All Chapters of อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส: Chapter 2391 - Chapter 2400

2581 Chapters

บทที่ 2391

ฟู่จาวหนิงมองดูประชาชนด้านล่าง แล้วมองไปทางเซียวหลันยวนเซียวหลันยวนกุมมือนางไว้แน่น"ลุกขึ้นเถิด"เสียงของเซียวหลันยวน ใช้กำลังภายในขับส่งออกมา"ข้ามีนามว่าเซียวหลันยวน อ๋องเจวี้ยนแห่งแคว้นเจา มารดาผู้ให้กำเนิดคือจักรพรรดินีตงฉิงเซวียนหยวนซื่อ โชคชะตาแคว้นตงฉิงเจอเคราะห์กรรมไปช่วงหนึ่ง ภัยธรรมชาติและหายนะจากมนุษย์ ดวงดาวเคลื่อนคล้อย สายลมและเมฆแปรเปลี่ยน จนพบกับความพินาศย่อยยับ""แต่ว่า ทุกท่านอย่าได้สิ้นหวังไป ก่อนหน้าที่ตงฉิงจะเกิดเรื่อง จักรพรรดินีนำคณะทูตไปยังต้าชื่อพอดี หลบเลี่ยงหายนะครั้งนี้ไปได้ แล้วราชครูเองก็ทำนายภัยไว้นานแล้ว ดังนั้นจึงส่งคนบางส่วนลี้ออกจากตงฉิงไป""เช่นเดียวกับเมืองอั้น ครั้งนั้นที่ล่วงรู้ก่อน และใช้มาตรการการปกป้องเมืองอั้นต่างๆ นานาก่อนที่ภัยจะมาถึง จึงรักษาเมืองอั้นเอาไว้ได้ จึงได้มีทุกท่านในวันนี้""ในสถานที่อื่นๆ ในส่วนมุมอื่นๆ ยังมีสถานที่เช่นเดียวกับเมืองอั้นอยู่ ที่คอยคุ้มครองประชาชนตงฉิงของข้า พวกเจ้าทุกคนจะกลายเป็นความหวังของตงฉิง และตงฉิงก็จะไม่ทรยศต่อพวกเจ้า""และนี่คือพระชายาที่รักของข้า ฟู่จาวหนิง วิชาแพทย์ของนางสูงส่ง เข้าร่วมกับสมาคม
Read more

บทที่ 2392

ฟู่จาวหนิงลงมาจากหอศาลาเสี่ยวเยว่จึงพาเฉิงอวิ๋นโหรวมาข้างๆ นางฟู่จาวหนิงพาหงจั๋วกับเฝิ่นซิงมาแล้ว เสี่ยวเถาเองก็ตามอยู่ข้างๆเฉิงอวิ๋นโหรวพอเห็นว่าสาวใช้ข้างกายฟู่จาวหนิงแต่ละคนเหมือนคุณหนูผู้ดี ก็อดรู้สึกประหม่าขึ้นมาไม่ได้"คุณหนู นี่คือเฉิงอวิ๋นโหรว พี่ชายของนางคือเฉิงอวิ๋นเจี้ยน"เรื่องที่เกิดขึ้นในช่วงนี้ของเมืองอั้น ฟู่จาวหนิงรู้อยู่แล้วแน่นอนนางมองเฉิงอวิ๋นโหรว ยิ้มเล็กน้อย"แม่นางเฉิง""อวิ๋นโหรวคารวะพระชายาอ๋องเจวี้ยน พระชายาเรียกข้าอวิ๋นโหรวก็พอแล้ว" เฉิงอวิ๋นโหรวคารวะกลับช่วงนี้นางเองก็เรียนมารยาทกับเสี่ยวเยว่"พี่ชายของเจ้าให้เจ้ามา หรือว่าเจ้าอยากจะมาอยู่ที่นี่เองล่ะ?" ฟู่จาวหนิงถาม"ตอนแรกพี่ใหญ่แนะนำข้า หลังจากข้าฟังแล้วก็รู้สึกว่าดีเอามากๆ จึงตอบรับไป พอติดตามพี่หญิงเสี่ยวเยว่มาหลายวัน ข้าได้เรียนรู้อะไรมากมาย ดังนั้นจึงอยากจะอยู่ต่อเจ้าค่ะ"เฉิงอวิ๋นโหรวรวบรวมความกล้าให้ตัวเอง จากนั้นจึงพูดต่อว่า"พระชายา ข้าสนใจในด้านวัตถุดิบยามาก อันที่จริงก็ชอบวิชาแพทย์ด้วย ก่อนหน้านี้เคยเรียนบางส่วนกับหมอในเมืองมา ข้าจะขอติดตามพระชายาเพื่อเรียนรู้วิชาแพทย์ได้ไหม?"
Read more

