Kabanata 8 (Part 2)

Literal na wala akong ibang ginawa kung hindi ang umupo, kumain at matulog sa araw na iyon. Whenever I try to help him, he would always insist on doing it on his own. Malapit pang umabot sa puntong muntik na kaming mag-away dahil para naman akong may sakit sa mga mata niya gayong wala naman. Ngunit sa huli ay inintindi ko na lang.

It was four in the afternoon when he's done with all the chores. Puwede namang magpatulong pero masyadong mataas ang pride kaya ngayon lang natapos.

I was sitting on the sofa as I watch him walk towards me. May hawak juice at sandwich at mukhang alam ko na ang gagawin.

Umusog ako para nakaupo siya kahit ba maluwag naman iyong upuan, pero walang kwenta lang din dahil nang nailapag niya ang hawak niya ay humiga sa sa sofa, ang kaniyang ulo ay nakaunan sa aking mga hita.

I looked at him trying to communicate to him with my eyes pero walang epekto kaya kinakailangang isaboses ko mismo.

"If you want to sleep, puwede naman sa kwarto mo na lang?"

"Sa kwa