MATAPOS ang kasal na iyon o tama ko sigurong sabihing kasal-kasalan, nagbago na ang lahat. Ang tahimik kong mundo, nagulo. Hindi ko alam pero pakiramdam ko ang bigat ng bawat galaw ng katawan ko. Pakiramdam ko nawawalan ako ng gana sa lahat ng bagay dahil sa frustration ko sa nangyayari at sa hindi mawala sa isip ko ang pwedeng mangyari sa amin ni Zandy. Iniisip ko pa lang na magsasama kami sa iisang bubong, nababaliw na ako. Nagkaroon lang ng konting salo-salo ang ilan sa mga bisita nila Mama at ng pamilya Saavedra na hindi ko nadaluhan dahil nga nawalan ako ng malay dahil sa pagod at puyat na pinagpasalamat ko na rin dahil hindi ko na kailangang humarap sa mga tao at magpanggap. Napabuntong-hininga ako matapos kong magbihis. Natapos na ang leave ko at simula na muli ng trabaho pero sa totoo lang wala akong ganang magtrabaho. Gusto ko sana munang magliwaliw at kahit pa paano mapanatag ang utak ko at mawala ang lahat lahat ng nasa isip ko na

HINDI PA rin maalis sa isip ko ang planong sinabi ni Andrea sa akin para kay Zandy. Nakukuha ko ang ibig niyang sabihin pero hindi ko alam kung sinong lalaki ang ipakikilala ko kay Zandy. Kagabi pa lang, iniisip ko na kung sino ang pwedeng ipakilala ko rito. Wala naman akong kilalang pwedeng pumatol sa lalaki. "Hindi mo ba natanong si Zandy kung ano'ng nangyari sa kanila ni Roven?" kapagkuwa'y tanong ni Andrea sa akin habang kumakain kami sa labas ng opisina. Katatapos lang ng article na ginagawa ko at oras na rin ng lunch. Pasalamat naman ako dahil paggising ko sa umaga, wala roon si Zandy para kulitin at asarin ako. Mag-asawa nga kami pero dahil sa set up namin, nararamdaman kong single pa rin ako at mas gusto ko iyong ganito. Kumunot ang noo ko at seryosong nag-angat ng tingin kay Andrea. Bakit nga ba hindi ko natanong si Zandy tungkol sa kanila ni Roven? Napaisip din ako. "Hindi," diretso kong sabi. "Hindi ko rin gus

"SERIOUSLY, Miles magsasama na kayo sa iisang bahay ni Zandy na iniregalo ng pamilya niya?" gulat na tanong ni Miles sa akin nang sabihin ko sa kaniya ang sinabi ni papa sa amin bago ako pumasok ng trabaho. Kasalukuyan kaming palabas ng gusali para kumain ng lunch sa labas na naging routine na namin para kahit pa paano makalabas kami sa loob ng silid na iyon na puro trabaho ang nakikita namin. Malungkot at frustrated akong tumango sa kaniya. "I don't know what to do, Andrea ayaw kong makasama ang Zandy na iyon sa iisang bubong. Hindi rin naman kami magkakasundo. I'm ok with this set up, 'yong kasal lang kami sa papel at patuloy na mabubuhay sa sari-sarili naming buhay. Hindi ba't gusto lang naman nilang mawala daw 'yong sumpa sa akin kaya pinilit nila ako magpakasal?" katuwiran ko. Napangiti si Andrea. "May magagawa ka pa ba, Miles? Unang-una, pumayag ka sa kasal na gusto nila at ibig sabihin niyon, pumapayag ka sa gusto

"HOY! Ok ka lang? Kanina ka pang tulala riyan? Simula nang bumalik ka galing sa kung saang lugar kasama ang Zandy na iyon, para kang na-engkanto. Ano bang nangyari?"   Napakurap ako at dahan-dahang humarap kay Andrea. Kanina pa akong hindi umiimik dahil hindi maalis sa isip ko ang ginawa ni Zandy sa akin sa bahay na iyon kung saan daw kami titira. Hindi ko maintindihan ang sarili ko pero kinabahan ako at nanghina ang tuhod ko nang naramdaman kong malapit na ang mukha niya sa akin. Akala ko nga'y mahihimatay uli ako at sana nga nangyari na lang iyon.   flashback...   "Huwag mo akong hahamunin, Miles dahil kaya kong gawin ang inaakala mong hindi ko kaya." Hindi ko mabakasan ng pagbibiro sa boses niya. "I can kiss you if I wanted too, Miles. Hindi ako ang inaakala mo. Hindi mo pa ako kilala."   Napalunok ako nang makita nang malapitan ang makinis na mukha ni Zandy. Hindi ako makagalaw at wala rin akong

"HONEY, I'm here." Para akong biglang nag-init kahit ramdam ko ang malamig na hangin ng gabi. How dare him to call me Honey sa harap ng mga katrabaho ko. Nahihibang na ba siya?  Hindi ko na sana papansin si Zandy at aakto na lang na walang narinig nang bigla na lang tumili si Melissa habang nagtatanong naman si Ate Shai at Chad kung sino raw ang lalaking iyon. Pumikit ako ng mariin at dahan-dahang, humarap kay Zandy. Aba't ang loku, nakangiti pa! Ano na namang naisip niya para tawagin akong Honey?  "OMG! Miles, is he your husband?" tanong ni Melissa na parang nakakita ng artista habang sapo ang dalawang pisngi at bakas ang kilig sa mukha. Lumingon pa siya sa akin at pinaghahampas ang braso ko. "Aw! Melissa, masakit," reklamo ko at inilayo ang braso ko sa kaniya. "Kilig na kilig? Sige, sa'yo na." "So, totoo he's your husband?" pagkompirma ni Ate Shai