KABANATA 30  " Tita, pwede po ba mamaya na tayo umuwi? Punta pa tayo doon sa may horse, sakay pa po tayo, " rinig ni Tiffany mula sa batang nasa gilid niya kausap ang babaeng kasama na tinatawag nitong tita.  " Hindi, next time na lang. Pagod na si tita at gutso na niyang mag pahinga, " anito habang abala sa pagtitipa sa hawak na cellphone. " Mama at Papa mo na lang ang isama mo next time. Maghapon kayo dito kung gusto niyo. " " Talaga po? Pwede po kaming matagal dito? " hindi makapaniwalang wika ng batang si Azalea na nagtatatalon sa tuwa bago kumaway para magpaalam sa mga bata na naging kaibigan nito ngayon lang. Naglakad na ang dalawa palabas ng zoo, naunang pinasakay ni Savannah ang pamangkin niya sa kotse para sagutin muna ang tawag mula sa cellphone na hawak niya. Maingat namang pumuslit si Tiffany sa compartment ng sasakyan na ipinagpasalamat ni

KABANATA 32  " Sabihin mo, ano ba talagang pina-plano mo? " nanlilisik ang kaniyang mga mata habang nakatingin kay Savannah na nakuha pang matawa sa sitwasyon niya.  " Pinagsasasabi mo? " maangas na tanong nito kay Rostam at sinubukang alisin ang pagkakahigit sa kaniya pero masyadong mahigpit ang hawak sa kwelyo niya kaya hindi niya natanggal. " T*ngina, ano ba? Ako na naman pag iinitan mo kapag may nangyayaring kapalpakan sa negosyo mo? " " Wala pa akong sinasabi sa'yo, Savannah. " " Kahit naman di mo pa sabihin, alam ko na ang dahilan kung bakit ka nagkakaganiyan, " buong tapang niyang saad at hindi nagpatalo sa mga lisik ng mata ng kambal. " Ano na? Tama naman ako, hindi ba? Sabihin mo na 'yon pinuputok ng butsi mo nang matapos na 'to. " " T*ngina, hindi ako nakikipagbiruan sa'yo. " Diniinan lalo ni Rosta

KABANATA 34       Hindi na mabilang ni Catalina kung makailang beses na siyang napapa-buga sa hangin habang ang mga tingin ay nasa labas ng bintana ng sasakyan. Ang tanging ingay lang na naririnig niya ay ang pagtapik ng mga daliri ni Rostam sa manibela at ang kaba na nararamdaman niya mula pa kanina.   " So, anong plano? Dito na ba tayo mamamatay? " rinig niyang tanong ni Rostam na kanina pa gustong lumabas ng sasakyan pero pinipigilan siya ni Catalina dahil nais nitong magsabay sila.   " Sandali lang, ang dami pang tao sa kalsada. Ilang minuto pa, " tugon ni Catalina nang hindi inaalis ang tingin sa labas ng bintana. Katanghaliang tapat, kalat ang karamihan sa mga tao dito sa lugar kung saan siya lumaki at nagkaisip. Nasa tapat lang nila ang bahay na tinitirhan niya noon na malaki ang pinagbago ngayon. Maganda, malaki at magara na ito tulad ng pinapangarap nila noon ng

KABANATA 36  Mula sa isang bahagi ng Hacienda, nakatayo ang isang tao hawak ang sniper na kaniyang pinu-pwesto sa magandang anggulo na kung saan, sasakto sa kaniyang target ngayon. Kita niyang nagkakasiyahan ang mga bisita sa ibaba lalo na ang birthday celebrant na si Azalea. " Sorry ka, mukhang huling birthday mo na ngayon, " pabulong niyang sambit. Tumingin siya sa kaniyang suot na relo, ala-sais na ng gabi at nasa kalagitnaan na sila ng party, marami pa ring tao sa Hacienda na nagkakasiyahan pa dahil sa daming ganap na nangyayari sa ibaba. Bigla siyang napaisip, magagawa pa kaya ng mga tao dito ang ngumiti at tumawa oras na sirain niya ang kasiyahang ito? Hinanap ng kaniyang mata si Rostam at Catalina na nasa isang gilid at masayang pinanonood ang kanilang anak. " Magagawa niyo pa kayang mag saya oras na bumulagta sa harap niyo ang pinakamamahal niyong ana

KABANATA 38   " Anong sinabi mo? " ang tanging lumabas sa bibig ni Rostam matapos madinig ang lumabas sa bibig ng babae sa kanilang harapan kasama ang batang lalake na pinakilalang anak nila. " Uulitin ko pa ba? " natatawang wika nito sakaniya na para bang isang biro lang ang inansuyo niya sa lahat. Ipinatong nito ang kamay sa ulo ng batang lalake na nag ngangalang Norman. " Kagaya ng sinabi ko, siya si Norman, anim na taong gulang at tama, anak natin siya. " " Huwag kang magpatawa, Jane. " Naglakad si Rostam patungo sa babae na tinawag nitong Jane saka hinawakan sa braso upang kaladkarin palabas. " Wala akong oras makipagbiruan sayo at hindi ako natutuwa sa mga lumalabas sa bibig mo. " " Aba, sino bang may sabing nagbibiro ako? " buong lakas na binawi ni Jane ang braso niya saka may kinuhang papel sa bag na dala-dala. " Iyan ang patunay na