“Huy, okay ka lang ba?” tanong ko kay Jacob pagkalabas niya sa banyo. Parang pagod na pagod ito at kahit na bukas ang aircon ng staff room, pawis na pawis siya.Dire-diretso siyang naglakad patungo sa lamesa kung saan may available na alcohol at wet wipes.“Hoy, parang wala kang narinig ah. Tinatanong kita kung okay ka lang ba?”Nang lumingon siya sa akin ay kitang-kita ko ang pagkairita sa kaniyang mukhang. Iyong tipong konti nalang, titirisin niya na ako dahil sa pangungulit ko.“Sa tingin mo ba okay ako?”Nakagat ko ang ibabang labi at marahang umiling. Halatang hindi siya okay. Alam ko naman kasi ang ginawa niya sa loob ng banyo. He masturbated. Narinig ko ang kaniyang mahihinang pagmumura kanina. I know it’s my fault. But he’s at fault too. Kasalanan niya naman kung bakit siya na-turned on.“Sorry…” mahinang sambit ko saka yumuko.“Bakit ka nagso-sorry? Wala kang kasalanan.”Napayuko naman at simpleng lumabi. Hinihintay ko lang siyang maunang maglakad palabas dahil ayoko namang m

Tanghali na ako nagising kinabukasan. Kung hindi nga lang dahil sa paulit-ulit na pagkatok ni Yaya Gina sa kuwarto ko, hindi ako magigising at babangon para pagbuksan siya. Ngunit pagbukas ko ng pinto, hindi pala si Yaya Gina iyon kundi si Jacob.Nagulat ako dahil pagbukas ko ng pinto ay agad niya itong tinulak kaya napaatras ako. He was looking at me intently. And I became more shocked when he held me on both of my arms and pushed me on the bed. Hindi man lang niya ni-lock ang pinto. Pumatong agad siya sa itaas ko at nagmadaling kinalas ang butones ng aking suot na pantulog.He wasn’t talking or saying anything. Nakatingin lang siya sa akin na may halong ngisi na para bang tuwang-tuwa siya sa kaniyang ginagawa. Nang sa wakas ay maalis niya ang suot ko na pang-itaas at lumantad na nang tuluyan sa kaniya ang aking dibdib. Marahan niyang inilapat ang kaniyang magkabilang palad doon at minasahe nang marahan. Napapikit nalang ako nang maramdaman ang sarap ng paglamas niya sa aking

“Maiwan na po namin kayo, Sir. Tawag nalang po kayo kapag may kailangan kayo,” saad ng lalaking kausap ni Jacob.Naunang bumaba si Jacob sa sasakyan para ma-check lahat ng mga gamit namin kung naibaba ba ito nang maayos. Ang ibang lalaki ang naghatid nito sa loob ng bahay na matatagpuan sa gitna ng maliit na lawa. Narinig kong tinawag ito ng lalaki na The Lake House. Pag-aari ito ng mga Castillo dito sa San Isidro.Nahuli lang akong bumaba dahil sinagot ko ang tawag ni Mama. Kinamusta lang ako nito kung safe ba akong nakarating dito sa Siargao. Tinted ang bintana ng sasakyan kaya hindi ko gaanong kita ang kapaligiran kanina, kaya nang makalabas ako, halos hindi ako makapaniwala sa aking nakita.Ang ganda ng paligid. Puno ng berdeng halamang ang palibot ng maliit na lawa na kinatatayuan ng bahay. Yung bahay naman, kung hindi ako nagkakamali ay gawa sa puno ng narra. Malinis sa labas. At ang buong palibot nito ay mayroong hanging plants na namumulaklak. Ang daan patungo roon ay tulay na

“Anong ginagawa mo?” Nang marinig ko ang boses ni Jacob, mabilis akong huminto sa ginagawa ko. Isinara ko ang drawing notebook at itinago iyon sa likuran ko at sinandalan ito.Nasa sala ako ngayon. Nakaupo ako sa sofa. Umaandar din ang TV pero kanina pa wala ang atensiyon ko roon. Abala kasi ako sa pagdo-drawing. Kanina pa wala si Jacob, nagpaalam ito na aalis muna para bumili ng kaniyang lulutuin para sa hapunan. Ang sabi ko ay dapat hindi niya makikita ang ginuguhit ko, ang kaso, nagkataong hindi ko napansin na dumating na pala siya.“What’s that you’re hiding, Miss Bernardo?”Napangiwi ako nang marinig ang pangalang tinawag niya sa akin.“Miss Bernardo? Why so professional?”Nginisihan niya ako. Nagpatuloy siya sa paglalakad patungo sa kusina. Bitbit niya ang mga pinamili. Ang akala ko ay magtatagal siya roon, pero lumabas din siya agad.“Can I see what you’re doing?”“Wala naman akong ginagawa,” pagsisinungaling ko. Umayos ako sa pagkakaupo at umusod nang kaunti para matakpan ko n

“You haven’t told me about your half-brother,” lakas-loob kong sambit habang naglalakad kami papasok ng bahay. Kanina ko pa siya gustong kausapin tungkol sa bagay na iyon. Okay naman siya kanina, pero magmula noong lumabas kami ng book store, nagsimula na siyang maging tahimik. And I don’t know what went wrong. Sigurado naman akong hindi ako ang problema. Maybe something happened about him and his brother. And he’s not telling me because he doesn’t want me to get involved.He stopped on walking and looked at me.“You never know anything about my family,” he said as a matter of fact.“Yeah, but I know Janina, your older sister.”His expression suddenly went blank. Parang mayroon siyang naisip at bigla siyang hinila noon sa kabilang dimensiyon.“Jacob?”Nang hawakan ko siya sa braso ay saka siya muling tumingin sa akin.“Sorry, I was lost. Uh, yeah. About Jace. Well, I plan to tell you about him. Kaso, nauna kayong nagkakilala bago ko pa nasabi sa’yo na mayroon akong half-brother.”He l