HALOS maluha-luha si Minnie, habang naglalakad palabas sa munting kubo nila. Bit-bit niya ang hindi kalakihan bag na ipinahiram pa sa kanya ni Carol.Nakasunod din sa kanya ang Nanay, Tatay at ang dalawa niyang kapatid na babae na nag-iiyak na rin."Ate mag-iingat ka roon huh, baka may maitabi kang pera mabilhan mo na kami ng tig-isang touch screen na phone nitong si Mandy,"ungot naman ni Monina."Ano ka ba naman ate Monina, hindi pa nga nakakaalis si ate Minnie ay kung ano-ano ng ipinapabili mo,"nanunuway na pamamagitan naman ni Mandy ang bunso nila. Dose palang ito, ngunit mas matured na itong mag-isip kaysa sa sinundan nito na si Monina na labing-anim na taon na rin."Joke! lang naman, pero malay natin mabilhan nga tayo ni ate ng touch screen na celpon!"nae-excite na sabi ni Monina."Tama na nga iyan, ang dapat mong gawin doon Minnie ay lagi kang tumawag sa maykapal. Kapag nakabili ka na ng cellphone kahit iyong de keypad lan

HALOS mahilo-hilo na si Minnie sa naging biyahe nila. Parang gusto bumaligtad ang sikmura niya at mailabas niya ng tuluyan ang mga kinain. Hindi kasi siya talaga sanay sa pagba-biyahe, kapag nagpupunta nga siya sa San Francisco del Lecuenco; kabilang Bayan sa probinsiya nila ay nanakit na ang ulo niya. Kaya bago siya magbiyahe papuntang Maynila ay humingi pa siya ng gamot pangontra sa hilo sa kaibigan niyang si Carol. Sa totoo lang ay naging makapal na ang pagmumukha rito, dito rin siya nakakuha ng mga extra job na pinapasukan niya sa nayon nila. Kailangan niyang tatagan ang loob para sa kapakanan ng pamilya niya, walang mabuting maidudulot kapag pinairal niya ang hiya sa kasalukuyan estado ng buhay niya ngayon.Pero ewan ba niya, pagdating kina Don Hidalgo at Sandy ay sobra-sobra siyang nahihiya. Marahil dahil hindi naman sila malapit at malayo ang agwat ng buhay niya sa mga ito. Pakiramdam niya kapag dumami ng dumami ang mga nakukuha niyang bagay sa mga ito ay lalaki ri

KAHIT puyat kagabi ay maagang nagising si Minnie para ipagluto si Sandy ng almusal. Iyon lamang ang magiging pambawi niya sa lahat mga tulong nito sa kanya. Malaki ang utang na loob niya sa babae kaya kailangan niyang suklian ng kabaitan ito. Lalo at tila mukhang may nagawa siyang hindi nito nagustuhan kagabi. "You wake up early Minnie, may lakad ka ba?"bati ni Sandy nang pumasok ito sa kusina at abala siya sa pagpri-prito ng bacon. Dahil sa abala ang isip ni Minnie sa ginagawa ay hindi niya napansin na pumasok si Sandy na kumuha ng orange fruit sa fridge. Hindi katulad niya ay sanay siyang nagkakape sa umaga. Habang ang babae ay fresh orange juice ang iniinom nito. "Goodmorning Dee... w-wala naman, ang totoo g-gusto kitang makasalo sa almusal,"sabi niya. Kahit alam niyang napakaimposible niyon dahil magmula ng dumating siya ay hindi pa n

MABIGAT ang ulo ni Minnie pagkagising niya ng umagang iyon. Halos nangangalahati pa lamang siya mula sa pagkakaupo ng madinig niya ang pagbukas ng pinto sa kanyang silid. "Mabuti naman at nagising ka na rin sa wakas,"ani ni Sandy sa dalaga. "O-oo nga po, a-ano po bang nangyari?"tanong ni Minnie na nanatiling nakayuko pa rin sa mga sandaling iyon. Sumisigd pa rin ang kirot sa kanyang sentido. Tuluyan sumandig sa may pasukan ng pinto nito si Sandy at napahalukiphip ito habang pinagmamasdan siya. Nakasuot ito ng sandong kulay lavander at nakamaiksing short na kadangkal na lang ang ikli sa singit nito. Sa ganoon porma nito ay hindi aakalain na umeedad na ito ngkwarenta. "Lasing ka kagabi at halos buhatin ka na ng kasama mo papasok rito sa condo,"sabi ni Sandy. Dahil sa narinig ay tuluyan naiangat ni Minnie ang ulo. Ngunit ibinagsak niya rin ang sarili mula sa kama dahil hangg

  SA araw na lumipas ay walang pagsidlan sa katuwaan si Minnie na napapansin naman ng mga taong nakapaligid sa kanya.   Kasabay niyon ang pag-aasam niya na muling paglabas nila ng binata.   "Uy! blooming huh!"pansin ni Patty na siyang kapalitan niya sa gabing iyon.   "Hindi naman Ma'am,"nahihiya niyang sabi na tuluyan ng nagpunta sa locker room nila para kunin ang hand bag niya.   Pagkahawak pa lang niya roon ay mabilis na niyang binusisi kong nag-text o tumawag man lang si Aizo sa kanya. Ngunit sa pagkadismaya niya ay wala.   Pero may mga ilang missed call at text naman galing sa kapatid niyang si Monina at best friend niyang si Carol.   Nagpasalamat si Minnie ng pagbuksan na siya ni Mang Lucio ng pinto ng kotse. Mabilis na siyang sumakay, kasabay niyon ang pag-dial niya ng numero ng kapatid niya.   "Hai Monina, kumusta na?"tanong n