บทที่ 2393

เฉิงอวิ๋นโหรวจึงได้อยู่ข้างกายฟู่จาวหนิงไปแบบนี้เฉิงอวิ๋นเจี้ยนเองก็ยุ่ง หาเวลาแวะเข้ามาดูนางครั้งนึง และเห็นว่านางแม้จะเหนื่อยและยุ่ง แต่ก็ยังมีชีวิตชีวา ในดวงตาเปี่ยมด้วยรอยยิ้ม ก็รู้ได้ทันทีว่าส่งนางไปอยู่ข้างกายพระชายาอ๋องเจวี้ยนนั้นทำถูกแล้ว"เป็นยังไงบ้าง ได้ยินว่า พระชายาอ๋องเจวี้ยนเวลาทำอะไรแล้วตั้งใจมาก การตรวจรักษาการกุศลยังไม่ทันเริ่ม ก็เตรียมเรื่องเอาไว้ตั้งมากมาย ยิ่งไปกว่านั้น วัตถุดิบยาที่เอามามากมายนั่น เจ้าเองก็คอยช่วยอยู่ตลอดด้วยใช่ไหม?""พี่ใหญ่ ท่านอยากจะถามว่า พระชายาให้ข้าได้แตะต้องวัตถุดิบยาเหล่านั้น ให้โอกาสข้าเรียนวิชาแพทย์หรือเปล่าใช่ไหม?""เจ้าฟังออกด้วยหรือ?""ข้าเป็นคนโง่หรือไรกัน? แค่นี้จะฟังไม่ออกได้ยังไง" เฉิงอวิ๋นโหรวเหลือบมองเขา "แต่ว่าพี่ใหญ่หลังจากนี้ห้ามมาคาดเดาพระชายาแบบนี้นะ พระชายาเป็นคนดีจะตายไป! นางให้โอกาสข้าแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น ยังให้ตำราแพทย์เล่มหนึ่งกับข้าด้วย ให้ข้าเอาไปอ่านดูตอนที่มีเวลา ไม่เข้าใจตรงไหนก็ไปถามนาง!"เฉิงอวิ๋นโหรวตอนที่พูดถึงฟู่จาวหนิง ดวงตาก็มีประกายอยู่ตลอดเพิ่งจะไม่กี่วัน นางก็ถูกฟู่จาวหนิงทำให้นอบน้อมศิโรราบเสีย
Read more

