Share

บทที่ 2393

Author: จุ้ยหลิงซู
เฉิงอวิ๋นโหรวจึงได้อยู่ข้างกายฟู่จาวหนิงไปแบบนี้

เฉิงอวิ๋นเจี้ยนเองก็ยุ่ง หาเวลาแวะเข้ามาดูนางครั้งนึง และเห็นว่านางแม้จะเหนื่อยและยุ่ง แต่ก็ยังมีชีวิตชีวา ในดวงตาเปี่ยมด้วยรอยยิ้ม ก็รู้ได้ทันทีว่าส่งนางไปอยู่ข้างกายพระชายาอ๋องเจวี้ยนนั้นทำถูกแล้ว

"เป็นยังไงบ้าง ได้ยินว่า พระชายาอ๋องเจวี้ยนเวลาทำอะไรแล้วตั้งใจมาก การตรวจรักษาการกุศลยังไม่ทันเริ่ม ก็เตรียมเรื่องเอาไว้ตั้งมากมาย ยิ่งไปกว่านั้น วัตถุดิบยาที่เอามามากมายนั่น เจ้าเองก็คอยช่วยอยู่ตลอดด้วยใช่ไหม?"

"พี่ใหญ่ ท่านอยากจะถามว่า พระชายาให้ข้าได้แตะต้องวัตถุดิบยาเหล่านั้น ให้โอกาสข้าเรียนวิชาแพทย์หรือเปล่าใช่ไหม?"

"เจ้าฟังออกด้วยหรือ?"

"ข้าเป็นคนโง่หรือไรกัน? แค่นี้จะฟังไม่ออกได้ยังไง" เฉิงอวิ๋นโหรวเหลือบมองเขา "แต่ว่าพี่ใหญ่หลังจากนี้ห้ามมาคาดเดาพระชายาแบบนี้นะ พระชายาเป็นคนดีจะตายไป! นางให้โอกาสข้าแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น ยังให้ตำราแพทย์เล่มหนึ่งกับข้าด้วย ให้ข้าเอาไปอ่านดูตอนที่มีเวลา ไม่เข้าใจตรงไหนก็ไปถามนาง!"

เฉิงอวิ๋นโหรวตอนที่พูดถึงฟู่จาวหนิง ดวงตาก็มีประกายอยู่ตลอด

เพิ่งจะไม่กี่วัน นางก็ถูกฟู่จาวหนิงทำให้นอบน้อมศิโรราบเสีย
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Pinakabagong kabanata

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2396

    จะไปเมืองหลวงจักรพรรดิ เรื่องที่พวกเขาต้องเตรียมยังมีอีกมาก แค่เก็บของก็ใช้เวลาสิบวันแล้วจนตอนที่พวกเขาออกเดินทาง ฤดูหนาวก็ค่อยๆ ใกล้เข้ามาตงฉิงในฤดูหนาวดูงดงามเป็นพิเศษครั้งพวกเขาไม่เร่งเดินทาง บวกกับต้องคอยใส่ใจสุขภาพฟู่จาวหนิง จึงเดินทางด้วยความเร็วปกติระหว่างทาง พวกเขาก็ทยอยได้พบกับประชาชนบางส่วนนอกจากนี้ยังมีหมู่บ้านเล็กๆ บางแห่ง ที่แต่เดิมก็ค่อนข้างจะเก็บตัวเร้นลับ แต่ก็ยังอยู่รอดกันมาได้พวกของหลานหรงก่อนหน้านี้ไปมาแล้วรอบหนึ่ง ยิ่งไปกว่านั้นยังมีเมืองบางส่วนถูกกลบฝังไป ก็ทิ้งคนเอาไว้ที่นั่นเพื่อขุดค้นสำรวจต่อได้อะไรดีๆ มาด้วยจริงๆอย่างเช่นวันนี้พวกเขามาถึงสถานที่หนึ่งที่เรียกว่าเมืองซิ่งฮวาเมืองซิ่งฮวาเดิมทีเคยถูกโคลนถล่มและน้ำท่วมหนักเมื่อหลายปีก่อน แต่ยังคงมองเห็นหอเมือง รวมถึงอาคารเล็กๆสองสามชั้นที่อยู่ด้านในได้คนที่หลานหรงทิ้งไว้คอยขุดที่นี่อยู่ตลอดเสิ่นฉยงท่านลุงคนโตจากตระกูลเสิ่นก็อยู่ที่นี่ด้วยเพราะเสิ่นฉยงพบว่าด้านหลังของที่นี่มีเหมืองอยู่ หินหยกขาวนี้นั้นแม้จะไม่ล้ำค่าเท่าหยก แต่ก็มีสีขาวนวลผิวเรียบเนียน เหมาะนำมาปูพื้น หรือทำเป็นโต๊ะหินเก้าอี้หิ

