Agad na tumakbo si Alea nang makarating sa kaharian ng mga faraya. "Maghanda kayo! Paparating na si Dargon! Sigaw niya. "Ano ang iyong sinasabi?" tanong ng isang babae na kaniyang nakasalubong."Paparating na ang hari ng mga dragon kaya maghanda na kayo."Agad na tumalikod ang babae at mabilis na naglakad papalayo kay Alea. "Sabihan mo ang mahal na reyna na may kalaban na paparating," utos nito sa kasamahang faraya. "Kailangan nating maghanda para sa pagsalakay ng ating mga kalaban," dugtong pa nito.Susundan sana ni Alea ang babaeng inutusan ngunit bigla na lamang itong naglaho na parang bula. "Hintayin mo ako!" Sigaw niya ngunit hindi siya nito narinig."Ano ang iyong kailangan?" Agad na napalingon si Alea nang marinig ang nagtatanong na boses sa kaniyang likuran.  "Hindi ba't ikaw si Alea? Ang apo ng aming reyna na si Freya? tanong ng babae nang makita nito ang mukha ni Alea."Oo, ako nga."Agad na y

Paika-ikang naglakad si Alea palapit sa halaman. Hapdi, kirot at pagod ang kaniyang nararamdaman. Nang makakuha ng dahon ay agad niya itong dinikdik at dinurog. Umupo siya sa ilalim ng puno at nilagyan ang bawat sugat sa kanyang katawan. Gusto niyang bumalik sa kaharian ng mga faraya ngunit alam niyang hindi pa sapat ang kaniyang lakas upang muling sumabak sa laban. Lalagyan na niya sana ng gamot ang isa pang sugat sa kaniyang binti nang biglang gumalaw ang kaniyang kinauupuan. Agad niyang binitiwan ang gamot at pinakiramdaman ang buong paligid. Hindi niya alam kung ano ang nangyayari. Bigla na lamang siyang umangat. Muntik pa siyang mahulog nang mawalan ng balanse mabuti na lamang at nakahawak siya sa isang hibla ng buhok. Nagulat si Alea sa kaniyang napagtanto. Nakatayo pala siya sa balikat ng isang higanteng engkantado. Isang higanteng bumangon at tumayo mula sa pagkakahiga sa lupa.Napakamot sa ulo ang higante at nagsimula na itong maglakad. Hindi man lang p

"Alea," sambit ng dragon."Nasaan si Dargon?" tanong ni Alea. Pinunasan niya ang luhang tumulo sa pisngi at diritsong tumingin sa mga mata ng dragon. "Sabihin mo sa akin kung nasaan si Dargon," dugtong niya. "Mas mabuting huwag ka na lamang magpakita pa kay Haring Dargon kung ayaw mong matulad sa mga farayang iyan," sabi ng dragon."Hindi ako natatakot sa kaniya! Haharapin ko siya at lalabanan!""Huminahon ka, Alea.""Ituro mo na kung nasaan si Dargon, aking kaibigan. At si Iris? Nasaan siya? Hindi ba't kasama mo siya?""Huwag kang mag-alala, ang iyong kaibigan ay ligtas.""Isa ka rin ba sa mga lumusob na mga dragon dito?""Hindi ko na kailangang sagutin ang tanong mong iyan.""Bakit? Dahil isa ka rin sa kanila?""Hindi ko kayang manakit ng iba, Alea."Napayuko na lamang si Alea. Naaalala niya ang kanilang unang pagtatagpo at ang pagligtas nito sa kanya at sa kaibigan niyang si Iris.

Hinugot ni Alea ang espada sa sisidlan nito na nakasabit lamang sa kanyang likuran. Hinawakan niya ito nang mahigpit at itinutok sa lalaking papalapit. Nakatutok lamang ang kanyang mga mata rito. Ngunti nagulat na lamang siya nang bigla na lamang itong nawala sa kanyang harapan. Lilingon na sana siya nang maramdaman niyang nasa likuran niya ito ngunit hindi paman siya nakakilos ay naramdaman na niya ang malakas na sipa nito. Muntik pa siyang masubsob sa lupa dahil sa napalakas na sipa na tumama sa kanya mula sa likuran.Umayos siya ng tayo at agad na umikot upang harapin si Dargon ngunit hindi niya ito nakita. Isang sipa na naman sa kanyang likuran ang kanyang natanggap at tuluyan na nga siyang natumba sa lupa. "Ang bilis niya," sambit niya sa isipan. Agad siyang tumayo at hindi na muling kumilos pa. Nanatili lamang siyang nakatayo ngunit ang kanyang isipan ay nasa kalaban. Pinakiramdaman niya nang maigi ang bawat galaw nito. Alam niya na nasa likuran niya pa rin

Muli na namang gumalaw ang mga bato."Umatras kayo!" utos ni Alea sa mga kasamahan upang hindi ang mga ito mapahamak kung tunay ngang buhay pa ang magkapatid at sila ngang gumagalaw ngayon sa ilalim ng nagkukumpulan na mga bato. Nag-atrasan naman ang lahat gaya ng sinabi ni Alea.Humakbang si Alea upang lumapit doon ngunit may kamay na humawak sa kanyang braso. Nilingon niya ito at kanyang nakita ang seryosong mukha ni Yulan. "Huwag kang lumapit," sabi ni YulanSumunod naman si Alea at nanatili lamang sa tabi ng prinsipe. Ang lahat ay nagulat nang biglang tumilapon ang mga bato dahil sa biglaang pag-ahon ng dragon mula sa ilalim ng mga bato. Umungol ito nang napakalakas at bumuga ng napakalaking apoy. Nag-atrasan naman ang iba at nagsitakbuhan upang hindi masunog sa apoy na ibinuga nito. "Huwag kayong matakot! Lalaban tayo!" Sigaw ng isang kawal. "Ahhh! Sigaw ng karamihan at patakbong lumapit sa napakalaking dragon upang laba