บทที่ 2394

ทั้งเมืองอั้นกำลังพัฒนาก้าวหน้าอย่างรวดเร็วขณะเดียวกัน พวกเซียวหลันยวนกับฟู่จาวหนิงก็วุ่นกันจนเวลาพักผ่อนลดน้อยลงไปถึงสองชั่วยามแต่ว่า เนื่องจากฟู่จาวหนิงตั้งท้องอยู่ จึงมักถูกคนบีบให้ไปพักผ่อนอยู่บ่อยๆตอนแรกมีแค่คนรอบข้างที่คอยจับตาดูนาง พอผ่านไปหนึ่งเดือน ชาวเมืองก็เริ่มหันมาแนะนำให้นางพักผ่อนมากขึ้นเวลาที่พบนางเพราะประชาชนทั้งหมดล้วนได้เห็นวิชาแพทย์ของฟู่จาวหนิงแล้ว และพวกเขาก็รู้ถึงความเมตตาและความสามารถ ทั้งยังเห็นความตั้งใจและความรับผิดชอบของนางด้วยช่วงหนึ่งเดือนนี้ ทุกวันนางตรวจรักษาหลายสิบคน แทบจะไม่เจอโรคที่นางรักษาไม่ได้เลยยิ่งไปกว่านั้น พอเจอกับคนแก่และเด็ก นางจะมีวิธีการของนางที่ทำให้พวกเขาสบายใจ ไม่เอะอะโวยวายนอกจากนี้ ฟู่จาวหนิงยังสอนความรู้เกี่ยวกับทฤษฎียาและการพยาบาลบางส่วนให้กับชาวเมืองที่ได้รับเลือกมา กระทั่งหมอชราแต่เดิมในเมืองก็ยังมาเรียนรู้จากนางด้วยนางยังให้เฉิงอวิ๋นโหรวพาคนมาต้มยาน้ำหม้อใหญ่ทุกวันอีกด้วย ให้คนที่อ่อนแอมาดื่มหนึ่งชามทุกวัน ทุกวันไม่มีพักผลลัพธ์นั้นดีมาก ผ่านไปกว่าครึ่งเดือน คนทั้งหมดล้วนรู้สึกได้ว่าร่างกายตนเองแข็งแกร่งขึ้นมาไม่น
Read more

บทที่ 2395

ผู้อาวุโสจี้ก็เริ่มยุ่งขึ้นมาใหม่อีกครั้งในเมืองอั้นแห่งนี้เขารู้สึกว่าได้ยุ่งแบบนี้นั้นดีเอามากๆยิ่งไปกว่านั้นเขายังรู้สึกว่า สภาพอากาศของตงฉิงเหมาะกับเขามากด้วย เรื่องดินเรื่องน้ำก็เหมาะสม พอมาถึงที่นี่ เขาก็รู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าร่างกายตนเองเบาขึ้นไม่น้อยเลยบวกกับพออยู่กับฟู่จาวหนิง นางก็ยังคอยจับชีพจรให้เป็นครั้งคราว มีอะไรผิดปกติก็จะรักษาให้เขาทันที ถ้าบอกว่าวันนี้หัวใจเต้นไม่ค่อยปกติ ก็จะบังคับให้เขากินยาอะไร จากนั้นก็สั่งให้เขาไปนอนเพิ่มอีกหนึ่งชั่วยามพอเป็นแบบนี้ ผู้อาวุโสจี้ก็รู้สึกว่าตนเองหนุ่มแน่นขึ้นมากว่าแต่ก่อน แข้งขาก็เร็วขึ้นด้วย"ไอ้ศิษย์รองข้าคนนั้นก็ใกล้จะมาถึงตงฉิงแล้ว เขาจะมารับผิดชอบการเปิดสาขาแยกของพันธมิตรโอสถในตงฉิง ข้าให้เขาพาคนมาเยอะหน่อย แล้วก็เมล็ดพันธุ์วัตถุดิบยาเองก็รวบรวมมาแล้วไม่น้อย"ผู้อาวุโสจี้บอกกับไป๋หู่ว่า "ตระกูลเสิ่นมีคนอยากเข้าร่วมพันธมิตรโอสถไหม ข้าเห็นว่าถ้าถึงตอนนั้นก็สามารถให้เขารับศิษย์เข้ามาได้ เราต้องสร้างความแข็งแกร่งที่ตงฉิงนี้ให้ยิ่งใหญ่"ที่สำคัญสุดคือ หลังจากเขาปลูกวัตถุดิบยาที่อุทยานด้านบนมากว่าครึ่งเดือน ก็พบว่าที่นี่น
Read more