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2395

    ผู้อาวุโสจี้ก็เริ่มยุ่งขึ้นมาใหม่อีกครั้งในเมืองอั้นแห่งนี้เขารู้สึกว่าได้ยุ่งแบบนี้นั้นดีเอามากๆยิ่งไปกว่านั้นเขายังรู้สึกว่า สภาพอากาศของตงฉิงเหมาะกับเขามากด้วย เรื่องดินเรื่องน้ำก็เหมาะสม พอมาถึงที่นี่ เขาก็รู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าร่างกายตนเองเบาขึ้นไม่น้อยเลยบวกกับพออยู่กับฟู่จาวหนิง นางก็ยังคอยจับชีพจรให้เป็นครั้งคราว มีอะไรผิดปกติก็จะรักษาให้เขาทันที ถ้าบอกว่าวันนี้หัวใจเต้นไม่ค่อยปกติ ก็จะบังคับให้เขากินยาอะไร จากนั้นก็สั่งให้เขาไปนอนเพิ่มอีกหนึ่งชั่วยามพอเป็นแบบนี้ ผู้อาวุโสจี้ก็รู้สึกว่าตนเองหนุ่มแน่นขึ้นมากว่าแต่ก่อน แข้งขาก็เร็วขึ้นด้วย"ไอ้ศิษย์รองข้าคนนั้นก็ใกล้จะมาถึงตงฉิงแล้ว เขาจะมารับผิดชอบการเปิดสาขาแยกของพันธมิตรโอสถในตงฉิง ข้าให้เขาพาคนมาเยอะหน่อย แล้วก็เมล็ดพันธุ์วัตถุดิบยาเองก็รวบรวมมาแล้วไม่น้อย"ผู้อาวุโสจี้บอกกับไป๋หู่ว่า "ตระกูลเสิ่นมีคนอยากเข้าร่วมพันธมิตรโอสถไหม ข้าเห็นว่าถ้าถึงตอนนั้นก็สามารถให้เขารับศิษย์เข้ามาได้ เราต้องสร้างความแข็งแกร่งที่ตงฉิงนี้ให้ยิ่งใหญ่"ที่สำคัญสุดคือ หลังจากเขาปลูกวัตถุดิบยาที่อุทยานด้านบนมากว่าครึ่งเดือน ก็พบว่าที่นี่น

