All Chapters of Spare Me From Thy Wrath: Chapter 1 - Chapter 9

“Tutuloy ka pa ba mamaya, Lightning? Kung ako sayo ay huwag ka ng magpunta sa club ni Boss at ipagpaliban mo muna ang pakikipag-usap sa kanya.” Mabilis akong tumingin kay Leo, ang tanging tao na pinagkakatiwalaan ko sa organization na pinasok ko bukod kay Rufius. Kita sa mga mata niya ang matinding pag-aalala na alam ko naman kung bakit. Si Rufius Gutierrez o mas kilala sa tawag na boss ay isa sa mga taong hindi mo nanaisin na makabangga o traydurin. Isa siya sa mga kilala at kinatatakutan na mafia leader na ginagalang dahil sa kapangyarihan at yaman niya, isama pa ay ang mga connections niya sa halos lahat ng mga mafias sa iba’t-ibang panig ng mundo, which made him even greater. Hindi basta-basta ang isang Rufius Gutierrez. Sa isang kumpas ng kamay niya ay pwede kang mawala sa mundong ibabaw lalo pa kung may atraso ka sa kanya. “Ano ba ang ikinakabahala mo, Leo? Everything will be alright. Gusto lang naman akong kausapin ni Boss, natural na yun sa amin dahil ako na halos ang kanang

Kalalabas ko ng university kung saan ako nagtuturo bilang academic professor at naghihintay ng sasakyan pauwi ng maisipan kong kunin ang phone ko sa bag. Biglang kumunot ang noo ko ng makita ko ang screen. I have more than ten missed calls with only seconds intervals from my step brother whom I haven’t heard of for quite some time. Palagi ko kasi sina-silent ang phone ko everytime I am in class para hindi ako maistorbo habang nagtuturo. Sinubukan ko siyang kontakin pero ring lang ng ring ang phone niya. Hindi ako mapakali habang nasa daan pauwi ng apartment na hindi kalayuan sa university. Matagal na mula ng huling unang magparamdam si Lightning sa akin after he decided na bumukod, ilang taon na rin ang nakalipas. Noon ay nahingi pa siya ng pera sa akin para sa panggastos niya na naging madalang na dahil ayon sa kanya ay may trabaho na daw siya at bigtime ang boss niya. Kaya ganito na lang ang pag-aalala ko dahil hindi pa nangyari na tinawagan ako ni Lightning. Hindi niya nakasanayan

I am floating in mid air, floating with a heavy heart and a burdened soul. Hindi ko alam kung saan ako patungo, kung saan pupunta. Lakad lang ako ng lakad. Ni hindi ko matandaan ang mukha ng nabangga ko kanina sa sobrang depressed ko. Hindi ko malaman kung ano ang una kong iisipin. Gulong-gulo ang utak ko. Hanggang sa mga oras na ito ay uma-alingawngaw pa rin ang mga katagang sinabi sa akin kanina ni Leo. Hindi ko matanggap sa sarili ko na sa isang iglap ay wala na ang pinakamamahal kong kapatid, na wala na si Lightning. The pain inside my heart is excruciatingly unbearable. Para akong pinapatay ng paunti-unti. Para akong kandilang unti-unting nauupos. Everything around me seems darker than charcoal, everything is gloomy and seems untouched by any light. Ang sakit lang isipin na kahit kailan ay hindi ko na makakasama pa ang nag-iisang kapatid ko, na kahit kailan ay hindi ko na siya makakausap pa at hindi ko na kahit kailan maririnig ang boses niya. Kahit naman may mga bagay kami na

I am still mourning for the loss of my beloved sibling. Even if it was almost a week now from the time that he was buried, I could still feel the pain and the agony inside of me. Hindi pa rin ako nakabalik sa pagtuturo at hindi ko rin alam kung may balak pa ba akong bumalik sa mga nangyayari ngayon sa buhay ko. I felt a huge part of me was gone and I can’t somehow regain my old self back. Gustuhin ko man na ibalik ang dating ako, noong mga panahon na wala pang ganito na nangyari, hindi ko mapilit ang sarili ko ngayon na ibalik ang lahat sa akin. Pakiramdam ko ay namatay rin ako kasama ng kapatid ko. Feeling ko ay sumama ako sa kanya sa hukay kahit pa buhay na buhay ako ngayon. Pakiramdam ko ay nabubuhay ako ngayon na nakalutang lang sa kawalan. Na para bang ligaw na dahon na sumusunod lang sa ihip ng hangin at hinahayaan lang na dalhin sa kung saan. I felt so helpless and all alone. Dumating nga sa punto na ipinanalangin ko narin na sana ay sinama na lang ako ni Lightning dahil mas lal

I do not need to be a genius to calculate that what my twin brother and Vincent will talk about was regarding his illegal businesses. Based on his expression and based on Vincent’s, obvious na obvious na tungkol sa illegal na business ang pag-uusapan nila. Hindi ako tanga at lalong hindi ako ignorante sa mga galawan ng kapatid ko. I know for a fact that he secured a high rank in one of the black market organizations, not to say, he owned an organization himself. Dapat ay hindi ko na ito binibigyan pa ng pansin dahil malaki na ang kapatid ko, but I can’t seem to will myself not to meddle in his affairs. Hindi ko magawang balewalain ang lahat dahil alam kong delikado ang ginagawa niya at maaari siyang mapahamak someday. Pero sa aming dalawa, siya ang higit na in control sa lahat. Siya ang higit na mas above sa akin at mas madalas na siya ang nasusunod sa lahat. But nonetheless, andun pa rin ang concern ko sa kanya dahil nag-iisa ko siyang kapatid. I am currently hiding behind the curt