Hindi ko na siya hinintay na makalabas sa sasakyan nang nakarating kami sa kaniyang bahay. Walang imik akong lumabas sa sasakyan at dumiretso sa loob. Sinigurado kong mabilis ang bawat lakad ko para hindi na niya maabutan. Gusto na rin talagang matulog dahil pagod na ako mentally, physically at emotionally. Kaya naman nang nakarating sa kwarto ay kaagad akong naghanap ng pamalit na damit. Pumasok ako sa banyo at binuksan ang shower. Wala akong sinayang na oras. Kahit pa nanoot sa katawan ko ang lamig ng tubig ay hindi ko na iyon ininda. Ang mahalaga lang sa akin ngayon ay ang makapagpahinga. Mabilis lang din akong natapos. Hindi ko na rin binasa ang buhok ko para wala nang rason para hindi pa makatulog. Lumabas ako nang nakabihis na ng pantulog. Naabutan ko pa siyang nasa kama na at nakabihis na rin at mukhang bagong shower lang din. Siguro ay sa banyo na rin nagbihis at nag-shower. Ano man ang ginawa niya, wala na akong pakialam. Kung kanina ay gusto ko pang pag-usapan ang

Literal na wala akong ibang ginawa kung hindi ang umupo, kumain at matulog sa araw na iyon. Whenever I try to help him, he would always insist on doing it on his own. Malapit pang umabot sa puntong muntik na kaming mag-away dahil para naman akong may sakit sa mga mata niya gayong wala naman. Ngunit sa huli ay inintindi ko na lang. It was four in the afternoon when he's done with all the chores. Puwede namang magpatulong pero masyadong mataas ang pride kaya ngayon lang natapos. I was sitting on the sofa as I watch him walk towards me. May hawak juice at sandwich at mukhang alam ko na ang gagawin. Umusog ako para nakaupo siya kahit ba maluwag naman iyong upuan, pero walang kwenta lang din dahil nang nailapag niya ang hawak niya ay humiga sa sa sofa, ang kaniyang ulo ay nakaunan sa aking mga hita. I looked at him trying to communicate to him with my eyes pero walang epekto kaya kinakailangang isaboses ko mismo. "If you want to sleep, puwede naman sa kwarto mo na lang?" "Sa kwa

Ilang beses kong ginustong salungatin ang sinasabi ng mga magulang ko tungkol sa akin habang nasa hapag kami. They were obviously talking ill about me, but because I don't want to cause a scene here, nanahimik na lang ako. Halos hindi ko magawang galawin ang pagkain dahil pigil na pigil ko ang sarili kong hindi mag-walk out o makapagsabi ng mga salitang alam kong hindi ko na mababawi pa. Iniiwasan ko ring makipagtitigan sa kanila dahil ayokong makita nila kung gaano ako naaapektuhan sa mga sinasabi nila. I know that they are doing it on purpose para ipamukha sa akin na malaki ang utang na loob ko sa kanila bilang mga magulang ko. I hated the fact that as they tried to embarrass me in front of Spade's parents, mas ako ang nahihiya para sa kanila. I would always feel the cringe and secondhand embarrassment wherever they try to put a negative label on me, pero ang totoo ay sila naman ang gumagawa n'on. Just anything for the gold, huh? I wanted to give them a clap for that. So disgust

Nakuha ko kung anong gusto ko kahit pa panay ang irap at pagsusungit niya sa akin. Iyon lang din naman pala ang kahinaan, ang dami pang sinabi. Hindi na lang pumayag kaagad para natapos din sana kaagad iyong usapan. "That's your last shot. Marami ka nang nainom, Anisha," seryoso niyang sinabi na halos ayaw pang ibigay sa akin iyong baso. Kung kailan naman ako nag-e-enjoy doon niya naman ako pagbabawalan. "No. I want more," pagmamaktol ko. I am aware that I am drunk pero kaya ko pa naman. Iyon nga ang purpose kung bakit ako uminom, e—parq malasing. "Anisha," he called my name again pero binalewala ko iyon. Matapos kong lagukin iyong isang shot ay humingi ulit ako sa bartender na kanina pa napagsasabihan ng kasama ko pero wala namang magawa dahil pinapahintulutan din ni Spade sa huli. "You are so strict, please don't be like that after our wedding!" Medyo nilakasan ko iyon dahil palakas na rin nang palakas iyong music sa club. Magsisimula na rin kasi yata ang kasiyahan sa dance floo

"Ouch!" Daing ko nang tumama ang kaniyang kamao sa braso ko. Hindi naman iyon gan'on kalakas pero dahil sa gulat ko ay normal lang siguro iyong naging reaksiyon ko. "Walang personalan, it's part of the training," nakangising aniya at muling naghanda para sa pagsugod. Mabilis akong gumalaw para maiwasan iyon pero nahuli niya pa rin ang braso ko. He turned and I groaned in pain as he twisted my hand. Ramdam ko iyong sakit kahit na alam kong hindi niya pa ibinibigay ang lahat ng lakas niya roon. Napamura ako nang mas idiin niya pa lalo ang pagpilipit sa braso ko. "Ayoko na, please! Talo na ako..." pakiusap ko dahil masyado nang masakit iyong braso ko. Pero imbes na bitawan ay mas idinidiin niya pa. Then I realized that he just won't listen kahit pa ilang beses akong magmakaawa. Kung hindi ako kikilos ay baka mawalan na ako ng braso kaya kahit hirap ay pinilit kong sikuhin siya gamit ang isa kong braso. Luckily, his grip loosened a bit the reason why I got the chance to free myself w