เจียงเหยาจิงดึงคอเสื้อของเขาอย่างฉุนเฉียว พลางพ่นลมออกจากอกอย่างเย็นชา ความบริสุทธิ์ของผู้หญิงในคืนนั้น เขาสัมผัสได้อยากลึกซึ้ง เฉินเหวินเหยียนมีแฟนแล้ว ดูจากความสนิทสนมระหว่างเธอกับผู้ชายคนนั้น เห็นได้ชัดว่าเธอไม่เคยมีสัมพันธ์ลึกซึ้งกับเขาไม่ใช่เหรอ “กล้องวงจรปิดในวันนั้นถูกทำลาย ไม่มีหลักฐานแน่ชัด อาจมีข้อผิดพลาดเกิดขึ้น ผมจะไปตรวจสอบดูอีกครั้งว่ามีอะไรผิดปกติหรือเปล่า คงจะดีถ้าตอนนั้นคุณทิ้งหลักฐานอะไรไว้…” ฮั่วซุนพลางจะไปจัดการธุระพลางพูดวิเคราะห์ “เดี๋ยว...” เจียงเหยาจิงหยุดเขา “ช่างมันเถอะ” มาคิดดูแล้ว ในสถานการณ์แบบนั้น ผู้หญิงที่มีสัมพันธ์กับใครสักคนแล้ว จะมารักนวลสงวนตัวทำไม? เธอไม่ยอมขัดขืน แล้วยังอยากให้เธอบริสุทธิ์แค่ไหนกันเชียว? เป็นเพราะความต้องการของเขาสูงเอง ตอนนี้มันไม่มีความหมายอะไรกับเขาแล้ว! เธอจะเป็นผู้หญิงแบบไหน เขาคงไม่มีความรู้สึกตื่นเต้นเหมือนตอนแรก ฮั่วซุนไม่เข้าใจว่าทำไมจู่ ๆ เขาถึงกลับคำ เขาถามอย่างสงสัย “คุณเฉิน ทำอะไรให้คุณโกรธหรือเปล่าครับ?” เจียงเหยาจิงเงยหน้าขึ้น ดวงตาของเขาสลัวราวกับโปรยด้วยละอองฝุ่น ข้างในดำเข้มเหมือนหยดสีน

ซ่งหยุนหยุนนิ่งและไม่โต้ตอบ เธอเงยหน้าขึ้นแล้วมองเขาครู่หนึ่ง ก่อนจะรู้ว่าตัวว่าเขาหมายถึงอะไร แต่ไม่มีการตอบสนองใด ๆ ผู้ชายคนนี้คงพูดอะไรบางอย่างเพื่อทำให้เธอขายหน้าอีก เธอก้มหน้าลงแล้วตักข้าวคำใหญ่เข้าปาก เพื่อหวังว่าจะกินให้เสร็จเร็ว ๆ เจียงเหยาจิงขมวดคิ้วเมื่อเผชิญกับความเงียบของเธอ “ทำไมต้องกินเร็วขนาดนั้น? ไม่มีใครแย่งคุณหรอก” เขารู้สึกแปลกใจ เมื่อเห็นภาพเธอกินข้าวแบบไม่ห่วงภาพลักษณ์ เขาไม่ได้รู้สึกว่าเธอไม่มีมารยาท แต่กลับรู้สึกว่าน่ารักด้วยซ้ำ มันดูเป็นธรรมชาติมากกว่าผู้หญิงที่ชอบอวดและเสแสร้งเสียอีก ซ่งหยุนหยุนกลืมคำสุดท้ายเสร็จ พลันดื่มน้ำสองแก้วแล้วตอบกลับ “ฉันจะกินเร็วหรือช้า มันก็เรื่องของฉัน คุณจะมาสนใจทำไม?!” อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เธอตกงานเพราะเขา และไม่มีอะไรที่จะต้องกลัวถูกเขาคุกคามอีก ให้มันแตกกันไปเลย! เจียงเหยาจิงค่อย ๆ ยกเปลือกตาขึ้นช้า ๆ พร้อมเผยแววตาเย็นชาที่อยู่ระหว่างคิ้ว “คุณอยากตายนักเหรอไง?” เธอใจกล้าบ้าบิ่นขนาดนั้นเลย? พูดสวนกลับแบบนั้นเลย? ไม่อยากทำงานแล้ว? ซ่งหยุนหยุนมองเขาด้วยสายตาเย็นชา “ฉันรนหาที่ตาย ถ้าคุณฆ่าฉันได้โดยการใช

