Naghintay kami ni Osang nang ilang saglit pa at nagsimula naman na ang kasiyahan. Tamang bati lang ng mga kamag-anak at kanta kay Lola Anita at binuksan na nila ang kainan. Tila nga fiesta ang naging ganap dahil marami talaga handa rito sa piging. Maski ako, hindi ko alam kung ano ang uunahin kong kainin basta pumila na lang kami ni Osang.Nang time na namin para kumuha, hindi na ako kumuha ng kanin para matikman ko talaga 'yung mga putahe. Kumuha ako ng kare-kare, lengua, afritada, estofado, at menudo. Sa gulay naman, mixed vegetables, at chopsuey. Kumuha rin ako ng pasta katulad ng carbonara, pansit, at pansit malabon. Punong-puno na halos ang pinggan ko pero wala pa akong dessert kaya isiniksik ko talaga sa may gilid ang isang scoop ng beans at 1/4 yata ng isang llanera ng leche 'yung nakuha ko. Pagkarating ko sa may dulo, nandoon 'yung tipak ng lechon. Kumuha lang ako ng kaunting laman at tatlong hiwa ng balat. S'yempre, pinaliguan ko ito ng gravy para mas masarap. Medyo nakakahi

Mabilis na lumipas ang mga araw, Sabado na naman ngayon. Inanyayahan ako ni Zerudo sa kanilang tahanan. Heto na yata ang moment of truth para ipakilala niya ako sa pamilya niya. Excited ako na kinakabahan. Hindi ko alam kung magugustuhan ba ako ng parents niya, sana mababait sila. Agad akong nag-chat sa gc naming magkakaibigan para humingi ng tulong. Pagka-chat ko pa lang ay agad namang nag-seen si Osang. Pinindot ko agad 'yung video call."Girl!" bungad ko nang sagutin ni Osang ang call."Bakit, girl? Ano'ng mayroon?" tanong niya."Hindi mo 'to kakayanin. Inimbitahan lang naman ako ni Zerudo sa bahay nila!" naghuhuramentado kong sambit."Hala, seryoso?" gulat na tanong ni Osang. Mayamaya pa ay dumating na rin si Gela dito sa call namin."Hi, girls! Ano'ng ganap ngayon?" saad niya."Si Zerudo, inimbitahan siya sa bahay nila!" ani Osang.Nanlaki rin ang mata ni Gela na wari mo'y 'di makapaniwala. Kaming tatlo ay speechless talaga, ibig sabihin ba nito ay seryosong-seryoso talaga si Ze

"Ikaw ba si Juness?" tanong niya pa."Yes po," sambit ko na may kasama pang pagtango."Ah, I see. Ikaw pala 'yung bagong girlfriend ng kapatid ko," saad niya na wari mo'y kinikilatis niya ako mula ulo hanggang paa."Ano naman ang nagustuhan mo sa kapatid ko?" mapang-usisa niyang tanong.Kinabahan ako nang kaunti sa tanong niya. "Bukod sa pagiging guwapo, mabait naman po siya saka maintindihin," tugon ko. Napahawak na lamang ako sa aking dibdib dahil hindi ko alam kung tama ba 'yung nasabi ko."Nice, I like your answer, direct to the point," nakangiti niyang sambit."Ate, nand'yan ka na ba?" tanong ni Amos mula sa kusina. Sumilip siya nang bahagya, nang makita niya 'yung ate niya ay dali-dali siyang nagpunas ng kaniyang kamay at lumapit siya sa 'min. "Yep," anito."Huwag kang matakot sa 'kin, ako lang 'to. Kumalma ka lang," ani ng Ate ni Amos. Ramdam niya siguro ang kaba ko, hindi ko maiwasan kasi."Sige po," turan ko."Huwag nga tayong tumayo rito, maupo tayo sa sala," dagdag pa ng A

Ilang saglit pa, sinend ni Osang sa gc namin 'yung screen shot ng My Day ni Yatco. Nag-sad react lang si Gela. Ako na, hindi ko alam kung mag-sa-sad react ako kasi naman, alam ko sa sarili ko na ako 'yung babae roon. Hindi ko alam kung dapat ko bang sabihin kay Osang na ako 'yung babae roon kaya wala siyang dapat ipag-alala. Mayamaya, nag-start si Osang ng video call kaya nag-join kami."Aww, sino 'yung girl? 'Di ba walang girlfriend si Yatco? Mayroon ba siyang d-in-e-date ngayon?" bungad ni Gela."Yep, alam ko rin na walang girlfriend or nililigawan man lang si Yatco. Tanungin natin si Juness baka may alam siya," saad ni Osang. Bakas sa kaniyang mukha ang lungkot nang sabihin niya 'yon. Nang marinig ko ang pangalan ko, bigla akong kinabahan."Ha? Bakit naman ako? Wala rin akong alam do'n," tugon ko. Biglang nag-iba ang aura ni Osang nang sabihin ko 'yon."Umamin ka nga, Juness. May namamagitan ba sa inyo ni Yatco?" giit ni Osang.Nanlaki bigla ang mga mata ko nang sabihin niya 'yon.

Habang nasa gitna kami ng biyahe ay biglang nagdilim ang kalangitan. Nagsimula na ring dumagundong ang mga nakakandik na kulog. Kinabahan akong bigla dahil wala kaming dalang payong, mahirap pa naman magkasakit. "Hala, babe, mukhang hindi tayo matutuloy sa pupuntahan natin ngayon. I-resched na lang natin sa susunod. Masyado nang malaki 'yung dilim, baka mabasa tayo ng ulan," turan ko."Oo nga, babe. Mas mainam nga na bumalik na tayo. Maliblib pa naman na 'yung lugar na 'to," ani Zerudo.Humanap lang ng tiyempo si Zerudo at saka niya ibinaling pabaling 'yung manibela para makabalik na kami pauwi. Ilang saglit pa, bigla namang gumuhit sa kalangitan ang isang napakatalim na kidlat. Nagsitindig bigla ang mga balahibo ko kaya mas humigpit ang kapit ko kay Zerudo. Ipinikit ko na lamang ang aking mga mata para hindi ko 'yon makita.Makalipas ang ilang minuto, biglang bumuhos ang napakalakas na ulan. Wala itong paawat na tila ba galit na galit. Ang lalaki ng patak nito kaya basang-basa na ka