Lahat ng Kabanata ng Reviving Our Scars: Kabanata 11 - Kabanata 20

DEAN GAVIN'S POV"Trying to escape, huh?" nakangising tanong ko. Naglakas-loob na akong magsalita dahil nabibingi na ako sa katahimikan ng paligid.Andito pa rin kami sa isang sulok."A-Ano ang ginagawa mo rito?" balik na tanong niya."I just saved you. Mind thanking me for what I did for you?" I told her."Hindi naman ako humingi ng tulong sa 'yo," tugon niya. Napangisi ulit ako."'Yan lang ang sasabihin mo matapos kitang iligtas sa asong iyon?" tanong ko ulit. "Ano na lang kung hindi aso ang na-encounter mo kanina?""Hindi naman kasi ako humingi ng tulong sa 'yo. Sinabi ko bang magtago ka sa isang madilim na sulok at hilain ako para makawala sa aso na 'yon? Hindi, 'di ba?" pagtataray nito."Ikaw na nga itong tinulungan eh ikaw pa itong mataray. Just two words, Liya. Mahirap bang sabihin?" diing turan ko."Ayoko nga," aniya sabay iwas ng tingin."Really?" hindi makapaniwalang tanong ko."Talaga," direktang sagot niya."Okay! If that's what you want. Aalis na ako. Bahala ka na diyan,

ALIYA'S POVDalawang buwan na akong naninirahan sa bahay ni Gavin. Sa dalawang buwan na 'yon ay mas lumalim pa ang pagsasama namin. Mas naging malapit kami sa isa't-isa. Mas nagkaroon ako ng pagkakataon na mas makilala siya."Hi," nakangiting bati ni Jacobe sa akin."Hi," balik na bati ko rito."Going somewhere?" tanong niya sa akin."Diyan lang sa bahay nina Nanay Elsie. Balita kong may sakit ito kaya balak kong bisitahin sana. Kaso lang ay wala akong dalang prutas man lang sa kaniya," nalulungkot na wika ko."Gusto mong sumama sa akin?" tanong ni Jacobe sa akin. Bigla akong sumigla dahil sa sinabi niya. Sa dalawang buwan na pananatili ko rito ay hindi ko naranasang muli ang pamamasiyal sa labas. Ngayon na tinanong ako ni Jacobe ay hindi ko mapigilang mapangiti."Puwede ba?" bulong ko sa kaniya."Of course. Huwag mo lang sasabihin kay Sir Dean," sagot niya. Mas lumawak ang ngiti ko."Talaga ba? Sigurado ka ba diyan sa sinasabi mo? Mamaya, binibiro mo lang pala ako." Bigla akong napan

ALIYA'S POV"Iniiwasan? Hindi kaya," tanggi ko."Yes, you are. Huwag mo akong gawing tanga, Liya," seryosong wika niya."Excuse me. Dadaan ako," sambit ko at nang makaiwas na naman sa kaniya. Dahil nakaharang siya sa dadaanan ko ay sa gilid niya na lang ako dumaan pero bigla na namang itong humarang."Come with me," sabi niya sabay hila sa akin. Hindi ko alam kung saan niya ako balak dalhin pero nang makita ang daan ay ngayon alam ko na."Ano ang gagawin natin dito?" tanong ko sa kaniya.Bigla siyang naghubad ng kaniyang t-shirt at sumuong sa tubig. Ni hindi niya hinubad ang kaniyang jogging pants. Ano naman pakialam ko kung hindi niya hinubad? Napakagat-labi ako sa naisip."Ano ba sa tingin mo ang gagawin dito? Syempre maliligo, unless may iba ka pang naiisip diyan na puwede nating gawin. Sabihin mo lang sa akin para naman mapaghandaan ko," wika niya habang nakangising nakatingin sa akin."Sabi ko nga maliligo," sambit ko para hindi na mapunta pa sa iba ang usapan."Then maghubad ka

ALIYA'S POVIlang minuto rin nang dumating na sina Gavin kaya inayos na namin ang hapag-kainan. Akala ko nga ay hindi pa kakain si Gavin dahil hindi nga ito sumasabay sa kahit na sino pero nabigla ako nang mauna na itong maupo sa hapag-kainan. Baka gutom na, naisip ko na lang.Lumapit na nga ako sa kanila at inilapag na ang mga kubyertos. Nabigla pa ito nang makita ako pero hindi ko na lang ito pinansin. Kahit si Jacobe ay nabigla rin.Nang matapos na ang lahat ay nagsiupo na kami, pati na rin sina Nanay Elsie, si Ate Trina at Ate Irma. Sabi ko kasi na sumabay na sila sa amin. Ayaw pa nga sana nila pero mapilit ako. Syempre, pinaalam ko naman muna kay Gavin ang lahat at pumayag naman ito.Nagsimula na kaming kumain. Si Gavin ang nasa pinakadulong bahagi ng mahabang mesa. Si Jacobe ang nasa kaliwa niya habang ako ay nasa kanan niya. Kaya ayan, hindi na kami magkatabi ni Jacobe dahil magkaharap na kami. Katabi ko si Nanay Elsie at katabi ni Jacobe si Kuya Elmer. Ang ibang tauhan ay nasa

DEAN GAVIN'S POVNang makaramdam ng gutom ay pinahinto ko na muna sila sa pagmamaneho dahil kakain na muna kami. Bumaba na ako, si Aliya at ang mga tauhan ko. Pumasok na kami sa kainan at nagsipuwesto na. Talagang nagpa-reserve na ako kahapon pa lang dahil alam kong mahaba-haba talaga ang biyahe namin. Kailangang may mga laman ang sikmura ng mga kasama ko, lalo na si Aliya. Hindi pa naman ito namamansin kapag gutom.Nagbigay na kami ng aming mga order at ilang minuto lang nang dumating na ang mga ito. Nasa mahabang mesa kami at sabay-sabay na kumain. Kita ko pa ang matamis at malawak na ngiti ni Aliya habang nakatingin sa aming lahat."You look so happy, love," bulong ko sa kaniya. Inilapit ko pa ang sarili ko sa kaniya. Tapos na kaming kumain pareho."Syempre naman. Ilang buwan din akong hindi nakapasiyal kaya tuwang-tuwa talaga ako," malawak ang ngiting saad niya."I love it when you're smiling," bulong ko ulit sabay haplos ng kamay niya.Kita ko ang pagpula ng kaniyang mukha kaya