TULALA pa ako habang nakaharap sa vanity mirror ko. Hindi ko alam kung tama ba ang gagawin kong pagdalo sa kasal ni William. Habang hawak kona ang make up brush sa kamay ko ay hindi ko iyon magalaw. I don’t even know what to feel. Pero isa lang ang sigurado ako, hindi ako masaya na ikakasal na siya. Hindi ako masaya na ikakasal na sila ni ate. “Ma’am, may package po kayo. Pinadala po ni Mr. Walton. Dress raw po ito.” Wika ng isa sa mga maids na naka-schedule ngayon sa bahay. Wala naman akong part sa wedding na iyon. Ni hindi nga ako brides maid or abay. But I don’t even care. Hindi ko rin naman kayang makipagplastikan ng ganoon sa kanila. Wala naman sana akong balak pa na magpagarbo ng damit. I have lots of dresses in my walk-in closet pero bakit pinabilhan pa talaga ako ni Maximo ng dress? Ang lalaking ‘yon talaga. “Ganon na ba siya katakot na mapahiya ako doon because of my outfit? Hindi niya yata alam na I have my own fashion taste.” Kibit balikat na wika ko sabay tayo para magla

I grasp for air when Maximo started leaning forward. Unti-unti niya iyong ginagawa at wala akong ibang magawa kundi itukod ang kamay ko sa aking likoran para hindi ako mapahiga. He kept leaning at nagpa-panic na ‘ko. I don’t know what to do. His eyes looks dashing. Tila ba nag-aapoy iyon. He looks like he is seducing me. “M-Maximo, d-don’t d-do it, p-please.” I uttered. Nauutal na ako. Ni hindi ko na nga siya kayang tingnan ng mata sa mata. “Why?” he answered almost whispering. Ramdam ko ang bawat paghinga niya. It smells like mint and I am really loving his scent. Wait. . .ano bang pinag-iisip mo, Eloisa?! Stop being hilarious! “I-I can’t s-surrender yet,” naiilang kong sagot. Mas lalo niya pang inilapit ang kanyang mukha sa akin na halos kulang na lang ay m********n na kaming dalawa. “Uhuh, but my clothes. It’s at your back. Iniipit mo.” He chuckled as he said those. Napatayo agad ako dahil sa mga sinabi niya sa sobrang hiya ko. Lintek na ‘yan. Pinagpawisan ako ng malagkit!

HANGGANG ngayon ay tulala pa rin ako at hindi makapaniwala. I kept exercising my mouth dahil mukhang nangalay iyon sa ginawa namin kanina ni Maximo. That naughty man. How dare he para ipasubo sa ‘kin ang kahabaan niya? Ilang beses akong kamuntik na maduwad. The heck!Napatingin ako sa tabi ko. Maximo’s gone. I immediately checked my clock at baka annong oras na. Masyado naman yata akong pasarap sa buhay, ano. May trabaho pa ko. Napakawalang kwentang secretary ko naman yata kapag hindi ako pumasok sa trabaho sa tamang oras.Nakahinga ako ng maluwag nang makita kong alas singko y medya pa lamang. Phew! Buti naman. Pero napaisip ako kung saan nagpunta si Maximo. Ang aga niya naman yata? I clothed myself bago ako lumabas ng kwarto. Mukhang maninigas kasi ako sa aircon kapag hindi ko iyon ginawa.Bago ako bumaba ay sinilip ko muna si Grandma sa kwarto nito. She’s sleeping soundly with Christopher. Aww, how I will miss this two kapag umalis na sila mamaya.“Breakfast?”Agad akong napalingon

I was so tired running errands all day. Lahat nang pinag-utos ni Maximo ay ginawa ko. Hindi ko tuloy maintindihan kung gusto niya ba talaga ako o gusto niya lang akonng pagkatuwaan e. Kanina pa niya ako binabalikan dito sa kwarto dahil kanina niya pa ako tinatawag para kumain but I got no energy for that. Napagod ako buong araw. Sa dami ba naman ng pinagawa niya sa ‘kin. How will I be able to rest kung kada matatapos ang isang utos niya ay mayroon na namang panibago? Masisisi niya ba ako kung pagod na ako ngayon? Bumalik na ako sa guest room kung saan dati tumuloy si Grandma. Umuwi na kasi ito sa mansiyon nila kasama si Christopher. Hindi naman ito puwedeng maiwan sa amin dahil sekretarya na ako ni Maximo ngayon at hindi ko na kakayaning pagsabayin ang pag-aalaga ng bata at ang trabaho na ipagagawa niya sa ‘kin tulad na lang nang kanina. Padabog na binuksan niya ang pinto ng kwarto namin. Mukhang galit na siya. “Don’t you have plans on eating?” tanong nito habang salubong ang kilay

ELOISA’s POV OKAY, I know I am a bit stupid to eavesdrop from other people’s conversation but Maximo isn’t just ‘other’ for me. He is my husband. At kahit bali-baliktarin man, kahit kunwari lang, we ‘re still married in papers. Mukhang kailangan ko na munang huminga. After I did my thing, hindi na ako bumalik pa ulit sa office. Paano pa ako babalik don? I don’t want to see Maximo and Abigail talking there saka, ni hindi niya man lang ako pinakilala bilang asawa niya. Or maybe that Abigail knew about the real status of our marriage? Kibit balikat na lamang ako habang papalabas ng law firm. Malapit na rin naman mag lunch break. I’ll just go and see Kai. Tinawagan ko siya para sabay na kaming mag-lunch at hindi na siya nag-hesitate pa. Na-miss niya rin naman daw ako. So dahil wala akong kotse ay hinintay ko na lang na sunduin niya ako. Nagsisi pa tuloy ako na sumabay ako kay Maximo kanina. Di sana, dala ko an sasakyan ko ngayon. Hay! Malas! Nang bumusina na ang bruha ay kahit nakatal