AMBER RIZALYN JOY...Naging masaya ang sumunod n'yang mga araw. Hindi alintana ang hirap ng kan'yang sitwasyon. Tanging ang laman lamang ng kan'yang isip ay si HJ at hindi matatawarang kilig ang nararamdaman n'ya sa tuwing maiisip ang binata.Hindi man deritsahang sinabi sa kan'ya ni HJ ang nararamdaman nito para sa kan'ya ngunit ipinapakita naman nito through actions ang kung ano ang nasa loob ng puso nito.Sobrang maalaga nito, napaka thoughtful at sobrang napakalambing sa kan'ya.Kahit may takot sa dibdib na baka malaman nito ang kan'yang sitwasyon at iiwan s'ya ay tuloy pa rin s'ya sa pakikipaglapit sa binata hanggang sa hindi n'ya na namalayan na hulog na hulog na pala s'ya rito.Ngunit ika nga sabi ng iba walang forever kaya hindi na s'ya nagulat nang isang araw ay wala ng HJ na nagpakita pa sa kan'ya.Ni anino nito ay hindi n'ya na nasilayan at masakit para sa kan'ya ang paglisan nito ng hindi man lang nagpapaalam sa kan'ya.Sabi nga n'ya sa sarili na hindi na s'ya aasa pa ng

AMBER RIZALYN JOY....Naging maayos naman ang kan'yang buhay kasama ang kaibigan at ang nanay nito.Mahirap pero mas mabuti na kaysa noong nagpalaboy-laboy pa s'ya sa kalye. Tumutulong s'ya kay nanay Teresita sa pagluluto araw-araw at sa pagtitinda na din ng mga niluluto nitong ulam.Sumasama din s'ya sa paglalako nito kahit pa sinabi nito na huwag na s'yang sumama ngunit hindi s'ya nagpaawat rito.Kahit sa ganitong bagay man lang ay makatulong s'ya sa kabutihan ng mag-ina sa kan'ya."Oh Amber huwag kang masyadong magpapagod," saway sa kan'ya ni nanay Teresita. Pinunasan n'ya ang pawis sa kan'yang noo at nginitian ito."Ok lang po ako nay, huwag po kayong mag-alala sa akin," nakangiting sagot n'ya rito. Mainit na ang sikat ng araw at masakit na sa balat. Alam n'yang sa mga oras na ito ay pulang-pula na ang kan'yang pisngi ngunit masaya s'ya sa ginagawa at hindi alintana ang init.Dati hindi s'ya lumalabas ng bahay kapag ganito kainit at palaging may baon na sunscreen ngunit ngayon ay

AMBER RIZALYN JOY..."Ahhhhhh!" malakas na sigaw n'ya ng biglang sumigid ang sakit sa kan'yang t'yan. Nasa kusina s'ya at kasalukuyang naghuhugas ng pinggan.Napahawak s'ya sa gilid ng lababo dahil sa sobrang sakit at maya-maya pa ay naramdaman n'ya ang pagkabasa ng kan'yang mga binti."N-Nay," nasasaktang tawag n'ya kay nanay Teresita."Amber an—, Dyos ko Amber manganganak ka na ," natatarantang sigaw nito ng makita ang likido na dumaloy sa kan'yang binti."Nay tulong! Ang sakit!" umiiyak na paghingi n'ya ng tulong dito. Mabilis naman itong tumakbo sa labas at nagtawag ng tulong sa kanilang mga kapitbahay.Maya-maya pa ay humahangos na nagsipasokan ang mga kalalakihan at walang pag-alinlangan na binuhat s'ya at isinakay sa nakaabang na tricycle sa labas."Teresita ang bag na may mga gamit ng bata huwag mong kalimutan," narinig n'yang sabi ni Aling Myrna sa nanay Teresita n'ya sabay abot ng bag. Agad naman itong kinuha ni nanay Teresita at dali-daling sumakay ng Tricycle na maghahatid

AMBER RIZALYN JOY...Umuwi sila ni nanay Teresita na sobrang daming bitbit. Pinaiwan pa sila saglit ng dalawang matanda dahil nagpabili pa ito ng sangkatutak na nga gamit at mga gatas ni Joshua.Natatakot s'ya ngunit may parte ng kan'yang puso na natuwa dahil ang daming ibinigay ng mga ito para sa kan'yang anak.Wala naman s'yang nagawa kundi ang tanggapin ang mga ito. May pera pa na ibinigay si senyora Haidee na ibinalik n'ya dahil sobra-sobra na ang tulong na ibinigay nito sa kanila ngunit iginiit ito ng ginang at sa ikalawang pagkakataon ay wala na naman s'yang nagawa kundi ang tanggapin ito at itago ang pera.Nang makarating sila sa bahay ay inilagay n'ya muna si Joshua sa kumot na ginawang duyan dahil natutulog ito at ayaw n'yang magising ang anak kapag sa papag n'ya ito inilapag. Inayos n'ya ang mga pinamigay na mga gamit ng dalawang matanda. Sobrang dami ng mga ito na halos mapuno ang maliit na silid na gamit nila ng anak.Kinuha n'ya ang sobre na ibinigay kanina ni senyora Hai

AMBER RIZALYN JOY...Yakap-yakap n'ya ng mahigpit ang anak habang nasa loob ng kotse ng lalaking tumulong sa kanila.Tumutulo ang kan'yang luha habang nakatunghay sa maputlang mukha ni Joshua. Hindi matatawarang takot ang nararamdaman n'ya kanina ng mangisay at tumirik ang mga mata ng anak."Miss take this," napukaw s'ya ng magsalita ang lalaki. Nasa unahan ito kasama ang isa pang lalaki at nasa likuran naman silang dalawa ng anak. Tiningnan n'ya ito at nakita n'yang may inabot itong tuwalya sa kan'ya."It's clean, cover him para hindi mas lalong lamigin. I'm sorry I only have towel in my car," seryosong sabi nito sa kan'ya."S-Salamat sir," taos pusong papasalamat n'ya rito sabay kuha ng tuwalya. Tumango lamang ito sa kan'ya at ibinalik ang tingin sa unahan. Binalot n'ya ang anak at niyakap ng mahigpit. Sobrang init pa rin ng katawan nito at mas lalo pang dumami ang nga pulang pantal sa balat ni Joshua. Hindi n'ya namalayan na nakarating na pala sila sa hospital.Naunang bumaba ang