All Chapters of Binili Ako ng CEO: Chapter 81 - Chapter 90

Dinala ni Mr. Shein si Jelen kasama ni Carlitos pabalik sa Pinas. Siya na ang nag-asikaso sa lahat ng pangangailangan ng pamilya niya. Mas binigyan niya muna ng pansin si Jayden kesa kay Lorelay. Madalas niyang dinadalaw ang kapatid habang nakatoka minsan sa pagbabantay kay Carlitos lalo’t laging nasa hospital si Jelen para kay Jayden.Ang ilan sa katulong niya ay pinatira niya kasama ni Jelen upang may magbantay kay Carlitos tuwing kailangan niya ring umalis. Nagkausap sila ni Jayden sa hospital. Gumanda ang relasyon nila ng kuya niya at paraan iyon para maibsan ang bigat na nararamdaman niya.Gumanda rin ang kalagayan ni Jayden lalo’t ayos na sila ni Mr. Shein at kasama na niya ang mag-ina niya. Nagkakausap sila minsan ng silang dalawa lang at paraan iyon ng magkapatid para mabawi ang mga taon na nasayang nila.Nakatutok din siya sa kaso ng kuya niya. Alam niyang oras na malaman ni Lorelay ang lahat, maaaring mawala ito sa kaniya kaya ginagawa niya ang lahat para mapabuti ang lagay

-1st hearing- Kasama ni Lorelay sina Shiela sa kabilang bahagi ng korte habang nasa kabila si Jayden at si Mr. Shein. Kinakabahan si Lorelay para sa araw na ito habang hawak hawak niya ang tiyan niya sa ilalim ng jacket niya at disidido na ipakulong si Jayden Shein. ‘Maaaring hindi siya makukulong sa sala sa ginawa niya sa itay ko ngunit marami kaming ebidensya na hawak sa kaniya para sa kaso ni inay.’ Ani ni Lorelay sa kaniyang isipan. Sa kabilang bahagi naman ng korte, tahimik si Jayden Shein ngunit payapa ang puso niya habang nasa gitna at katabi ng mga lawyer niya na magtatanggol sa kaniya sa korte. Handa naman siyang tanggapin kung ano mang maging resulta ng paglilitis na ito. Sinagawa na ng judge ang unang paglilitis. Ang kampo ni Lorelay, nagsampa sila ng kaso ng Homicide laban kay Jayden Shein. Unang binahagi ng prosecutor ang petsa kung saan naganap ang krimen. Unang nagsalita si Jax, para sabihin ang lahat ng nakita niya noong hapon na iyon. Isinalaysay niya ang mga tagp

NAPAKA-UNPROFESSIONAL! Ang katagang isinisigaw ni Lorelay sa kaniyang isipan nang halos hindi na niya masakyan ang biro ni Doc Zee sa kaniya.“Doc,” agad na iniharang ni Doc Zee ang kamay niya sa harapan ni Lorelay para patigilin ito sa pagsasalita.“Don’t talk. Hindi ako magpapa-akit sa ‘yo.” Huminga ng malalim si Lorelay para pigilan ang sarili na bogbugin ang ang doctor sa kaniyang harapan.“You talk as if like you’re seducing me,” napapahid si Lorelay sa kaniyang noo para lang mapigilan ang kamao na kating-kati ng dumikit sa mukha ng lalaking nasa harapan niya.“So you’re saying na stress ka na and natatakot kang baka napano na ang baby mo? Well, misis Lorelay, it’s a fact na nakaka apekto nga sa buntis ang stress. May tendency pa na makunan ka.” Nakaramdam ng takot at pangamba si Lorelay at wala sa sariling napahawak siya sa tiyan niya.“Dapat iwasan mo na ang mga bagay na nagbibigay stress sa ‘yo. It’s for the both of you especially for the baby.” Nang sabihin iyon ni Doc Zee, d

“Wife,” tawag ni Mr. Shein kay Lorelay ngunit nagulat siya nang wala siyang makuhang sagot mula dito. Minulat niya ang mata wala na doon ang asawa. ‘Nasa baba na ba siya? She didn’t wake me up.’ Mr. Shein said while walking to the bathroom para maligo. He’s humming a lullaby habang pumailalim sa shower. He’s heart is happy and full of contentment. Ayos na sila ng kuya niya at bumalik na sa kaniya ang asawa niya. Nagtagal si Mr. Shein sa bathroom ng tatlongpu’t minuto. Bago siya natulog, he texted his friends na pumunta sa bahay niya cause he’ll celebrate sa pagbabalik ng asawa niya sa kaniya. Paglabas niya sa bathroom, nakatapis siya ng towel at sumasayaw pa habang nakaharap sa salamin. He stop midway nang may kumatok at nang bumukas ang pintuan, nakita niya ang ulo ni Dave na nakasilip dito. “Kuya, nandito na sina kuya Lee.” Truth to his words dahil umalingawngaw nga ang boses ni Richmoon sa ibaba. “Susunod ako,” sabi ni Mr. Shein at nagmamadali namang bumaba si Dave dahil maglala

"El, look at your son!!" Na i-stress na sabi ni Zeebal sa akin habang nakatingin sa anak kong si Musico na gumagapang sa sahig dahil gustong lumapit sa akin."Lorelay nga and not El," natatawang sabi ko habang umuupo at bukas ang kamay na sinalubong ang anak kong bumubungisngis habang papalapit sa akin."It's the same! Lorelay starts with letter L that makes you as El (L)." Hindi nalang ako sumagot pa sa logic ni Zee dahil ako lang mabububo dito."Anak, ang dungis mo na." Sabi ko nang makita ang damit ni Musico na nagmistulang brown kahit na puti naman."Your babies are weird," nakangiwi ngunit nangingiting sabi ni Zee nang gumapang sa kaniya si Lyrico at humawak sa paa niya na tila ba ay nagpapakarga.They crawl at their 7 months. Doon naman talaga nag start ang babies na gumapang but, sang-ayon ako sa sinabi ni Zee. My babies are not weird, they are just talented."Wala ka bang papaanakin ngayon at nandito ka?" tanong ko sa kaniya habang nagtitimpla sa gatas ni Musico."Kakatapos l