Tanghalian na nang makarating ako aming tahanan. Nag-aayos na ng pagkain si Ate sa hapag-kainan. Pagkalapit ko roon, agad akong nagmano kay Mama nang walang imik. Tahimik lang ako hanggang sa makaupo ako sa aking upuan.Nilagang baboy ang ulam namin ngayon, kumuha na muna ako ng sabaw at hinigop ito. Nagtataka rin siguro 'yung dalawa kong kapatid kung bakit gano'n ang atmosphere. Nakatingin lang din sa 'kin si Ate na wari mo'y tinitimbang kung magkukuwento ba ako o hindi. Ni senyas ay hindi ko naisukli sa kaniya kaya alam niya na kung ano ang dapat gawin.Nagkuwento na lang si Ate ng mga nangyari about sa office nila para maputol ang katahimikan sa aming kalagitnaan. Maging ang nakababa kong kapatid ay nagkuwento na lang din ng mga katatawanan para hindi kami masyadong maging tahimik. Isa lang ibig sabihin nito, na-gets na nila na napagalitan ako ni Mama.Matipid lang din kung magsalita si Mama. Pagkakain, nagligpit na si Ate at si Januarius 'yung naghugas ng aking pinagkainan. After

Natapos ang klase namin nang hindi namin namamalayan dahil ang bilis ng oras. Parang kanina lang nagkukuwentuhan pa kami tapos ngayon, heto, uwian na ulit. Hindi na kami nag-abalang mag-ayos pa sapagkat pauwi na rin naman na kami at wala na kaming balak puntahan pa pagkakain namin.Pagkarating namin sa may labas ng unibersidad, sa may gilid nito ay doon matatagpuan 'yung nagtitinda ng tuhog-tuhog at mga kung anek-anek na pagkain. Tumungo kami sa tindahan ng tuhog-tuhog. Binigyan lang kami ni Manong ng baso at kami na ang bahalang tumuhog ng aming kakainin.Sa baso ko, naglagay ako ng tatlong pugo, anim na pirasong fishball, dalawang kikiam, at dalawang chicken balls. Naglagay lang din ako ng kaunting suka at marami-raming matamis. Mas bet ko kasi na lamang 'yung tamis kaysa sa asim. "Sure ka? 'Yan lang ang kukuhanin mo?" tanong ni Gela."Sa ngayon, heto na muna. Baka hindi ko maubos kapag kumuha ako ng sandamakmak. Balik na lang ako mamaya kapag na-trip-an ko pa,," turan ko."Okay,"

"Paano ba 'yan? Jowa mo na ngayon 'yung isa sa mga sikat dito sa unibersidad..." ani Osang."Keri lang, dati nga nahihiya ako sa tuwing pinagtitinginan kami ng mga tao sa tuwing naglalakad ng magkasama at magka-holding hands. Ngayon, parang mas tumaas ang confidence level ko kasi may label na kami," turan ko."True, be proud dapat. 'Yan ang friendship namin," saad ni Gela."Oo nga pala, napagtanto ko lang na isang linggo ka pa lang nililigawan ni Zerudo pero sinagot mo na agad. Kung mayroon man, ano ang masasabi mo sa mga basher mo?" tanong ni Osang."Ay, grabe ka naman, basher agad? Pero anyway, wala akong pakialam sa kanila. Mind their own business saka hindi naman panliligaw ang pinapatagal kundi ang relasyon," turan ko."May point, hindi naman por que panandalian ka pa lang nililigawan ay easy to get na agad," wika ni Gela."Yes, huwag lang isusuko agad ang perlas ng Pilipinas," komento ni Osang. Nagtawanan tuloy kaming tatlo nang dahil do'n."Grabe naman kayo sa 'kin, hindi naman

Uwian na namin ngayon, maghihintay pa kami ng isang oras para kitain si Angelica. Hindi namin alam kung ano ang mayroon at nais niya kaming maka-bonding ulit. Naupo na lang muna kaming tatlo sa may bench sa may gilid ng building namin."Guys, mayroon ba kayong chika ngayon? Out of stock na 'ko, e," ani Osang habang nagpapaypay."Wala rin akong maiaambag ngayon," turan ni Gela.Napaisip ako saglit kung ano ang puwede kong maibahagi sa kanila. Ilang saglit pa, naalala kong bigla si Yatco. Tiyak na matutuwa si Osang kapag 'yung crush niya 'yung topic."Ay, ako... may baon akong chika. Hindi n'yo 'to dapat palagpasin," sambit ko."Sure, ready kami pagdating sa mga ganiyan," saad ni Osang.Pagkatapos no'n ay kinuha ko na ang cell phone ko sa loob ng bag ko. Nag-open ako ng social media account at tumungo ako sa profile picture ni Yatco."In-add ako ni Yatco," sambit ko sabay pakita sa kanila na friends na nga kami."Ay, nakakaloka... sana all!" anas ni Osang na wari mo'y naiinggit base sa

Tuwang-tuwa sila sa uwi kong mga pagkain. Habang kumakain kami, una talagang naubos 'yung ube halaya, e. Masarap kasi talaga saka texture niya ay talagang makunat, nahalo siya nang maigi. Ako lang ang pumansin sa spaghetti habang sina Januarius at Ate Aprilyn do'n sa may carbonara."Sino nagbigay ng ube halaya, anak?" tanong ni Mama."Si Angelica po," sambit ko."Wow, pakisabi sa kaniya na salamat. Masarap talaga 'yung ube, bitin lang," ani Mama."Sige, Ma. Paayuda lang po niya 'yan sa 'min nina Gela at Osang dahil tinulungan namin sila sa may event nila kanina," pahayag ko."Ah, akala ko siya o kaya parents niya ang gumawa. Still, masarap pa rin," aniya.---After naming kumain ay tumungo na ako sa aking silid. Naalala ko si Yatco dahil wala naman akong lakad bukas. Isa pa, heto na rin 'yung pagkakataon para mapaglapit ko silang dalawa ni Osang. Dali-dali akong nag-open ng messenger para i-chat siya, mabuti na nga lang at naka-online siya.Me: Hello, magandang gabi! Mukhang makapupun