SA gabing iyon ay nangulit si Vonie na matulog sa gitna nila. "Baby, big boy ka na. Kaya dapat sa silid na kayo ng mga kapatid mo matulog,"sabi naman ni Minnie. "Ayaw ko Mommy, gusto rin nina Adiole at Aziole na dito matulog,"mapilit na ungot ni Vonie. "O-oo Mommy!"Sabay naman na sabi ng kambal. Lalong walang nagawa si Minnie ng gumapang ang mga ito papunta sa gitna ng kama. Naiiling na lang at nasapo ni Minnie ang noo. Iyon naman ang naaktuhan ni Gideon sa paglabas nito ng banyo. "Anong pinagtatalunan niyong mag-iina diyan?"taka nitong tanong sa kanila. "Daddy we want here to sleep, sa tabi niyo pong dalawa sana..."ani naman ni Vonie. Nagtatakbo ito at agad na hinawakan ang kamay ng lalaki. Nasa mukha ng bata ang pag-aasam. Nang balingan pa ni Gideon ang kambal ay kitang-kita niya ang pag-a

    MATAPOS i-park ni Minnie ang sinakiyan ay bumaba na rin siya pagkatapos. Kahit halo-halo na ang nasa isipan niya ay matapang pa rin niyang sinalubong ang titig nito. "Bakit ka nandito?"mataray niyang salubong kay Shamcey na prenteng nakaupo lamang at sumisim-sim ng tsaa. "Andito ako para sa asawa ko,"walang kaabog-abog na wika nitong ikinataranta naman ni Minnie, nagpalinga-linga pa siya dahil kinabahan siya na may makarinig rito. "Ano ba! hinaan mo nga ang boses mo---" "Inuutusan mo ba ako? Bakit ko naman gagawin iyan, bakit... nahihiya ka bang may makaalam na naki-kabit ka sa asawa ng iba,"nang-uuyam na sabi naman ni Shamcey na makikita ang ngiting nang-aasar sa labi. Habang si Minnie ay pulang-pula na rin. "Anyway, hindi ako naparito para sirain ang araw mo." "Pero nasira mo na!" Nagkibit lang naman n

TULUYAN napalabas ng kotse nito si Gideon. As usual may dala-dala siyang paper bags mula sa mga sikat na pamilihan sa loob ng mall sa Lextum. Pasipol-sipol siya habang papasok sa mahaba at tahimik na hall ng mansyon ng mga Buenavista. Agad na napalapit sa kanya si Kit pagkakita pa lamang sa kanya nito at kinuha na ang mga dala-dala niyang paper bags. "Boss nasa loob si Don Vladimir," Pag-iimporma sa kanya nito. Saglit siyang natigilan, "Bakit hindi mo itinawag na narito siya!" Gustong ihampas ng lalaki ang mga hawak-hawak. "Pasensiya na boss, biglaan din kasi ang pagdating niya. Siya kasi ang sumundo sa anak niyong si Jenina sa airport," saad naman nito. Hindi na lang umimik si Gideon at ipinagpatuloy na rin ang paglalakad hanggang sa makarating siya sa recreation room ng mansyon. Pagbukas pa lang ng malaking pinto na yari sa makinis na muwebles ay nahagip na ng mata niya ang nakaupong matanda na si

 WALANG-GANA si Minnie nang bumangon. Tatlong araw na ang lumipas ng huling magpunta roon si Gideon. Kahapon sana ay schedule nito sa kanya, ngunit hindi ito dumating. Tinatawagan niya ito pero hindi ito sumasagot kaya wala siya sa mood ngayon. Hanggang isang katok mula sa pinto ang naulinigan niya. Nang bumukas iyon ay nakita niyang si Vonie ang pumasok, kasunod nito ang kambal. "Mommy! si Daddy nasa baba! kasama niya iyong maganda niyang kaibigan!" malakas nitong balita sa kanya na ikina-kunot noo niya. "Ano bang sinasabi mo Von?" tanong niya sa panganay na tumabi sa kanya mula sa kama. "Basta Mommy, bihis ka na po. Kasi sabi niyong magandang babae na kasama niya ay gusto ka niyang makausap." Kaya kahit hindi niya alam ang pinagsasabi nito ay sinunod na lamang niya ito. "Fine, bantayan mo muna ang mga kapatid mo. Teka nasaan ba si

  KINABUKASAN maagang nagising si Minnie para maghanda ng almusal para sa Papa niya. Iyon kasi ang huling araw nila sa Hacienda. Matagal na naman silang makakadalaw sa ama, natitiyak niya iyon dahil magiging busy na naman sila sa Maynila."Napakabango naman niyan ija," papuri ni Don Hidalgo na kapapasok lamang sa kitchen. Kahit bukas ang exhaust pan ay naamoy pa rin nito iyon."Thanks Dad, actually para sa iyo talaga ho ito. Kasi, matagal na naman kaming hindi kami makakauwi rito," tugon niya na agad yumakap at bumeso sa ama na tumabi sa kanya."Napaka-sweet mo talaga 'nak. Iyan ang isa sa mami-miss ko kapag bumalik na kayo sa Maynila," malungkot nitong ani.Mapait naman na nangiti si Minnie  at tinigil ang paghahalo sa sopas."I'm sorry Papa, mas makakabuti kasi na tuluyan na kaming umuwi ng asawa ko para na rin makapag-moved forward kami sa bago naming bubuuin na buhay," nasabi na lang ni Minnie.Tumango-t