Semua Bab Someone Is Secretly In Love With You: Bab 91 - Bab 100

“HINDI na ako magpapatumpik tumpik pa. Layuan mo si Rommel ko!” Ito kaagad ang mabilis na sinabi sa akin ni Clarisse pagkabukas na pagkabukas ko ng pinto. Hanggang dito ba naman sa bahay ko ay susundan pa ako nito?“Hindi ba ito na nga ang ginawa ko kaya ako nagresign?” Sagot ko dito, “Kung wala ka ng sasabihin, makakaalis ka na,” akmang tatalikuran ko na ito pero ang lakas ng sigaw nito.“Huwag mo akong tatalikuran kapag kinakausap pa kita. Pinaimbestigahan ko ang background mo, alam ko na ang totoo. Sinundan mo talaga si Rommel, sinadya mong mag apply sa kompanya nya para maakit mo sya gaya ng dati! Akala mo siguro uubra pa ang mga kalandian mo! Pwes makinig ka sa sasabihin ko, mahal ako ni Rommel at hinding hindi niya ako iiwan para lang ipagpalit sa isang gaya mo.”Nakakapikon na talaga ang babaeng ito. Ano pa ba ang gusto nitong gawin ko? Tiningnan ko ito ng mata sa mata.“Ganun naman pala. Eh bakit takot na takot ka at nakuha mo pa akong puntahan dito sa bahay ko ng ganito kaag

NAPAPIKIT ako nang maramdaman ko ang paglapat ng mga halik ni Omeng sa aking mga labi. Hindi ko maipaliwanag ang damdaming lumukob sa akin ng mga sandaling iyon. Ni hindi ko kayang pangalanan, ang alam ko lang, napakatagal kong pinanabikan na muling maramdaman ang maiinit na mga halik ni Omeng. God, wala na siguro akong kayang pag alayan ng aking katawan kundi ang lalaking ito. I don't know why. Minsan ay sinubukan ko itong kalimutan. May point pa nga na pinilit ko ang sarili kong piliin si Enrico ngunit never ko iyong napagtagumpayan dahil sa huli, si Omeng pa rin ang paulit ulit na pinipili ng puso ko. Ramdam ko na ang pamamasa ng aking mga mata dahil naiiyak ako sa pinaghalo halong emosyon na nararamdaman ko ng mga sandaling ito. Hindi ako makapaniwalang nagbalik na ang damdamin sa akin ni Omeng.Buong akala ko ay hindi na ako nito maalala pa. Akala ko ay tuluyan na akong napalitan ni Clarisse sa puso nito. Ah, that bitch! I don't feel guilty anymore. Una, hindi ko inagaw si Omeng

OMENG’S POV:PARANG hindi na ako naapektuhan pa sa aking natuklasan. Nagulat lang ako na ibang iba palang talaga ang totoong pagkatao ni Clarisse kapag hindi ako kaharap. At muntikan na akong mapaniwala. But lately ay unti unti ko na rin namang nasasaksihan ang tunay na pagkatao nito. “Anak, ngayon pa lang ay kailangan na nating ianunsyo ang cancellation ng inyong nalalapit na pag iisang dibdib lalo na at hindi ko naman pala totoong apo ang ipinagbubuntis ng walang hiyang babae na iyon! Matagal ka na palang niloloko ni Clarisse at ni Jay.” Matigas ang tonong sabi sa akin ni Papa, muling dumilim ang mukha nito nang mabanggit ang pangalan ni Jay, “Ang walang hiyang Jay na yun. Itinuring kong parang isang tunay na anak iyon pala ay wawalanghiyain lang ako! Hindi ko sya mapapatawad pa kahit ilang buhay pa niya ang kapalit.”Hindi ako nagsalita. Kilala ko kung paano magalit ang aking ama kung kaya’t di ko na ito pinagtatakhan pa. Actually kahit ako ay magagawa nitong itakwil sa oras na l

"SABI ko na nga ba Omeng, ikaw ang magdadala ng swerte sa amin eh." Masayang masayang sabi ni Mommy nang mamanhikan dito si Omeng. Muntik na akong mabulunan nang marinig iyon dahil hindi ko pa rin makakalimutan ang mga panlalait nitong ginawa kay Omeng, pati na rin ang ilang beses nitong pamamahiya dito.Hindi nga ba at kaya ako napilitang paalisin si Omeng ay dahil sa pananakot sa akin ni Mommy na hindi ako nito tutulungang makakuha ng kidney donor ni Daddy sa oras na makipagmabutihan ako dito?But since mayaman pala si Omeng, nagbago ang pakikitungo ngayon ni Mommy dito. Naisip kong hindi na siguro mababago pa ang ugaling iyon ni Mommy.Mabuti na lang at mabait talaga si Omeng, ni hindi dito nagtanim ng galit. Mas lalo ko tuloy itong minahal dahil kahit na kailan ay hindi nito pinagyabangan si Mommy. Napakaswerte ko kay Omeng.Alam kong magiging tapat ito sa akin at baka nga higitan pa nito ang ibinibigay kong pagmamahal dito.Wala na akong mahihiling pa. Alam kong kung nasaan man

KUNG MAGKIKITA TAYONG MULITiffany and Enrico's Story:Ako si Tiffany De Los Santos, panganay sa apat na magkakapatid, bread winner ng pamilya at may amang lasenggero, tiyuhing addict at nanay na wala ng ginawa kundi ang paghanapan ako. Ipinanganak na yata akong may nakaatang na responsibilidad sa aking balikat.Ngunit sa kabila ng mga pinagdadaanan ko sa buhay ay very bubly pa rin ako at positibo sa buhay. Ni wala ngang nakakaalam sa mga kasamahan ko sa trabaho na ganito kabigat ang problema ko sa aking pamilya. Tanging ang best friend ko lang at kababata na si Luisa ang me alam ng lahat. Paano naman kasi ang galing kong magpanggap.Madalas nga, ako ang bumabangka. Pero ang totoo, iyon ang paraan ko para tumakas sa problema kahit na pansamantala lang.Nuon ngang magsara ang kompanyang pagmamay ari ni Pamela Morales, hindi ako nagpakita ng takot. Ako lang yata ang hindi umiyak nang ianunsyo na bankrupt na ang kompanya.Kahit ang totoo, wala naman akong naipon. Ni hindi ko nga alam kun