All Chapters of One Night With A Stranger: Chapter 1 - Chapter 10

PAGPASOK ni Jewel sa malawak na lawn, kitang-kita niya ang inang si Sonia na kasalukuyang nakahiga sa lounge chair malapit sa kanilang swimming pool. Nakasuot ito ng swimming suit at umuusok ang bibig na parang tambutso ng sasakyan. Nakita niyang pinitik nito ang sigarilyo at inapakan.Huminga nang malalim si Jewel bago nagpatuloy sa paglakad. Tinunton ang daan patungo sa kinaroroonan ng ina.“Good morning, Ma.” Umakmang hahagkan niya sa pisngi ang ina, subalit mabilis na umiwas ito.“Morning,” ang matabang ding tugon ni Sonia. Ni hindi nag-abalang tanungin si Jewel kung saang lupalop ba nagpalipas ng magdamag ang dalaga.“Ma…” anas niya. Napalunok siya at napakagat-labi. Hindi pa rin kasi siya nasanay sa pambabalewala na natamo buhat sa ina. Hindi ito umimik, nag-angat lang ng mukha upang salubungin ang sinag ng araw. “H-hindi po ako natulog dito kagabi. Inimbita kasi ako ng kaibigan ko sa kaarawan niya.”Nagbaba ito ng mukha. “O, e, ano naman sa ‘kin? Kahit naman saan ka pumunta ay

NANG pumailanlang ang sweet music, kinabig siya ni Tristan. Uminit ang mukha niya nang mapasandal sa dibdib ng binata. Naririnig niya ang mabilis na tibok ng puso nito.“Paniwalaan mo kaya ang sasabihin ko sa ‘yo, Jewel?”Nag-angat siya ng mukha. Nakita niya ang paggalaw ng adam’s apple nito.“A-ano ba ang sasabihin mo?”“Gusto kita, Jewel,” pag-amin nito.Totoo ba ang narinig niya?Baka naman ilusyon pag-ibig niya lang ‘yon?“T-totoo ba ang sinasabi mo, Tristan?”“Yes. Gusto kita, Jewel. M-mahal na nga yata kita.” Tila iyon isang tape recorder na panay rewind sa utak niya. Naramdaman niyang masuyo nitong hinahaplos ang kanyang buhok sa likuran.To the highest level ang kaligayahang nadama niya sa gabing iyon. Ika nga, walang katumbas. Kaligayahang pinutol ng galit na galit na tinig ng kanyang ina na biglang lumitaw sa gitna ng malawak na lawn.Nabitawan siya ni Tristan nang biglang may humalbot sa buhok niya mula sa kanyang likuran. Nasaktan siya. Pakiramdam niya ay matatanggal ang k

MULING isinara ni Vivian ang pinto ng library kaya naman tumama ang wine glass sa pinto. "Ma!” ani Vivian nang muling buksan ang pinto at pumasok ng library. “Muntik na akong tamaan ng pinalipad mong wine glass.” “I’m sorry.” Nasapo ni Sonia ang sariling noo. “Nakakainit kasi ng ulo ang ginawa ng iyong ama!” “Speaking of him, nabanggit niya sa testamento na may kapatid siya. Bakit hindi niya nababanggit sa ‘tin?” Umupo ang dalaga sa silya. “I don’t know. Iyon nga rin ang ipinagtataka ko. Wala siyang nabanggit sa ‘kin tungkol sa kapatid niya at sa mga naiwang ari-arian ng kanilang pamilya.” Marahas na umupo sa ottoman chair si Sonia. “Inaasahan ko na sa akin o sa ‘yo mapupunta ang kumpanya. At ang nakakainis pa ay iba ang inihalili niya sa posisyong Director. Matagal ko nang inaasam ang posisyong ‘yon.” “Ma, anak ba talaga ako ni Papa?” seryoso ang mukhang tanong ni Vivian. Natigilan naman si Sonia. Hindi magawang salubungin ang mga mata ng anak. “O-oo naman.” “E, bakit gano’n?

NAISIP niya, mas mahalaga kay Vivian ang career bilang modelo kaya hindi nito mabibigyan ng apo ang ina nila. “P-pero, Ma…” ang layon niya ang magprotesta. It’s unfair! Napakabigat naman yatang kasunduan niyon kapalit ng hinihingi niya at inililimos na pagmamahal mula sa ina. “Hindi mo kayang gawin? Pwes, wala kang aasahan sa akin!” asik ni Sonia na nagmumura pang tinalikuran siya. Iniwan siyang tigagal at hindi makahuma. Ganoon ba kababa ang tingin ng ina sa kanya para gawin ang hinihiling nito? Nagtatalo sa isip kung pagbibigyan ang ina o hindi sa kagustuhan nitong gawin niya kapalit ng inaamot niya buhat dito. Bakit ba napakahirap para sa ina ang mahalin siya? Ang sakit-sakit namang kahilingan niyon. Lalo na’t wala naman siyang nobyo. Kanino siya pasisiping? Sinong matinong lalaki ang bubuntisin siya, mabigyang kasiyahan lamang ang ina? Mabilis na pinahid ni Jewel ang luhaang mga mata sa pagsigid ng mapait na alaalang iyon sa kanyang gising na diwa. Doon natapos ang pagbaba

HINILA siya palabas ni Rochelle sa pinagtatrabahuan nito. “Anybody, mga past costumer mo, will do for me. Huwag lang ang bouncer security ng bar na ito,” pilit ni Jewel sa kaibigan. Matagal na hindi kumibo si Rochelle. Mataman siya nitong tinitigan sa mga mata. Na wari bang binabasa ang kalooban niya. “Ikaw ba’y sigurado sa gusto mong mangyari?” Tumikhim siya upang alisin ang kung ano mang bumara sa lalamunan niya bago sumagot. “Yes, hundred percent sure ako. Hindi na magbabago ang aking pasya.” “Sa gagawin mo, sinasabi ko sa ‘yo, you have to be strong. To be brave. Ibig ko sabihin, ‘yong consequences. B-baka umasa ka pagkatapos ng ‘laro’ na gusto mong mangyari, maglumuhod sa ‘yo ang lalaki para pakasalan ka.” Para siyang ngumuya ng ampalaya sa pait ng ngiting bumalatay sa labi niya. Ngunit pilit na ikinukubli ang pait na nararamdaman. “Ang mga lalaki ay hindi ganoon, alam ko.” “Absolutely. At hindi ang lalaking nasa isip ko na siyang makakasiping mo, Jewel.” Biglang lumiwanag