บทที่ 2396

จะไปเมืองหลวงจักรพรรดิ เรื่องที่พวกเขาต้องเตรียมยังมีอีกมาก แค่เก็บของก็ใช้เวลาสิบวันแล้วจนตอนที่พวกเขาออกเดินทาง ฤดูหนาวก็ค่อยๆ ใกล้เข้ามาตงฉิงในฤดูหนาวดูงดงามเป็นพิเศษครั้งพวกเขาไม่เร่งเดินทาง บวกกับต้องคอยใส่ใจสุขภาพฟู่จาวหนิง จึงเดินทางด้วยความเร็วปกติระหว่างทาง พวกเขาก็ทยอยได้พบกับประชาชนบางส่วนนอกจากนี้ยังมีหมู่บ้านเล็กๆ บางแห่ง ที่แต่เดิมก็ค่อนข้างจะเก็บตัวเร้นลับ แต่ก็ยังอยู่รอดกันมาได้พวกของหลานหรงก่อนหน้านี้ไปมาแล้วรอบหนึ่ง ยิ่งไปกว่านั้นยังมีเมืองบางส่วนถูกกลบฝังไป ก็ทิ้งคนเอาไว้ที่นั่นเพื่อขุดค้นสำรวจต่อได้อะไรดีๆ มาด้วยจริงๆอย่างเช่นวันนี้พวกเขามาถึงสถานที่หนึ่งที่เรียกว่าเมืองซิ่งฮวาเมืองซิ่งฮวาเดิมทีเคยถูกโคลนถล่มและน้ำท่วมหนักเมื่อหลายปีก่อน แต่ยังคงมองเห็นหอเมือง รวมถึงอาคารเล็กๆสองสามชั้นที่อยู่ด้านในได้คนที่หลานหรงทิ้งไว้คอยขุดที่นี่อยู่ตลอดเสิ่นฉยงท่านลุงคนโตจากตระกูลเสิ่นก็อยู่ที่นี่ด้วยเพราะเสิ่นฉยงพบว่าด้านหลังของที่นี่มีเหมืองอยู่ หินหยกขาวนี้นั้นแม้จะไม่ล้ำค่าเท่าหยก แต่ก็มีสีขาวนวลผิวเรียบเนียน เหมาะนำมาปูพื้น หรือทำเป็นโต๊ะหินเก้าอี้หิ
Read more

บทที่ 2397

ตงฉิงอันที่จริงมีทรัพยากรที่สมบูรณ์เลยพวกเขาไม่เพียงแต่ได้เห็นสัตว์ที่ตนเองไม่เคยเห็นมาก่อน แล้วยังเจอวัตถุดิบยาและผลไม้อีกมากมายยิ่งไปกว่านั้น ระหว่างทางที่มา น้ำในลำธารก็สะอาดหวานชื่นมากทิวทัศน์ก็งดงามมากระหว่างทาง กระทั่งฟู่จาวหนิงก็ไม่รู้ว่าชมเปราะไปกี่รอบแล้วก่อนหน้านี้นางวิ่งแจ้นไปทั่ว เธอได้เห็นภูมิประเทศและทิวทัศน์หลากหลายมาแล้ว แต่ตงฉิงก็ยังคงทำให้นางประหลาดใจได้อยู่นางกระทั่งรู้สึกมหัศจรรย์ที่ยังมีแคว้นแบบนี้อยู่จริงๆ เหมือนว่าสิ่งดีๆ ทั้งหมดมารวมกันอยู่ที่นี่แล้วแต่เรื่องดีกับร้ายมักอยู่คู่กัน อาจจะเพราะสภาพแวดล้อมที่ผิดปกตินี้ จึงทำให้เกิดภัยธรรมชาติรุนแรงแค่หวังว่าภัยธรรมชาติระดับทำลายล้างแบบนั้นจะเกิดขึ้นแบบพันปีมีสักครั้ง หลังจากที่ประสบมาแล้วครั้งหนึ่ง ก็จะไม่เกิดขึ้นอีกเลย"เหมืองหินขาวเหล่านี้ของเมืองซิ่งฮว่าก็หาได้ยากด้วยเช่นกัน ต่อไปสิ่งนี้อาจใช้ค้าขายกับแคว้นอื่นได้"เสิ่นฉยงบอกพวกเขา "เพราะพวกเราพบว่า บ้านเรือนหลายหลังในเมืองซิ่งฮวาเหมือนว่าจะมีฐานะดี ใช้หินสีขาวแบบนี้มาทำเป็นเตียง แล้วยังนำมาสร้างห้องอาบน้ำด้วย ก่อขึ้นเป็นสระสำหรับแช่ตัวได้ ข้าเ
Read more

