“อย่ายกพระชายาเจ้าแห่งทะเลมาข่มข้า!”มหาปราชญ์ตะคอกออกมาอย่างโกรธเกรี้ยว “นางนับว่าเป็นอะไรกัน? ข้าจะทำสิ่งใด นางมีสิทธิ์มาชี้นิ้วสั่งด้วยรึ?”ขณะที่มหาปราชญ์พูดอยู่นั้น เขาก็หยิบโอสถออกมายัดเข้าไปในปากของท่านเก๋อท่านเก๋อรู้ว่ามิใช่สิ่งที่ดีแน่นอน เขาจึงพยายามใช้ปลายลิ้นดันมันออกไปอย่างสุดความสามารถแต่มีหรือที่มหาปราชญ์จะยอมให้เขาทำสำเร็จ จึงปิดปากของเขาไว้โอสถนั้นละลายในปากไปแล้ว และเขาก็มิอาจหายใจได้ ท่านเก๋อจึงกลืนโอสถนั้นลงไปโดยมิรู้ตัวกระทั่งท่านเก๋อหายใจมิออกจนหน้ากลายเป็นสีม่วง มหาปราชญ์จึงได้ปล่อยมือแล้วโยนเขาลงกับพื้น“ข้าถูกพิษของหลิงอวี๋สารเลวผู้นั้น… ดังนั้นข้าจึงวางยาพิษเจ้าเช่นกัน!”มหาปราชญ์มองลงไปที่ท่านเก๋ออย่างดูแคลน “ข้าให้เวลาตระกูลเก๋อของพวกเจ้าสองวัน จงบอกเก๋อเฟิ่งฉิง มิว่าจะคิดหาทางใดก็จะต้องนำยาแก้พิษมาให้ข้าให้ได้!”“มิฉะนั้น หากข้าตาย เจ้าก็ต้องตายเช่นกัน! ทุกคนในตระกูลเก๋อของพวกเจ้าจะต้องถูกฝังไปพร้อมกับข้า แม้แต่พระชายาเจ้าแห่งทะเลก็มิสามารถช่วยเหลือพวกเจ้าได้!”ท่านเก๋อเบิกตาโตอย่างหวาดกลัว เมื่อเขาเห็นใบหน้าที่เย็นชาไร้ความปรานีของมหาปราชญ์ เ
Read more