itong tahimik at nakadapa sa kama kaya naman ay hinulaan na niya. "Tungkol ba sa nangyari kanina sa backstage?" Hindi pa rin ito nagsalita. Isang malalim na buntong-hininga ang pinakawalan ni Carnation dahil doon. "Hindi mo naman kailangan mag-sorry. Wala ka namang ginawang mali, ako nga dapat ang mag-sorry dahil sa nangyari." Gumalaw si Luca, tumihaya ito sa kama at tinitigan ang mukha niya. "Bakit ka naman magso-sorry?" "Dahil pinili kong ilihim ang relasyon natin?" patanong niyang sagot. Siya naman talaga ang may gusto na ilihim muna ang lahat sa pagitan nila, dahil magulo pa ang buhay niya.