บทที่ 2398

ฟู่จาวหนิงคิดไม่ถึง ขณะที่คนอื่นจับจ้องนางขนาดนี้ กลัวว่านางจะไปสัมผัสกับเหมืองหินขาวนั่น เซียวหลันยวนกลับแอบหยิบก้อนเล็กออกมาให้อันที่จริงเขาก็รู้สึกสงสัยต่อความลับของนางอยู่ แต่หลายปีมานี้ก็ไม่เคยถามอย่างละเอียดเสียที และไม่มีการแอบสืบด้วยตอนที่นางต้องการจะเลี่ยงคนเพื่อหยิบของจากในห้องเภสัช หรือช่วงที่นางจะเข้าไปในห้องเภสัช เซียวหลันยวนกระทั่งยังคอยช่วงนางปกปิดด้วยซ้ำตอนนี้เขายังเดาออกมาว่านางน่าจะตรวจสอบดูว่าหินนี้มีปัญหาหรือไม่ แต่เขาก็ไม่ถามอะไรมากฟู่จาวหนิงรู้สึกจริงๆ ว่าที่นางมายังยุคนี้ แล้วได้เจอกับผู้ชายแบบนี้ เป็นโชคดีที่ยิ่งใหญ่สุดของนางเลยเดิมทีตอนที่นางตั้งท้อง ก็ไม่ได้มีการเปลี่ยนแปลงหรืออารมณ์แปรปรวนมากนัก แต่เพราะกำลังจะกลายเป็นแม่คน อันที่จริงนางก็คิดมากกว่าแต่ก่อนพอสมควรถึงยังไงการมีลูกกับไม่มีลูกก็แตกต่างกันในขั้นตอนการเติบโตของลูก พ่อเองก็เป็นบุคคลที่ค่อนข้างสำคัญเช่นกันนางยังคิดว่าหลังจากนี้จะคุยเบื้องลึกกับเซียวหลันยวนเสียหน่อย แต่ตอนนี้ จู่ๆ นางก็รู้สึกอุ่นใจขึ้นมาในช่วงเวลาแบบนี้ เขายังสามารถพิจารณาเพื่อนางได้ละเอียดรอบด้านขนาดนี้ หลังจากนี้เข
Read more

