"Don't play with me Aries," She said in a hard tone. "Dahil sa pagkakataong ito, hinding-hindi na kita palalampasin kung sakali. Huwag mo nang dagdagan ang galit at pagkamuhi na nararamdaman ko para sayo. Huwag mo nang hayaan na isumpa ko rin ang araw na minahal kita. Don't make me do it."Ngunit seryosong-seryoso pa rin ang mukha nito. "Do you think that I am really playing with you? I'm not Lei! I am telling the truth. Sabihin mo nga, since the start, hindi ka ba nagduda kahit konti sa pagkatao ng lalakeng iyon?""Stop it.." mahina niyang sabi. Hindi niya gusto, pero unti-unti ngang pumapasok sa isip niya ang mga kakatwang bagay na napansin niya rito noon na hindi niya lang binigyan masyado ng pansin. Maliban sa mga sangkatutak na tauhan nitong may dalang mga high power fire arms, naalala niya na nabanggit nga nito ang tungkol sa Black Hawk kanina. At yung taong sumusunod sa kanya sa mall...She swallow hard as she remember something. Hindi niya man iyon nakita ng harap-harapan,

Hindi na niya alam kung ano ang nangyari matapos siyang mawalan ng malay. Nagising nalang siya na mukha ni Ma'am Amanda ang nasilayan niyang nasa kanyang tabi.Nataranta pa ito nang makitang gising na siya."Yesha.. I mean, Lei.. kumusta na ang pakiramdam mo?" Agad na tanong nito sa nag-aalang mga mata.Hindi niya ito sinagot, bagkus inikot niya ang kanyang mga mata sa paligid, pagkunwa'y sa kanyang braso na may nakakabit na hose ng dextrose. Saka pa lang niya naalala ang nangyari, and the moment she remember what happened, iisang nilalang lang ang pumasok sa kanyang isip."A-Ang baby ko? K-Kumusta ang baby ko?" Paos niyang tanong. Her heart is beating loudly. Sa kaba at takot. At lalo iyon nadepina ng makitang umiwas ito ng tingin at tila biglang naging malungkot ang mukha."O-Okey lang po ang baby ko, hindi ba ma'am Amanda?" Nagsimula nang pumiyok ang kanyang boses. She reach her abdomen and hold it gently. Sa kabila ng nakikita na niya ang katotohanan sa mukha nito, gusto niya

Yung pakiramdam na tila may nakatingin sa kanya ay damang-dama niya, kaya bigla siyang napabangon saka agad na binuksan ang ilaw. Hinihingal siyang inikot ang mga mata sa paligid, only to find herself alone in the room.She swallowed, and close her eyes in relief. Trying to calm the fast beating of her heart.Kung hindi masamang bangungot, nagigising siya sa kalagitnaan ng gabi na pakiramdam niya may nakatingin sa kanya. They are million miles away, but she always felt uneasy after that night she wake up seeing Levin in her room. She remember the horror she felt after seeing him. Na sa kabila ng mahigpit na seguridad na itinalaga ng kanyang ina sa bahay nito ay nagawa pa rin ni Levin na makapasok. She doesn't have the slightest idea of how he did that.Ngunit ng maalala ang tunay nitong pagkatao ay mapait nalang siyang napatiimbagang. Sanay marahil ito. He's a part of a heartless sindicate, kaya bakit pa siya magtataka? After finding that he's in her room, she wanted to scream bad

Wala sa sariling iginalaw niya ang kanyang katawan, para lamang mapangiwi ng makaramdam ng pananakit. She slowly open her eyes, pero muli ring ipinikit ng maramdamang tila umiikot ang kanyang paligid.Ilang saglit muna ang kanyang pinalipas bago iyon muling iminulat just to furrow her brows. Inikot niya ang mga mata sa paligid sa pag-aakalang imahinasyon lamang niya ang kanyang nakikita, pero nang hindi iyon mawala-wala sa kanyang paningin sa kabila ng ilang ulit niyang ipinikit ng mariin ang kanyang mga mata at sa pagmulat niya ay iyon pa rin ang kanyang nasilayan ay natataranta siyang napabangon. Her inside started to panic as she finally realize where exactly she was.Tumayo siya at napatakbo sa bintana, hinawi niya ang kurtina at tumingin sa labas. Sa kabila ng malinaw na ang katotohanan, gusto niya pa rin iyon kumpirmahin.It was dark outside, pero kitang-kita niya pa rin ang pamilyar na lugar at ang walang hanggang karagatan mula sa kinaroroonan niya.Paano siya napunta doon s

Isang malalim na buntong-hininga ang kanyang pinakawalan habang nakatingin sa hawak na cellphone ni Levin. Nagtatalo ang isip niya kung bababa ba siya para isauli iyon rito o hihintayin niya nalang na ito ang aakyat para kunin iyon. Matapos ang ilang saglit na pagtatalo sa isip ay nagpasya siyang lumabas. She will just going to leave the phone downstairs, sa isang lugar na madali nitong makikita, kaysa ang hayaan itong kunin iyon sa kanya at magkaharap na naman silang dalawa. Dahil kung maaari lang sana, hindi niya gusto na muli silang magkaharap na dalawa. For her self peace. Thankfully mukhang wala naman ito doon sa baba. Dahan-dahan niyang inilapag ang cellphone doon sa center table saka muling tumalikod."Natawagan mo ba ang Mama mo?" Muntik na siyang mapatalon ng marinig ang boses nito mula sa kung saan. Instinctively, ay napalingon siya at agad na nasalubong ang tiim nitong titig.While her eyes is expressionless, ang mga mata naman nito ay puno ng sari- saring emosyon. Pai