กู้ฮ่วยพยักหน้ายอมรับว่าซ่งหยุนหยุนกระตุ้นความสนใจของเขาจริง ๆ เขาก็ไม่รู้เหมือนกันว่าชอบซ่งหยุนหยุนตรงไหน บางทีอาจเป็นเพราะเหตุการณ์มันวุ่นวายจึงเข้าไม่ถึง? กล่าวโดยสรุป เขามีประทับใจผู้หญิงที่ทำร้ายเขาครั้งแล้วครั้งเล่า! เจียงเหยาจิงรู้ว่ากู้ฮ่วยยังไม่ได้ล่วงเกินซ่งหยุนหยุน ความโกรธจึงลดลง แต่เมื่อรู้ว่าเขาชอบซ่งหยุนหยุน ความโกรธกลับพุ่งขึ้นอีกครั้ง แย่ยิ่งกว่าเมื่อครู่นี้อีก! “คุณชอบอะไรในตัวเธอ?” เจียงหยาจิงดูไม่ออกจริง ๆ ว่าผู้หญิงคนนั้นมีดีอะไร อะไรในตัวเธอที่ทำให้คนอื่นชอบ? จะมีอะไรอีกนอกจากใจง่าย? “ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับ ผมแค่อยากได้” กู้ฮ่วยพูดโดยไม่ต้องคิด เจียงเหยาจิงขมวดคิ้ว เขารู้สึกเหมือนของของเขาถูกคนอื่นแย่งไป “อยู่ให้ห่างจากเธอซะ!” เสียงกล่าวเตือน กู้ฮ่วยสับสนว่าเกิดอะไรขึ้น? เขากระซิบถาม “คุณเจียง คุณสนใจเธอด้วยหรือเปล่า?” ฮั่วซุนที่กำลังยืนอยู่ข้างหลังก็หันมองไปมองเจียงเหยาจิงด้วย ดูเหมือนพฤติกรรมของเขาจะแปลก ๆ เขาคิดอย่างไรกับซ่งหยุนหยุน? เจียงเหยาจิงตกคอกเสียงจริงจัง “ผมจะไปสนใจผู้หญิงแบบนั้นได้ยังไง?” กู้ฮ่วยเม้มปาก “ทุกคนมีค

ซ่งหยุนหยุนตอบ “...ไม่มีค่ะ” เธอกับเจียงเหยาจิงเป็นแค่คู่รักกันในนามเท่านั้น อย่างนั้นก็ถือว่าเธอยังไม่มีแฟน? ครูหลี่ยิ้มพลางเข้ามาจับแขนของซ่งหยุนหยุนอย่างสนิทสนมแล้วพูดว่า “ฉันมีบางเรื่องที่อยากจะขอความช่วยเหลือจากคุณค่ะ” ครูหลี่เป็นคนดี เขาดูแลเธออย่างดีในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมานับตั้งแต่เธอเริ่มทำงาน ตอนนี้เธอมีความสนิทสนมมากขึ้น ทำให้ซ่งหยุนหยุนรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย เธอค่อย ๆ ยื่นแขนออกมาแล้วพูด “คุณมีอะไรให้ฉันช่วยคะ บอกมาได้เลยค่ะ ถ้าฉันทำได้ ฉันก็จะช่วยเต็มที่ ถ้าฉันทำไม่ได้...ฉันก็คงทำได้แค่ขอโทษเท่านั้นค่ะ” ครูหลี่ลังเลและพูดว่า “สามีของฉันเป็นประธานเภสัชกรรมรุ่ยคัง เขามีทีมที่พัฒนายาต้านมะเร็ง ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาได้ลงทุนไปเป็นจำนวนมาก ตอนนี้ก็มีความคืบหน้าอยู่บ้าง แต่ยังขาดเงินทุน เขาแค่อยากหาเงินลงทุน แต่ก็ไม่ใช่ทุกคนที่อยากลงทุน ตอนนี้มีคนยอมลงทุนด้วย แต่ครั้งล่าสุดที่นัดเจอกันเขากลับไม่มา สามีฉันจึงคิดว่าอีกฝ่ายคงอยากถอนตัว อีกฝ่ายยังโสด แถมหน่วยก้านดี...” “เอ่อ...” ซ่งหยุนหยุนพูดแทรก “ฉันไม่ค่อยเข้าใจค่ะ” เรื่องนี้เกี่ยวอะไรกับเธอ? เธอไม่มีเงินลงทุน

เขาไม่ได้กลับไปที่คฤหาสถ์ในช่วงเวลานี้ เพราะเขาไม่อยากให้เรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นอีกคิดไม่ถึงว่าผู้หญิงคนนี้ก็ยังเข้ามาอยู่ในความคิดของเขา ยังเหมือนเดิม! เมื่อเห็นเธอแต่งตัวเย้ายวนเอาใจผู้ชาย เขาก็อยากบีบคอเธอให้ตาย ถ้าไม่ใช่เขาที่มาวันนี้ เธอจะอวดเสน่ห์ต่อหน้าต่อตาผู้ชายคนอื่นด้วยหรือเปล่า? ยิ่งเขาคิดถึงเรื่องนี้มากเท่าไร เขาก็ยิ่งโกรธมากขึ้น ความโกรธไม่สามารถควบคุมได้ มันพุ่งตรงเข้าสู่สมองของเขา ทำให้เขาขาดสติ คิดแค่อยากครอบครองผู้หญิงคนนี้! การเคลื่อนไหวเร็วมากจนซ่งหยุนหยุนไม่สังเกตเห็นเจตนาของเขาเลย เมื่อถึงเวลาที่เธอตอบสนอง ริมฝีปากอันอ่อนนุ่มของเธอก็ถูกปิดไว้แล้ว “อืม” เธอพยายามดิ้น แต่ทันทีที่ขยับมือ เขาก็คว้าและตรึงไว้เหนือหัว ยึดแน่นที่พนักเก้าอี้ เจียงเหยาจิงโหดร้ายและรุนแรง ไม่มีแม้แต่ความอ่อนโยน มันเหมือนเป็นการลงโทษมากกว่า! ริมฝีปากของเธอนุ่มและมีกลิ่นหอมเฉพาะตัว มันรู้สึกคุ้นมาก เขามีความโลภมากขึ้นเรื่อย ๆ เจ็บ ซ่งหยุนหยุนตัวสั่นไปทั้งตัว รู้สึกเพียงความเจ็บปวด ทนไม่ไหวก็ทำได้แค่ฝืนทนเท่านั้น ไม่กี่นาทีต่อมา เจียงเหยาจิงก็กลับมามีสติ เขาค่อ