KABANATA 20  Mula sa pahingahan, masayang pinagmamasdan ng dalawang ina ang kanilang mga anak na naglalaro sa isang puwesto sa hardin. Ang inosenteng ngiti ng mga bata ay tila isang obra na hindi nakakasawang tignan, habang ang mga halakhak nito ay parang isang musika sa kanilang pandinig na nakakagaan ng pakiramdam.  " Ang bilis talaga ng panahon no? Parang kailan lang kilik-kilik mo pa iyong baby girl mo, ngayon ang laki na n'ya. Nakakapag lakad at salita na, " wika ni Tiffany o mas kilala sa bansag na Tutay. Ngayon lang nalaman ni Catalina ang tunay na pangalan nito nang ipakilala siya ng asawa kanina sa hapag kainan. " Tama ka d'yan. Maski ako nagugulat na sa mga kayang gawin ni Azalea sa edad niya, " pagsang-ayon naman niya saka sumimsim sa tasa ng kape sa mesa na nasa harap niya. " So, kumusta ka pala? Ang tagal na rin nating hindi nagkita. " 

KABANATA 22  " Who the hell are you? " ang unang tanong na lumabas sa bibig ni Rostam nang makita ang isang di pamilyar na babae sa harap niya. Sinubukan nitong lumapit sa kanila para hawakan si Azalea pero umatras siya at dinuro ito sa mukha. " Don't you dare--" " Siraulo ba ang ulo mo, Rostam Lombardi? Bakit mo nilalayo ang anak ko? " tanong nito at doon lang nakilala ni Rostam ang babae sa harap niya dahil sa boses na pamilyar sa kaniya. " Catalina? " hindi makapaniwalang wika niya nang mapagtanto kung sino ito. Napako ang kaniyang tingin sa maikli nitong buhok na abot hanggang ilalim ng panga. " Anong nangyari sa buhok mo? " " Ginupit ko, hindi ba obvious? " tugon nito sa kaniya. Tinignan ni Catalina si Azalea na mahimbing pa rin ang tulog sa balikat ng Ama. " Bakit di mo muna s'ya dalhin sa kwarto? Hindi siya komportable matulog ng ganiyan. "

KABANATA 24 Bumaba mula sa isang magarang sasakyan ang mga lalakeng may dala-dalang mga armas para salakayin ang loob ng Hacienda. Wasak ang harapan ng kotseng kanilang sinasakyan dahil noong di sila pinayagang papasukin sa loob ng gate, wala silang ibang choice kundi ang sapilitang pumasok sa loob para hanapin ang isang taong pinapakay nila. " Halughugin niyo ang bawat sulok ng lugar! " wika ng isang lalake na tumatayong kapitan sa organisasyong kaniyang kinabibilangan. " Dalhin niyo sa harap ko ang ulo ng bastardo na 'yon! Hangga't wala kayong ipinapakita saakin, wala kayong karapatan para huminto! " " Masusunod! " sagot ng kaniyang mga kasama bago mag hiwa-hiwalay para hanapin ang taong kanilang sinadya. Naglabas naman ng sigarilyo ang kanilang kapitan para sana ito'y sindihan pero nabitawan niya ito bigla nang maramdaman ang pamamanhid ng palad at doon, kumawala ang kaniyang palahaw

KABANATA 26 Nagising sina Esteban at Dario mula sa mahimbing na pagkakatulog nang marinig ang sunod-sunod na pagkatok sa bintana sa labas ng kotse. Nakita nila si Baron na kanina pa nangangawit at naiinip sa labas dahil sa tagal magising ng dalawang kasama. " T*ngina, himbing ng tulong niyo mga tukmol kayo, " bati ni Baron nang lumabas yung dalawa sa kotse. Inabutan niya ito ng dalawang kape na nabili niya sa isang coffee vendor machine malapit dito sa kanilang pwesto. " Kanina ko pa kayo tinatawagan, di niyo sinasagot. Ano pang silbi ng mga earbuds niyo? " " Siraulo, ikaw kaya magbantay dito twenty-four hours? Kapagod kaya, magdamag ka ba namang nakaupo sa loob, " ani Esteban saka sumimsim sa kape na dinala sa kanila ni Baron. " Anong oras na ba? " " Alas-singko nang umaga, " sagot ni Baron saka pinagmasdan ang kulay asul na kalangitan. Walang paramdam ang ar

KABANATA 28     Mabilis ang pagpapatakbo ni Lorenzo ng kotseng kaniyang minamaneho kasama si Rostam na walang imik subalit maraming tumatakbo sa isip. Madilim ang kaniyang mukha at ang mga mata niya ay tila isang mata ng tigre anumang oras, handang umatake.   Bumaba ang kaniyang tingin sa loob ng suit nang maramdaman ang pag-vibrate ng kaniyang cellphone. Kinuha niya ito at may natanggap na mensahe mula sa isang di kilalang numero. Noong ito'y buksan, isang litrato ang natanggap niya, litrato ni Catalina na puno ng pulang likod mula ulo hanggang paa.   Napatiim bagang si Rostam, mariing napapikit at binaba ang hawak na cellphone. Mula sa rearview mirror, napansin ni Lorenzo ang pagiging aburido nito kaya di niya napigilan ang mag tanong.   " Boss, may problema ba? " tanong nito pero wala siyang nakuhang sagot. Hindi na siya nagtangka pang umulit ng tanong, sa halip a