IT’S the weekend so I was thinking of doing something fun today. Maagang umalis si Maximo at sigurado ako na sa opisina na naman iyon. I asked him if he wants to bring me with him pero tumanggi siya. Ang sabi niya ay magpahinga na lang daw ako ngayong weekend dahil buong linggo akong pagod sa dami ng gawain namin sa kumpanya.I started my day by drinking tea. Ilang araw na rin kasi akong nagkakape. So, this time, I want something different naman. While I was sipping on my tea, napa-scroll ako sa social media and I saw the name of our company being dragged down. To think na si Ate na ang namamahala non ngayon, hindi ko alam kung paano niya itong pinapatakbo but based on the article that I read, it’s near to it’s closing. Napatayo agad ako sa kinauupuan ko. This can’t be happening! It’s mine! Ako ang nagpalago non ng pagkatagal tagal tapos ibabagsak lang nila?Agad akong tumawag kay mommy. I know, malabo ako sa pamilya ko ngayon but this time, gusto ko lang talaga silang makausap. Bakit

HANGGANG ngayon ay halos mapigtas na ang labi ko kakangiti. We’re on our way to a fancy restaurant na sabi ni Maximo ay suggestion raw iyon ni grandma sa kanya because that place is already tested and proven when it comes to its food and service. Nasa sasakyan kami ngayon at kulang na lang talaga ay mangisay ako sa kilig. Want to know why? Because this handsome man right here keeps holding my hand. Akala naman niya siguro ay tatakas ako? Paano ko pa gugustohing umalis kung sa tabi niya pa lang, ayaw ko nang lumayo?Ilang minuto rin ang travel namin papunta sa place na tinutukoy niya. Pero hindi ko pa pala natatanong sa kanya kung saan iyon.“Maximo, what’s the name of the place?” I asked.“You’ll see when we get there. Are you that excited?” tanong pa nito.Napakibit balikat ako. “Well, now that you’re keeping the name as a secret, mas lalo tuloy akong nacu-curious kung saan tayo pupunta.”“You deserve surprises, Eloisa,” aniya pa as he kissed my hand.Mas lalo akong napangiti. Maiih

KAPWA namin ni Maximo ang bawat paghinga namin when we give in to each other. Hindi ko lubos akalain na maibibigay ko sa kanya ang bagay na iningat ingatan ko noon na hindi binigay kay William. Bagay na hindi ko naman pinagsisisihan na hindi ko sinuko sa kanya dahil kapag nagkataon, mas lalo akong maiiwan nang luhaan. I even regret loving that damn man. Hindi siya worth it. As in. . .hindi! Kanina pa nakayakap sa akin si Maximo. Mahigit dalawampung minuto na kaming magkayakap sa isa’t isa while we’re still naked. Pagod na ako. “Akala ko ba sasamahan mo akong mag-swimming? Why did we end up doing ‘it’?” pasaring ko sa kanya. He chuckled while his head is resting on my neck. Nakasubsob siya doon na mukhang waa pang balak na umalis. “Sorry. Did you regret it?” parang bata niyang tanong sa akin. Huminga ako ng malalim saka ngumiti. How will I regret giving the best for my man? “Hindi. Hindi ako nakaramdam ng kahit na anong pagsisisi.” Paliwanag ko naman. “So you love me really?” mu

“ANO? Magsi-share ka ba o tutunganga lang tayong dalawa buong gabi?” naiinip na wika ni Kai habang nakaharap siya sa akin. Iniisip ko pa kasi kung paano ko uumpisahan na sabihin sa kanya. Saan ba ako dapat na magsimula? “Ano bang gusto mong malaman muna?” tanong ko sa kanya pabalik. Inirapan niya pa muna ako. “What’s the real score between you and Mr. Walton? Ano ba talaga kayo?” Pag-uusisa niya. Bumuntong hininga ako. Nakakakaba naman kapag ganitong usapan na. Minsan lang kami mag-usap ng matino ni Kai tapos tungkol pa sa buhay pag-ibig ko? “A-Ang t-totoo, hindi ko rin alam. P-Pero isang araw naramdaman ko na lang that I was falling for him.” Kai’s eyes widened saka siya napahawak sa unan malapit sa kanya at pinaghahampas iyon sa akin. “Ang landi mo, bakla! Hoy! Baka nakakalimot ka ha? At masaktan ka na naman sa huli!!” Mahina ko siyang siniko saka sinamaan ng tingin. “Anong akala mo sa ‘kin, tanga? Hindi na ako tanga ngayon. Isa pa, he said he loves me too.” “Kyaaahh?!! Rea

I WOKE up the next day by the lovely smell of food coming from the kitchen. Napatingin ako sa orasan ko and it’s 5 AM in the morning. Medyo maaga pa. Marami rami pa akong oras. Siguro ay nagpatawag na naman ng maids si Maximo to cook food. Tsk. Akala niya naman magiging okay na ako doon?Napatingin ako sa suot ko and it was the same as last night. Oo nga pala. Natulog pala ako agad without changing clothes. Nagbihis na muna ako ng pambahay bago sumilip sa kitchen. Pagbaba ko ay nadatnan ko si Maximo. I was stunned for a moment until I realized na mukhang siya ang nagluto nang lahat kasi may suot pa siyang apron. Napatigil agad ako. Babalik na lang ako sa taas. I don’t want to eat with him.Akmang lalakad na sana ako pabalik pero nagsalita siya. Badtrip. He saw me. Am I that obvious?“Where are you going?” tanong niya.Hindi ko siya pinansin. Tinuloy ko ang lakad ko. “Isang hakbang mo pa palayo. . .” May pagbabanta niyang sabi sa akin.Nanindig naman ang balahibo ko doon. Is he threat