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2394

    ทั้งเมืองอั้นกำลังพัฒนาก้าวหน้าอย่างรวดเร็วขณะเดียวกัน พวกเซียวหลันยวนกับฟู่จาวหนิงก็วุ่นกันจนเวลาพักผ่อนลดน้อยลงไปถึงสองชั่วยามแต่ว่า เนื่องจากฟู่จาวหนิงตั้งท้องอยู่ จึงมักถูกคนบีบให้ไปพักผ่อนอยู่บ่อยๆตอนแรกมีแค่คนรอบข้างที่คอยจับตาดูนาง พอผ่านไปหนึ่งเดือน ชาวเมืองก็เริ่มหันมาแนะนำให้นางพักผ่อนมากขึ้นเวลาที่พบนางเพราะประชาชนทั้งหมดล้วนได้เห็นวิชาแพทย์ของฟู่จาวหนิงแล้ว และพวกเขาก็รู้ถึงความเมตตาและความสามารถ ทั้งยังเห็นความตั้งใจและความรับผิดชอบของนางด้วยช่วงหนึ่งเดือนนี้ ทุกวันนางตรวจรักษาหลายสิบคน แทบจะไม่เจอโรคที่นางรักษาไม่ได้เลยยิ่งไปกว่านั้น พอเจอกับคนแก่และเด็ก นางจะมีวิธีการของนางที่ทำให้พวกเขาสบายใจ ไม่เอะอะโวยวายนอกจากนี้ ฟู่จาวหนิงยังสอนความรู้เกี่ยวกับทฤษฎียาและการพยาบาลบางส่วนให้กับชาวเมืองที่ได้รับเลือกมา กระทั่งหมอชราแต่เดิมในเมืองก็ยังมาเรียนรู้จากนางด้วยนางยังให้เฉิงอวิ๋นโหรวพาคนมาต้มยาน้ำหม้อใหญ่ทุกวันอีกด้วย ให้คนที่อ่อนแอมาดื่มหนึ่งชามทุกวัน ทุกวันไม่มีพักผลลัพธ์นั้นดีมาก ผ่านไปกว่าครึ่งเดือน คนทั้งหมดล้วนรู้สึกได้ว่าร่างกายตนเองแข็งแกร่งขึ้นมาไม่น

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2393

    เฉิงอวิ๋นโหรวจึงได้อยู่ข้างกายฟู่จาวหนิงไปแบบนี้เฉิงอวิ๋นเจี้ยนเองก็ยุ่ง หาเวลาแวะเข้ามาดูนางครั้งนึง และเห็นว่านางแม้จะเหนื่อยและยุ่ง แต่ก็ยังมีชีวิตชีวา ในดวงตาเปี่ยมด้วยรอยยิ้ม ก็รู้ได้ทันทีว่าส่งนางไปอยู่ข้างกายพระชายาอ๋องเจวี้ยนนั้นทำถูกแล้ว"เป็นยังไงบ้าง ได้ยินว่า พระชายาอ๋องเจวี้ยนเวลาทำอะไรแล้วตั้งใจมาก การตรวจรักษาการกุศลยังไม่ทันเริ่ม ก็เตรียมเรื่องเอาไว้ตั้งมากมาย ยิ่งไปกว่านั้น วัตถุดิบยาที่เอามามากมายนั่น เจ้าเองก็คอยช่วยอยู่ตลอดด้วยใช่ไหม?""พี่ใหญ่ ท่านอยากจะถามว่า พระชายาให้ข้าได้แตะต้องวัตถุดิบยาเหล่านั้น ให้โอกาสข้าเรียนวิชาแพทย์หรือเปล่าใช่ไหม?""เจ้าฟังออกด้วยหรือ?""ข้าเป็นคนโง่หรือไรกัน? แค่นี้จะฟังไม่ออกได้ยังไง" เฉิงอวิ๋นโหรวเหลือบมองเขา "แต่ว่าพี่ใหญ่หลังจากนี้ห้ามมาคาดเดาพระชายาแบบนี้นะ พระชายาเป็นคนดีจะตายไป! นางให้โอกาสข้าแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น ยังให้ตำราแพทย์เล่มหนึ่งกับข้าด้วย ให้ข้าเอาไปอ่านดูตอนที่มีเวลา ไม่เข้าใจตรงไหนก็ไปถามนาง!"เฉิงอวิ๋นโหรวตอนที่พูดถึงฟู่จาวหนิง ดวงตาก็มีประกายอยู่ตลอดเพิ่งจะไม่กี่วัน นางก็ถูกฟู่จาวหนิงทำให้นอบน้อมศิโรราบเสีย

