Lahat ng Kabanata ng He Is Not Just A Mafia: Kabanata 1 - Kabanata 8

"DID you find her?" tanong sa akin ng kaibigan kong si Jacob. Umiling ako bilang tugon at nagpakawala ng malalim na buntong hininga. It's been two weeks simula no'ng mangyari ang bagay na 'yon, at dalawang linggo ko na rin siyang hinahanap. "Bakit hindi mo utusan ang mga tauhan mo para ipahanap siya, Kidlat?" suhetisyon niya habang prenteng naka-upo at nililinisan ang baril."That's a bad idea, Jacob. I want to find her in a silent way, magiging magulo at maingay kung mag-uutos ako para ipahanap siya." Nag-angat siya sa akin ng tingin. "Bakit mo ba hinahanap ang babaeng 'yon?" Tumiim ang bagang ko dahil sa tanong niya. "Nasa akin na 'yon kung bakit," simpleng sagot ko.She's so hard to find. Ang hirap niyang hanapin at mahirap din siyang hanapan ng backround check. "I think you need my help, my man," pareho kaming napatingin sa taong kapapasok lang dito sa loob ng private office ko. It was Axel, one of my friend. Magaling siya pagdating sa paghahanap ng mahirap hanapin katulad n

DAMN those traitor! They manipulated us. Nang makarating kami sa hotel at nang kinaumagahan ay pumunta kami kung saan gaganapin ang meeting ay naroon na ang mga tauhan at ang matandang si Romano. But of course I wouldn't be Kidlat without nothing. Hindi dahil may bitag sila ay ganoon na lamang niya ako kadaling mapabagsak. Lahat ng tauhan niya ay hindi ganoon kadaling mapabagsak, dehado rin kami dahil marami sila. Ngunit mabuti na lang dahil ang anim na tauhan na isinama ko ay mga assassin sa organisasyon ko na kayang higitan ang mga tauhan ng matandang si Romano.I killed that oldman, tutal wala naman na akong mahihita sa kaniya dahil isa siyang traydor kaya pinatay ko na. Nang dahil sa kaniya ay umalis ako ng Pilipinas at iniwan ang pinagkakaabalahan ko para sa isang traydor na kagaya niya. …Nagtataka ako kung bakit ang red dot ay doon nakahinto. I put a tracking device in her big bike before I left at ngayong bumalik na ako ay agad kong tinignan kung nasaan siya gamit ang ipad k

4 YEARS LATER…ITINAPON ko ang dalawang katana sa dalawang taong akmang susugod sa akin. Pinulot ko ang pistol na nahulog ko kanina dahil sa pagsipa ng kalaban ko. Ang pagtama ng dalawang katana ay siyang paghandusay ng dalawang taong natamaan niyon. Napangisi ako bago yumuko at umikot upang patamaan ng bala ang taong nasa likuran ko na dapat ay sasaksakin na ako. "Slow," mahinang bigkas ko at napailing-iling. Tinignan ko ang limang lalaki na ngayon ay duguan at nakahandusay na sa maruming semento. Ngayon ang kinakailangan ko na lang na gawin ay ang alamin kung sino ang nagpadala sa kanila para patayin ako. Aba dapat ko yong malaman mahirap na baka hindi ko na maimulat ang mga magaganda kong mga mata.Sumakay ako sa motor ko at pinaharurut ito papaalis, iniwan ang mga taong nakahandusay na wala ng buhay. Walang puwang mga taong mahihina sa mundong kinagagalawan ko. Napangisi ako at nilusutan ang mga sasakyan na nakaharang sa dinaraanan ko na naging dahilan para magkaroon ng kumosy

NAPATINGIN rin ako sa aking likuran at doon nakita ko ang dalawang lalaki at sa likuran nila ay halos nasa sampung men in black na akala mo ay sasabak sa giyera. Natuon ang atensyon ko sa dalawang lalaki na nasa harapan. Huwag mo sa aking sabihin na mag-ama sila? No way!Dalawang lalaki, ang isa ay sigurado ako na ito ang Boss namin at ang kasama naman nitong batang lalaki ay hindi ako sigurado sa naiisip ko. Pareho silang nakamaskara ngunit kapansin-pansin ang kagwapuhang taglay ng dalawa. Nakahawak ang batang lalaki sa kamay ng boss namin, hindi ito nakangiti dahil ang labi ng batang lalaki ay nakanguso animong hindi nagugustuhan ang nakikita.Napako ang tingin ko sa batang lalaki,sa hindi malamang dahilan gusto kong tumakbo papalapit sa kaniya upang yakapin ang bata ngunit siyempre hindi 'yon pwedi. Umiling ako at kinalma ang sarili, kung anu-ano ang pinag-iisip ko. Anak siya ng boss namin sa organisasyon kaya walang sino man ang pweding basta-basta na lang lumapit sa bata. Sa h