All Chapters of Mister ng Utangera ang Mafia King: Chapter 11 - Chapter 20

KUNG nagawang maagaw ng tatay ni Jiwan ang kanyang ina, hinding-hindi papayag si Storm na maagaw ni Jiwan si Judith sa kanya. Matapos nilang umalis sa mansyon ng kanyang Lola Anastacia, dumiretso sila sa kaibigang judge ng kanyang ama at nagkataon ding ninong niya. Gusto sana niyang naroroon ang kanyang Lola Anastacia sa kanyang kasal pero nangangamba siyang walang kasalan na magaganap kung malalaman iyon ni Jiwan. At hindi siya papayag na mahadlangan ng sinuman, lalo na ang kapatid niyang kinabubuwisitan niya. Kahit na madalas itong tumatawag para mangamusta, hindi siya nagtitiwala na maganda ang intensyon nito. "Done?" Tanong niya kay Judith. Mayroon kasing pina-fill up sa kanila para sa kasalang iyon. Inabot sa kanya ni Judith ang na fill up an nito. "Akala ko ba hindi naman tayo ikakasal?" Naguguluhang tanong sa kanya ni Judith habang hinihintay ang magkakasal sa kanila. Kita niya ang pagkalito sa maganda nitong mukha. "Change of plans,"mariin niyang sabi. "Dahil dun kay Ji

"RELAX ka na," wika ni Judith. Medyo dumukwang pa siya para maabot ang braso ni Storm at mahimas-himas. Sa palagay niya kasi'y makakatulong iyon para mawala ang sobrang pagkairita nito. "Habang kaya ko pang magpigil umalis ka na sa harapan ko dahil baka maibalibag kitang palabas ng restaurant ito, babae ka!" Wika ni Storm sa babaeng biglang namutla. Matalim ba matalim naman kasi ang tingin dito ng kanyang asawa. "Get out!"Kahit maling-mali ang ginawa ng babae, nakaramdam pa rin siya ng awa rito. Ngunit, hindi naman niya iyon maibulalas dahil baka akalain pa ni Storm na ipinagtatanggol niya iyong babae gayung siya ang pinrotektahan nito. "Tapos ka na ba?" "Hindi pa, ah," mabilis niyang sabi. "Ikaw, hindi ka pa rin tapos.""Nawalan na ako ng gana." Pinanlakihan niya ito ng mata. "Ang dami daming nagugutom tapos ikaw hindi nagpapahalaga sa mga biyayang nasa iyo. Kumain ka diyan," inis niyang sabi pero bigla siyang natigilan. Para kasing feel na feel niya ang pagiging misis ni Storm

MAAGANG nagising si Judith kaya't nagpasya siyang bumangon. Iyon ang unang umaga ng pagsasama nila ni Storm kaya gusto niyang pagsilbihan ito. "Good morning po," bati niya kay Manang Sonia na ayon kay Storm ay siyang nag-alaga rito. Sa halip na tumugon agad, hinagod muna siya nito ng tingin mula ulo hanggang paa. "Ala-sais inihahanda ang almusal. Gutom ka na ba?" "Naku, hindi po. Gusto ko po sanang ako ang magluto," nahagilap niyang sabihin. Medyo nautal pa siya dahil parang lagi siya nitong sinusuri. "Marunong ka bang magluto?" Gilalas na tanong nito. Hindi niya napigilan ang mapangiti. "The best po akong magluto ng scramble egg with sibuyas and kamatis, tinapang bangus, hotdog, bacon at siyempre fried rice," buong kayabangan niyang sabi. "O siya sige, ikaw ang magluto para sa asawa mo pero dito lang ako. Babantayan ko ang pagluluto mo," pormal nitong sabi. Tantiya niya'y nasa limampung taong gulang na ito. "Mayroon po ba kayong pamilya?" Buong kuryosidad niyang tanong. Siyempr

"NAGUGUTOM ako," hindi napigilang sabihin ni Judith pagkaraan ng ilang sandali. Dama kasi niya ang pagkulonng kanyang tiyan. Napangiwi siya nang maalala niyang dalawang pagsubo lang ang kanyang nagawa kaninang almusal. Sarap na sarap kasi siyang pinagmamasdan si Storm habang kumakain kaya agad niyang napansin ang pagkawala ng gana nito. Pakiramdam tuloy niya'y pinagsakluban siya ng langit at lupa, ng mga oras na iyon. "Kumain tayo," mabilis na sabi ni Storm. "Talaga?""Magpa-deliver tayo. Saan mo gusto?"Napangiti siya sa pagtatanong nito. Pakiramdam niya kasi'y pinahahalagahan siya nito. Gaya ng isang Prince Charming sa kanyang Prinsesa. "Bakit naman kailangang magpa-deliver pa tayo kung pwede namang sa canteen na lang tayo kumain?" Pagkaraan bigla siyang natigilan. "Sorry. Hindi nga pala pwede.""Bakit hindi pwede?" Takang tanong nito."Wala namang nakakaalam na kasal tayo –""Di ipaalam natin," putol ni Storm sa sasabihin niya.Hindi niya inasahan na ang mga salitang iyon ang l

"HINDI ako tatanggap ng sinumang bisita," mariing sabi ni Storm sa kanyang sekretarya. Ni hindi na nga niya ito pinagkaabalahang tapunan ng tingin. Basta ang importante, nagawa niyang sabihin kung ano ang gusto niya. Basta ang atensyon niya ngayon ay nakatuon kay Judith. "You're not okay.""Yah," sabi nito saka marahang tumango. Ayaw naman kasi niyang magsinungaling dito kaya umamin na siya. Hindi rin naman kasi talaga siya sanay na nagsisinungaling. Saka, mas magaan sa dibdib kapag alam ng lahat ang kanyang plano, lalo na nang kanyang kapamilya."Ano ba kasi ang nararamdaman mo?" natataranta niyang tanong ngayon. Hinipo pa niya ang magkabilang pisngi at leeg nito dahil gusto niyang makasigurado na okay lang ito. Hindi naman iyon mainit. Sa katunayan nga ay nanlalamig pa ito. Gayunman, hindi pa rin niya makuhang maging kampante. "Kinakabahan." Nahagilap niyang sabihin. Dalangin lang ni Judith ay hindi na tanungin pa ni Storm kung anong eksaktong nararamdaman niya dahil baka hindi siy