บทที่ 2399

หลานหรงบอกว่า "ที่น่ายินดีที่สุดคือ วังจักรพรรดิเป็นไปได้มากว่ายังสมบูรณ์แทบไม่เสียหายอะไรเลย!"นี่จึงทำให้พวกเขารู้สึกยินดีและเกินคาดอย่างมากวังจักรพรรดิถ้าหากยังสมบูรณ์อยู่ พวกเขาก็สามารถย้ายเข้าไปได้ทันทีวังจักรพรรดิตงฉิงเดิม มีความหมายแตกต่างออกไปพวกเขาสร้างใหม่ได้ แต่มันก็ไม่เหมือนกันยิ่งไปกว่านั้น พอมาถึงวังจักรพรรดิ ท่านอ๋องจึงมีความรู้สึกเหมือนได้กลับมาบ้านอย่างแท้จริงถ้าเขาหาร่องรอยการใช้ชีวิตของจักรพรรดินีในดีพบล่ะก็ ก็จะยิ่งเข้าใจชีวิตของราชวงศ์ตงฉิงมากว่าเป็นอย่างไร และหารายละเอียดอื่นพบเรื่องนี้สำหรับอ๋องเจวี้ยนแล้วถือเป็นการปลอบโยนและความผูกพันอย่างหนึ่งดังนั้นหลานหรงพอพบว่าวังจักรพรรดิยังดีอยู่นั้นจึงดีใจเป็นอย่างมาก"พวกเจ้าเข้าไปกันหรือยัง?" เซียวหลันยวนถามเขาเองก็รู้สึกตกตะลึงยินดีมากจริงๆ"ยังหาทางเข้าไปไม่ได้ขอรับ ทั้งวังจักรพรรดิมีกลไกอยู่ พวกเรามองเห็นหอสูงตระหง่าน ยิ่งไปกว่านั้นยังใช้วิธีตามที่คุณชายฟู่สอนเอาไว้ ใช้ท่อไม้ไผ่สอดเข้าไปก่อน จากนั้นก็ฟังเสียงเพื่อแยกแยะรอยแตก ก็รู้สึกได้ว่าวังจักรพรรดิน่าจะไม่ถล่มลงมา"ฟู่จิ้นเชินคิดหาวิธีไว้พอควร
Read more

บทที่ 2400

พวกของเซียวหลันยวน มาถึงจุดที่สงสัยว่าน่าจะเป็นทางเข้าที่หลานหรงพูดไว้แล้วที่นี่มีเนินดินหลายแห่ง และยังมีหินอยู่บ้างน่าจะเพราะผ่านกาลเวลามานาน ยิ่งไปกว่านั้นดินยังอุดมสมบูรณ์ด้วย มีพืชพรรณอยู่หลากหลาย เนิ่นดินแต่ละแห่งเต็มไปด้วยพืชขึ้นกันสูงต่ำสลับซับซ้อนยังมีต้นไม้ที่แตกต่างออกไปอีกมาก กระทั่งขอบหินยังมีเถาวัลย์ออกดอกเลื้อยพันหินไว้จนมิดมีหลุมลึกบางส่วน หรือบ่อดินบางส่วน ด้านในมีเห็ดจำนวนมาก หรือไม่ก็พืชที่ดูรูปร่างแปลกตาขึ้นอยู่ด้วยพวกเขาเข้าๆ ออกๆ สำรวจในนี้มาแล้วหลายวัน และย่ำจนกลายเป็นทางเล็กๆ ขึ้นมาแล้ว"ท่านอ๋อง ที่นี่ขอรับ"หลานหรงพาพวกเขามาตรงหน้าหินยักษ์กับเนินดินแห่งหนึ่ง"พวกเราเห็นเนินลาดอยู่ไม่ไกล ตรงนั้นมีก้อนหินอยู่ และยังมีหลุมดินอีกสองสามหลุม หลังจากสำรวจก็สงสัยกันว่า หินยักษ์พวกนี้กลิ้งลงมาจากตรงนั้นแล้วมาหยุดอยู่ตรงนี้ แล้วยังกั้นดินเอาไว้บางส่วนด้วย พอเวลาผ่านไปนานก็มีต้นไม้เถาวัลย์งอกออกมา"หลานหรงชี้ไปยังเนินหินด้านหน้าอธิบายว่า "ดังนั้นพวกเราจึงคาดการณ์ว่า ที่นี่ปิดกั้นประตูเมืองเอาไว้"เขาเทียบกับด้านหลังขึ้นมา "และพื้นที่ใหญ่ด้านนอกนี้ เดิมทีน่
Read more
PREV
1
...
238239240241242
...
259
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status