Inihatid muli ni Maximillian ang pamilya ni Aleyna, nagpasalamat ang mga ito sa kanya. ‘It’s my responsibility,” tanging wika niya bago sila nagpaalam ni Aleyna. Sa loob ng sasakyan ay hindi maiwasan ni Aleyna na isipin lahat ng ginawa ni Maximillian. Siya ang gumastos sa pagpapagamot ng ama at kapatid niya, napag-usapan nila na sa susunod na linggo ay makakabalik na ito sa pag-aaral, pinag-drive sila ni Maximillian, at pinakain pa. “Salamat,” sinserong sambit ni Aleyna habang nakayuko ang ulo. Nahihiya siyang tingnan si Maximillian dahil sa mga pangyayari nung nakaraan. Ang pagtutok nito sa baril sa kanyang ama at maging sa kanya, at ang pinakita nitong kabaitan ay talaga namang nakakalito. Ngunit sa buong araw na iyon ay buong puso ang pasasalamat niya dahil sa ginawa ni Maximillian. “Tungkol sa pagtakbo mo bilang Mayor ng San Felipe, isa din ba ‘yun sa dahilan kaya ako ang pinakasalan mo?” Pinarada ni Maximillian ang sasakyan. “Oo,” diretsuhan niyang sagot. “Kailangan kong makuh

Malaki ang ngisi ni Kalistro dahil sa pagkamangha sa tinuran ni Aleyna. Hinigit niya ang bewang ni Aleyna at hinapit pa ito lalo palapit sa kanya, bumulong siya sa tainga nito, “I envy Maximillian. You’re one heck of a woman, dating taga-Kaliwa ngayon ay nandito at isinasayaw ng Mayor ng San Felipe.” Diretsong wika nito na ikinainis ni Aleyna. “Dahil nasa kanya ako at wala sa’yo? Pakiramdam mo nalamangan ka niya?” Nahahalata niyang mayabang si Kalistro at mayroon pa itong mas malalim na galit kay Maximillian, ang hindi naman niya maintindihan ay si Maximillian na hinayaan siya. Hinawakan ni Kalistro ang kulot na buhok ni Aleyna at marahan itong hinaplos, kaagad na inalis ni Aleyna ang kamay na iyon ni Kalistro. “Pera lang ba talaga ang dahilan mo kaya mo pinakasalan si Maximillian? Alam mo, namumukhaan kita.” Umiling si Aleyna, “ngayon lang ako napadpad sa Kanan.” Sagot ni Aleyna. Hindi lang dahil na kay Maximillian na si Aleyna kaya naiinggit si Kalistro, aminado siya sa sarili n

Naalala ni Aleyna ang unang beses na magkita sila ni Maximillian – sa house of Magda. Ang dating nito’y arogante at talagang mayroong ipagmamalaki dahil madaming pera, idagdag pa na mula ito sa Kanan. Naalala ni Aleyna ang unang bese na tingnan siya ni Maximillian – puno ng panghuhusga at pagkilatis – at hindi gaya noon ang tingin sa kanya ngayon ni Maximillain. May kakaiba doon, malalim ang tingin at waring inaasar si Aleyna. Nag-iwas ng tingin si Aleyna, sa sahig dumako ang paningin niya, “salamat, pero alam mo naman na hindi mo na kailangan na gawin iyon. Hindi mo naman kailangang kuhanin ang loob ng pamilya ko, alam naman ng tatay ko na isang taon lang ang kasunduan na ‘to. Pagkatapos ng lahat ng ‘to, babalik na din kami sa Kaliwa o kaya sa ibang bayan para magsimula ulit.” Dire-diretsong wika ni Aleyna habang hindi pa din matingnan ng diretso si Maximillian. Itinaas ni Maximillian ang kanyang kanang kamay sa pader – sa taas ng ulo ni Aleyna. Ang kaliwang kamay naman niya ay

Hindi nakakilos si Aleyna dahil sa titig ni Maximillian, tila ba natigil ang paghinga niya dahil sa lalaki. Ang katotohanan ay kinamumuhian ni Aleyna ang mga tao sa Kanan – at dahil taga-Kanan si Maximillian ay isa siya sa mga taong inaayawan niya. Ngunit sa unti-unti nitong paglapit sa kanya at sa kanyang pamilya, tila ba namumuo ang tanong sa kanyang isipan kung radikal ba na isiping hindi naman siguro lahat ng taga-Kanan ay masasamang tao. Umiling siya upang iwaksi sa kanyang kaisipan ang ibang mga bagay. Mali at wala iyon sa diksyunaryo niya, pakitang-tao lamang ang lahat. “Stay here for a second.” Tumingin si Aleyna kay Maximillian ng may pagtataka, pilit niyang iniwasan ng tingin ang labi ni Maximillian. “B-bakit?” Tanong niya nang hindi makatingin ng diretso kay Maximillian, “where’s your mother?” Napabalikwas si Aleyna sa kanyang kinauupuan. Hindi niya inaasahan na manggaling kay Maximillian ang katanungan na iyon, alam niyang pina-imbestigahan siya ni Maximillian kaya naman

Sa ganoong posisyon nadatnan nina Ali, Ruel, at Belinda sina Maximillian at Aleyna. “Hoy! Hindi sa kusina ginagawa iyan!” Sigaw ni Belinda na siyang ikinainit ng mukha ni Aleyna. Tinulak niya si Maximillian saka kaagad na tumayo. “She lost her balance.” Pagpapaliwanag ni Maximillian habang hindi makatingin ng diretso kay Aleyna, maging siya ay nabigla dahil sa nangyari. “Sus! Huwag na kayong magdahilan. Ang mga kabataan talaga!” Naghilamos si Aleyna. Kinukuha niya ang tingin ng ama niya pero umiiwas ito. Matapos nilang magtanghalian at makapagpahinga ng kaunti ay kaagad na nagbihis si Belinda at Ali. Hindi ganoon kataas ang sikat ng araw kaya naman kahit alas-dos ng tanghali ay hindi ganoon kainit. Tahimik lamang si Ruel habang pinagmamasdan ang pamilya niya. Naiwan sa loob ng bahay si Maximillian dahil mayroon itong kausap sa telepono. Nilapitan ni Aleyna si Ruel, “pa?” Sila lamang ang nandoon sa tahimik na isla, banayad ang hangin, at talaga namang damang-dama ang kapayapaan