Lahat ng Kabanata ng Submissively Innocent: Kabanata 1 - Kabanata 10

Laglag ang balikat ni Yamirah habang binabagtas niya ang highway ng Alcante Street, ang tanging daan papunta sa bahay nila. Hindi niya alintana ang nakapapasong init ng araw kahit na halos sunugin na nito ang balat niya. Maingay ang kalsada, kadalasan sa parteng ito ay mga tricycle ang dumadaan. Gayunpaman, mistulang naka-muffler lahat ng tambutso ng mga ito pagdating sa pandinig niya. Ganoon naman palagi kapag sira na ang araw niya—wala na siyang ibang naririnig o nararamdaman kun'di ang kanyang inis o pagkabigo sa araw na iyon.Kani-kanina lang ay nakatanggap siya ng mensahe mula sa Scribbler's Haven Publishing Company. Dalawang buwan mula nang nag-open for evaluation ang nasabing kumpanya para sa mga manunulat na young adult ang genre, ngayon lamang siya pinadalhan ng mensahe ng mga ito. Isa kasi siya sa mga naghahangad na makapaglathala ng sariling akda kaya naman hindi siya nagdalawang-isip na magpasa ng manuskrito. Umaasa siya na papasa ito, dalawa hanggang tatlo nang writing g

Minsan hindi mapigilang isipin ni Yamirah kung masama ba ang pagiging mabait. She never humiliated anyone in her life. She is kind and nice to everybody. Responsable siyang estudyante at matulungin na apo. Totoo rin siyang kaibigan at masunuring mamamayan.Pero bakit minsan, kung sino pa ang mababait ay sila pa ang pinagkakaitan ng kasiyahan? A lot of evil people are happy. She's far from being evil but why the hell she doesn't deserve it?Sumama sa ibang lalaki ang kanyang ina at namatayan siya ng ama. Naiwan siya sa lolo at lola niyang todo kayod at walang-humpay na nagbanat ng buto para mabayaran ang utang na iniwan ng kanyang ama. Unti-unti nilang nabayaran ang mga ito habang pinag-aaral siya. Ngayon at nasa kolehiyo na siya at humihina na ang kanyang lola, panahon na para siya naman ang kumita. Madalas hindi na nagka-kasya ang ibinibigay nila sa kanya kaya kailangan niyang magtrabaho sa mismong paaralan para malibre siya kahit papaano sa mga gastusin doon.Ngunit hindi pa rin it

Ikinalat niya ang tingin sa paligid. At first, she just shrugged the bright light coming from the dome lights few inches away from her. But when she gathered her senses, like being pulled by a string, she immediately stood up from laying."Oh my God," nanlalaki ang matang bulong niya sa sarili. "Oh my God."Bakit pa ako nandito?!Hindi niya alam kung ano ang nangyari, basta ang natatandaan niya ay nakatulog siya rito kanina dahil sa sobrang pagod. Wala na ito sa car wash pero siya, narito pa rin sa loob!"What... the... hell."Napansin niyang nasa ibabaw na siya ng passenger's seat, at lalo siyang nawindang nang makitang umaandar ang sasakyan at nakabukas ang air-con!Napahilamos siya sa mukha at kinapa ang phone. Nakita niyang wala man lang ni isang missed call mula kay Vera. Kahit hindi naman ito mayaman ay alam niyang lagi itong may pan-text sa dami ng textmate nitong nakuha kaka-plug ng number nito through group message.Nang umayos siya ng upo ay halos hindi niya pa maramdaman an

Hindi siya umimik. Napasunod na lang ang kanyang mata sa pagbukas ng pinto ng sasakyan, at mula rito ay umibis ang lalaking gustong-gusto na niyang makita pero gusto niya ring iwasan.Pigil ang hininga niya nang inilibot ng binata ang tingin doon, hanggang sa tumigil ang mga mata nito sa kanya.Her knees weakened... again. His presence, his stare, it's making all her senses go haywire. And the reasons of all these inner chaos she's trying to control is still vague. At first she thinks it is a reaction of the fact that Ash is a tycoon-the soon-to-be Chief Executive Officer. Then there are times she admits he is undeniably and inarguably admirable. Ah, the vagary of thoughts."Hello po, Sir Ash!" biglang nag-ingay si Vera. "Papalinis kayo ulit? He he."Pabebe. Gusto niyang sikuin ang kaibigan sa asal na ipinapakita nito, pero mukhang sanay na sanay naman na ang binata sa ganitong klase ng mga babae."Hindi, may iba akong sinadya rito," sagot naman ng binata habang nakatitig pa rin sa ka

"I'm sorry, Ma'am, pero hindi po tumatanggap ng bisita si Sir Santillan. You need to set an appointment with him.""Please," pakiusap ni Yamirah. "Tell him it's an important matter.""Hindi lang po kayo ang may importanteng rason para makipagkita sa kanya, Ma'am. Marami po ang gustong kumausap sa kanya, at ikalima na kayo sa araw na ito. Sir Santillan is a busy person. Even some of his recent appointments were cancelled.""Paano kung napakaimportante nito?" banat pa niya."If it's not the matter of life and death then I'm sorry, you better come the other day and have another try."Isang buntong-hininga ang pinakawalan niya. Naiintindihan naman niya na busy ito. Isa pa, hindi rin naman siya importanteng tao para pag-aksayahan ng oras ng binata.Hindi niya lang alam kung bakit para siyang sinindihang gasolina na agad na nagliyab nang marinig ang kuwento ng kaibigan. Parang gusto niyang tumakbo palapit sa lalaki, yakapin ito, humingi ng kapatawaran, at sabihing huwag itong sumuko. Gusto