Todos os capítulos de My Professor's Contract Agreement : Capítulo 1 - Capítulo 10

ONE MONTH AGONaalimpungatan ako sa sunod-sunod na tunog ng alarm clock na nakapatong sa ibabaw ng night stand, sa gilid ng kama ko. Napasulyap ako sa orasan at nakita ko na alas-syete y medya na ng umaga.Alas neube naman ng umaga ang klase ko kaya kahit inaantok pa ako ay kaagad na akong tumayo at pumasok sa banyo para maligo. Mabilis lang akong naligo at nagbihis. Inayos ko ng bahagya ang unat at lagpas balikat na haba kong buhok at hinayaang nakalugay.Sunod kong kinuha ang cellphone ko gayun din ang bag ko at inayos ang mga laman nito. Siniguro kong kumpleto ang mga gamit ko sa school.Hindi na ako nag-breakfast dahil pakiramdam ko ay busog pa ako sa nakain ko kagabing hapunan. Ang dami ko kasing nakain dahil sa labas kami kumain ng mga kaibigan ko.May oras pa naman kaya dadaan na lamang ako sa coffee shop para bumili ng kape. Malapit lang naman iyon at madadaanan patungong University. "Hey! Sav, good morning!" masiglang bati sa akin ni Ron, ang barista at cashier dito sa fav

Narinig kong tumunog ang cellphone ko habang naglalakad ako patungo sa canteen. Kaya saglit akong huminto at kinuha sa bulsa ko ang cellphone ko. Nakita ko naman na si Bea ang tumatawag kaya kaagad ko na itong sinagot. "Hello, Beshie!" bungad ko sa kan'ya. "Beshie, tapos na ba ang klase mo?" tanong niya."Oo, papunta ako ngayon sa canteen nagugutom na kasi ako, ikaw?" "Sakto, Beshie. Nandito ako ngayon sa canteen.""Ahh, Okey! sige papunta na ako riyan." Ibinaba ko na ang tawag at nagmadali na sa paglalakad. Pagpasok ko ng canteen ay kaagad kong hinanap si Bea. Kaagad ko rin naman siyang nakita sa dulong bahagi. Lumapit na muna ako sa counter at nag-order dahil gutom na talaga ako. Pagkakuha ko ng in-order ko ay kaagad na akong lumapit sa mesa kung saan naroon si Bea."Beshie, kanina ka pa ba rito? Nag-order na ako ng food, gutom na talaga ako. Kumain kana ba?" tanong ko kaagad sa kan'ya pagkalapit ko. "Oo, tapos na ako, Beshie. Sasamahan na lang kitang kumain." Inayos niya a

Savannah Natagpuan ko na lang ang sarili ko sa isang park at umiiyak. Bakit ba parang ang malas ko? Simple lang naman ang gusto ko, ang maka-graduate at magkaroon ng magandang trabaho na maipagmamalaki ko. Apat na taon akong nagsikap, pero kulang pa rin. Alam ko sa sarili ko na pinagbutihan ko. Kasalanan ko lang talaga dahil na-late ako. Oo, kasalanan ko talaga iyon, kaya sarili ko lang ang dapat kong sisihin. Kung hindi kami nag-bar at late umuwi, hindi ako male-late ng gising at naka-attend sana ako sa defense ko ng maaga. Patuloy pa rin ako sa pag-iyak nang biglang may nag-aabot ng panyo. Kinuha ko naman ito at nagpasalamat ngunit hindi ko siya magawang tingnan dahil nahihiya ako sa hitsura ng mukha ko. Agad ko rin naman pinunasan ang mga luha ko at sininga ang sipon ko. Hinintay ko naman siyang magsalita ngunit wala akong narinig na anumang tinig mula sa kan'ya, kaya naman nilingon ko siya. Ngunit sa paglingon ko ay nakita ko siyang nakatalikod at tangka nang lalakad palayo.

Savannah"Cheers on our graduation day!""Congratulation!""Yehey!"Rinig ko mula sa kinaroroonan ko ang mga sigawan ng mga nagtapos dito sa university. Nakasuot silang lahat ng toga at inihahagis pa nila sa ere. Graduation day ngayon at naririto ako sa isang tabi na pinagmamasdan lamang sila. Nalulungkot ako dahil isa dapat ako sa kanila na nagsasaya sa mga oras na ito ngunit hindi nangyari. Kasalan ko naman ang lahat ng iyon kaya hindi ako dapat na nagkakaganito."Beshie, bakit nandito ka? Dapat sinamahan mo kami roon," sabi ni Bea nang makita nila ako dito sa isang tabi na nag-iisa. Magkasama sila ni Avin. Kita ko naman sa mukha nila ang saya dahil naka-graduate na sila. Mabuti pa sila, mapapasana all na lang ako."Congratulations, Beshie. Congratulations, Avin!" Kaagad ko silang binati nang lumapit sila sa akin. Niyakap ko rin silang dalawa nang mahigpit. Masaya ako para sa kanilang dalawa dahil nakapagtapos na sila. Nalungkot naman ako para sa sarili ko dahil hindi ko nakuha ang

Albrey"Grandpa has agreed to the operation." I talk to the doctor again after grandpa signed the operation consent paper. Nakahinga ako ng maluwag noong pimahan ni grandpa ang consent paper. Nag-aalala ako para sa operasyon niya pero naniniwala ako na kaya niya."Great!" ani ni doctor Mendez, my grandpa's doctor."W-Why?" tanong ko na may pag-aalala."Because your grandpa's test result was out. All indicators are red. Very dangerous. Now that he's decided to have the operation. He'd better do it right away."I can't explain how i feel, parang may mga karayom na tumutusok sa dibdib ko. Si Grandpa na lang ang mayroon ako. Siya ang kasama ko simula nang mawala ang mga magulang ko kaya hindi ko kakayanin kapag kinuha na siya sa akin. Sana ay maging successful ang operation niya.Huminga ako ng malalim bago nagsalita. "Okay. Is there anything I can do?""In my view before a major surgery, the patient desire to live plays a key role in the success of the operation. If he wants anything or