“NGAYONG may nangyari na sa ‘tin, hindi na dapat nating patagalin ang usapin tungkol sa ating kasal. No’ng kasalukuyang nasa kasagsagan ako sa tagumpay ng aking modeling career, ikaw ‘tong ayaw pumayag na hindi tayo makasal. Ngayong narito na ako, tuparin na natin ang ating pangako sa isa’t isa,” sambit ni Vivian nang bumangon at makalapit kay Red nang hindi niya namalayan. Iniyapos pa sa likuran niya ang hubad nitong katawan. Hinarap naman ni Red ang nobya. “Tama ka. Ngayong mayroon nang nangyari sa atin. Taliwas doon sa plano kong sa honeymoon na sana natin gagaw–” naputol ang sasabihin niya nang biglang magsalita ang babae. “Oh, sweetheart… because you can’t resist my sexy body. My charms.” Dinampian nito ng pinong halik ang dibdib ni Red. “Sabihin pang mahusay ako magpaligaya ng kapareha sa kama.” Hindi niya nagustuhan ang sinabing iyon ni Vivian dahilan para lalong madagdagan ang pag-aalinlangang nadarama niya sa nobya. “Red, sweetheart?” “Katulad ng dapat mangyari, we will

DC department store. Kasama ni Jewel ang kaibigang si Rochelle upang mamili ng mga nursery clothes at iba pang kakailanganin ng magiging anak niya. “You’re so lucky, Jewel!” humahagikgik na bulong ni Rochelle sa kanya. Kasalukuyang naroon sila sa baby’s section ng naturang department store. “Mantakin mo ba namang halos gabi-gabi akong kinukulit ni Red. Siya pala ang lalaking pinagregaluhan sa ‘yo ng mga kaibigan niya. Jeez! He’s so handsome and macho. Bukod doon ay mabait pa. Kaya pala in-snob niya ang beauty ko dahil ibang babae ang hinahanap sa bar. Naku, bakit ba ikaw pa ang ipinasok ko sa kahon na ‘yon. 'Di sana ako ang nakakulong sa mga bisig niya.” Parang wala naman naririnig si Jewel. Patuloy siya sa pamimili ng mga lampin. “Ito pa, talagang kinukulit niya akong samahan siya sa bahay n’yo para ma-meet ka ulit. Grabe talaga! Nakakainggit ka ‘day!” Pinandilatan niya ang kaibigan. “Iyon ang huwag na huwag mong gagawin, Rochelle. Magkakagalit talaga tayo. Bilin sa ‘kin ni Mama,

“Red, sweetheart, I want you to meet my Mom. Ma, si Red, ang magiging manugang niyo.” Naglahad ng palad si Red. “Ikinagagalak ko po kayong makilala, ma’am!” “Gayun din ako, hijo. Isang malaking karangalan sa ‘kin na makitang sa mabuting lalaki mapupunta ang aking anak. Every parents wants the best for their children, at isa na rin doon ang makakasama nila sa buhay ‘pag lumagay na sila sa tahimik. And I’m so proud to say na ikaw ang magiging manugang ko. My daughter got the best man in this world na bihirang makuha ng iba. Gusto kita para sa anak kong si Vivian.” “Thank you, ma’am!” “Ikasisiya ko kung sisimulan mo na akong tawaging, Mama.” “Oh, thank you, Ma. At masuwerte rin naman ako dahil ang nag-iisang anak n’yo ang babaeng pag-aalayan ko ng aking apelyido. Vivian, I should say, is one in a million!” sabay hapit sa bewang ng nobya, “that’s why I love her so much.” “Oh…” sambit ni Vivian at niyakap si Red. Makahulugang ngumiti ito sa ina. “Mahal na mahal din kita.” NAGPAALAM

MABILIS na lumabas din ng basement si Red. Gustuhin man habulin ang babae, ngunit natigilan siya nang maulinigan ang tinig ni Vivian. “Sweetheart, where are you?” “I’m here,” pabatid niya sa nobya. Kasalukuyang nasa kusina siya. “Kanina pa kita hinahanap narito ka lang pala,” wika ni Vivian nang makita siyang umiinom ng tubig. “Nauhaw kasi ako, e. Mahimbing ang tulog mo, hindi na kita ginising.” “Magtatampo na sana ako sa ‘yo, akala ko kasi umuwi ka na habang tulog ako.” Malambing na inilambitin nito ang mga braso sa leeg niya. “Naiinitan ako. Baka gusto mong samahan akong maligo sa pool? At doon ay magpaligaya ulit tayong dalawa. Gusto kong sulitin ang gabing kasama ka, sweetheart.” Napapailing si Red. Hindi dahil sa tinuran ni Vivian. Kundi sa katotohanan na sumampal sa kanya sa babaeng kay tagal niyang hinanap. “Alas tres na ng madaling-araw,” ani Red. “Bumalik na tayo sa iyong silid para makapagpahinga.” Natutukso siyang tanungin ang nobya tungkol sa babae. Gusto niyang

KAGIGISING lang ni Rochelle nang hapong ‘yon nang makarinig ng sunod-sunod na katok sa pinto. Sino kaya itong nasa labas at tila balak gibain ang dahon ng pinto? sambit sa isipan ni Rochelle. “Sandali!” sigaw nito. “Kapag nasira ang pinto, ikaw ang pagbabayarin ko niyan!” “Rochelle.” “Ay kabayo!” bulalas nito nang mapagbuksan ng pinto si Red. “A-anong ginagawa mo rito? Halika, pasok ka.” “Thank you,” ani Red nang makapasok sa inuupahang apartment ng babae. “Maupo ka muna at ikukuha kita ng maiinom,” hindi magkandatuto nitong sabi. “Huwag na, Rochelle. Hindi naman ako magtatagal may gusto lang akong itanong sa ‘yo.” “Pasensiya na, hindi ko naman akalaing ikaw pala ang kumakatok sa labas. Mainit kasi kaya naka-bra lang ako kung matulog,” agad na paliwanag ng babae nang mapunang medyo naaasiwa ang panauhin na nakatingin dito. “It’s okay. Don’t worry about me.” “Alam ko naman ‘yon. Kahit siguro maghubad pa ako sa harapan mo hindi kita maaakit. At alam ko rin, hinding-hindi ko ma