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2392

    ฟู่จาวหนิงลงมาจากหอศาลาเสี่ยวเยว่จึงพาเฉิงอวิ๋นโหรวมาข้างๆ นางฟู่จาวหนิงพาหงจั๋วกับเฝิ่นซิงมาแล้ว เสี่ยวเถาเองก็ตามอยู่ข้างๆเฉิงอวิ๋นโหรวพอเห็นว่าสาวใช้ข้างกายฟู่จาวหนิงแต่ละคนเหมือนคุณหนูผู้ดี ก็อดรู้สึกประหม่าขึ้นมาไม่ได้"คุณหนู นี่คือเฉิงอวิ๋นโหรว พี่ชายของนางคือเฉิงอวิ๋นเจี้ยน"เรื่องที่เกิดขึ้นในช่วงนี้ของเมืองอั้น ฟู่จาวหนิงรู้อยู่แล้วแน่นอนนางมองเฉิงอวิ๋นโหรว ยิ้มเล็กน้อย"แม่นางเฉิง""อวิ๋นโหรวคารวะพระชายาอ๋องเจวี้ยน พระชายาเรียกข้าอวิ๋นโหรวก็พอแล้ว" เฉิงอวิ๋นโหรวคารวะกลับช่วงนี้นางเองก็เรียนมารยาทกับเสี่ยวเยว่"พี่ชายของเจ้าให้เจ้ามา หรือว่าเจ้าอยากจะมาอยู่ที่นี่เองล่ะ?" ฟู่จาวหนิงถาม"ตอนแรกพี่ใหญ่แนะนำข้า หลังจากข้าฟังแล้วก็รู้สึกว่าดีเอามากๆ จึงตอบรับไป พอติดตามพี่หญิงเสี่ยวเยว่มาหลายวัน ข้าได้เรียนรู้อะไรมากมาย ดังนั้นจึงอยากจะอยู่ต่อเจ้าค่ะ"เฉิงอวิ๋นโหรวรวบรวมความกล้าให้ตัวเอง จากนั้นจึงพูดต่อว่า"พระชายา ข้าสนใจในด้านวัตถุดิบยามาก อันที่จริงก็ชอบวิชาแพทย์ด้วย ก่อนหน้านี้เคยเรียนบางส่วนกับหมอในเมืองมา ข้าจะขอติดตามพระชายาเพื่อเรียนรู้วิชาแพทย์ได้ไหม?"

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2391

    ฟู่จาวหนิงมองดูประชาชนด้านล่าง แล้วมองไปทางเซียวหลันยวนเซียวหลันยวนกุมมือนางไว้แน่น"ลุกขึ้นเถิด"เสียงของเซียวหลันยวน ใช้กำลังภายในขับส่งออกมา"ข้ามีนามว่าเซียวหลันยวน อ๋องเจวี้ยนแห่งแคว้นเจา มารดาผู้ให้กำเนิดคือจักรพรรดินีตงฉิงเซวียนหยวนซื่อ โชคชะตาแคว้นตงฉิงเจอเคราะห์กรรมไปช่วงหนึ่ง ภัยธรรมชาติและหายนะจากมนุษย์ ดวงดาวเคลื่อนคล้อย สายลมและเมฆแปรเปลี่ยน จนพบกับความพินาศย่อยยับ""แต่ว่า ทุกท่านอย่าได้สิ้นหวังไป ก่อนหน้าที่ตงฉิงจะเกิดเรื่อง จักรพรรดินีนำคณะทูตไปยังต้าชื่อพอดี หลบเลี่ยงหายนะครั้งนี้ไปได้ แล้วราชครูเองก็ทำนายภัยไว้นานแล้ว ดังนั้นจึงส่งคนบางส่วนลี้ออกจากตงฉิงไป""เช่นเดียวกับเมืองอั้น ครั้งนั้นที่ล่วงรู้ก่อน และใช้มาตรการการปกป้องเมืองอั้นต่างๆ นานาก่อนที่ภัยจะมาถึง จึงรักษาเมืองอั้นเอาไว้ได้ จึงได้มีทุกท่านในวันนี้""ในสถานที่อื่นๆ ในส่วนมุมอื่นๆ ยังมีสถานที่เช่นเดียวกับเมืองอั้นอยู่ ที่คอยคุ้มครองประชาชนตงฉิงของข้า พวกเจ้าทุกคนจะกลายเป็นความหวังของตงฉิง และตงฉิงก็จะไม่ทรยศต่อพวกเจ้า""และนี่คือพระชายาที่รักของข้า ฟู่จาวหนิง วิชาแพทย์ของนางสูงส่ง เข้าร่วมกับสมาคม

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status