“Nakalimutan niyo bang nag-ayos kami ng cctv? Pinatay muna namin ang mga cctv na inayos namin kasama na rin ang cctv sa labas ng office ni Sir kaya putol yan. Ilang floor ang inayos namin, bakit ba?” tanong pa nito, naipikit na lamang ni Trina ang kaniyang mga mata at humugot ng malalim na hininga. Bakit ngayon pa kung kailan may kailangan siyang tingnan. “Pasensya na po kayo ma’am mukhang hindi niyo po makikita ang gusto niyong makita. Ano po bang gusto niyong malaman?” “Wala, salamat.” Nakangiting saad ni Trina saka lumabas ng silid na iyun, bagsak ang balikat niyang naglakad pabalik ng department nila. Iyun na lang kasi ang pag-asa niya para mapatunayan na hindi siya pabaya at hindi nag-iingat. Pakiramdam niya kasi talaga may taong sinadyang tapunan ang mga gawa niya. Hinayaan niya na lang naman na iyun saka itinuon ang atensyon sa pagguhit ng panibago. Tatapusin niya na lamang iyun kahit alam niyang masyado ng gahol sa oras. Ng sumapit ang oras ng uwian n

Nang matapos silang kumain ay si Darren na rin ang naglinis. Ibinigay niya na rin ang gamot para sa sakit ng ulo. “Salamat,” anas ni Trina ng ibigay niya na ang baso. “Papasok ka ba mamaya? Magpahinga ka na lang muna kung gusto mo.” “Okay na ako, sapat na sa akin yung nakapagpahinga ako ng kaunti.” “Kung iyan ang gusto mo, sabay na tayong pumasok mamaya.” Saad nito saka kinuha ang mga pinagkainan nila at bumaba. “Ako ba talaga ang may sakit o siya?” naguguluhan pang tanong ni Trina kahit na nakababa na si Darren. Kailan lang nung sinabi nito na ayaw niyang makita ng mga empleyado niyang magkasama silang dalawa tapos ngayon siya pa ang nagsabi na sabay na silang papasok mamaya. Ayos yun ah. Bumangon naman na siya saka pumasok ng banyo para makaligo. Napapaisip pa rin kung patuloy na ba ang kabaitan ni Darren sa kaniya o ngayong araw lang iyun dahil sinakit siya kasi pakiramdam niya guilty siya. Ganun nga lang siguro yun baka sa susunod

Lumipas ang maghapon na iyun pero hindi na nagpakita si Darren, ipinagsawalang bahala na lang iyun ni Trina. Palabas na sana siya ng kompanya ng habulin siya ni Nick. “Bakit?” tanong nito ng makalapit na sa kaniya ang sekretarya ni Darren. “Maghapon kasing wala si Sir, he need to sign these papers. Pakibigay na lang ito sa kaniya kapag umuwi na siya para kunin ko na lang sayo ng umaga. Pwede ba?” “Sure, no worries.” “Salamat,” nakangiti namang saad ni Nick, tumango na lang si Trina saka sumakay sa kotse niya para makauwi na. Naligo naman na muna siya ng makarating siya ng bahay. Kumatok siya sa pintuan ni Darren dahil baka sakaling nakauwi na ito pero nakailang katok na siya ay wala pa ring sumasagot. Baka hindi pa nakauwi, dala-dala naman ni Trina ang mga papeles na ibibigay niya kay Darren saka naupo sa sofa. Balak niya ring hintayin na lang si Darren para sabay na silang kumain ng hapunan. Binuksan niya na lang ang tv para malibang ang sarili pero

Umakyat naman na si Trina sa kwarto niya saka nahiga. Nakatitig pa siya sa kisame at tila naghihintay ng himala para sa kaniya. Simple lang naman yung pangarap niya, makapagtrabaho at magkaroon ng sariling pamilya mula sa lalaking mamahalin niya pero parang ang hirap pang ibigay yun sa kaniya ng tadhana. Nagpakabait naman siya noong bata pa siya pero bakit niya ito nararanasan? Ano bang balak para sa kaniya?  hindi niya maintindihan. Masyado bang mataas ang pangarap niya kaya ito nangyayari? Simple nga lang iyun eh pero ibinigay pa siya sa isang lalaking walang puso at walang awa, negosyo at pera lang ang mahalaga. Muli siyang napabuntong hininga, siguro naman balang araw ay makakalaya rin siya. Ipinikit niya naman na ang mga mata niya hanggang sa makatulog siya pero nagising din ng hating gabi dahil nakaramdam ng pagkauhaw. Napatingin na lang siya kay Darren na nasa sofa pa rin pero parang hindi naman ito nagalaw. Nilapitan niya ang asawa at nakatulog na ito sa pagtatr

“Alam mo ang sarap mo palang kasama.”rinig pa ni Darren na saad ni Lyndon dahil sa inis niya ay muli niyang pabagsak na isinarado ang pintuan. Pakialam niya ba kung nag-uusap silang dalawa? Pero kahit na sabihin niya sa sarili niyang wala siyang pakialam ay muli niyang naaalala ang dalawa habang masayang nag-uusap. Nakuyumos niya ang hawak niyang papel dahil aminado siyang naiinis na siya kay Lyndon. Alam niyang bilang lalaki ay iba ang paraan ng pagtitig nito kay Trina. Naisandal na lamang niya ang kaniyang ulo saka mariing ipinikit ang kaniyang mga mata. Kahit anong focus ang gawin niya ay naiisip niya pa rin si Trina. Ano bang nangyayari? Wala naman siyang pagtingin dito. Gusto pa nga niyang hindi matuloy ang kasal nilang dalawa noon tapos ito lang ang mangyayari? No! That will never be happen! Hindi siya magkakagusto kay Trina, nainis lang siguro siya dahil sa ginawa ni Trina sa kaniya. Tama, yun lang yun. Hindi pa siya nahumaling sa isang babae ng ganun, minsan man siya