เย่ซิวพยักหน้า “ดี ใจกล้าดี ฉันชอบนะ”พูดจบ เขาก็ยกนิ้วชี้กับนิ้วกลางข้างขวาขึ้นมาชิดกัน ปลดปล่อยปราณกระบี่สายหนึ่งที่เปล่งลำแสงระยิบระยับออกมาหลี่เหยียนเอ๋อร์เริ่มรู้สึกได้ถึงความไม่ชอบมาพากลเธอสัมผัสได้ถึงจิตสังหารที่เปล่งออกมาจากตัวผู้ชายคนนี้แบบไม่ปิดบังแม้แต่น้อยเธอตะโกนลั่นเสียงแข็ง “นายบ้าไปแล้วหรือไง? คิดจะฆ่าฉันจริง ๆ เหรอ?!”เย่ซิวไม่ตอบอะไรอีก ก่อนจะค่อย ๆ ยกมือขวาขึ้นแล้วเล็งไปที่หัวของเธอตอนนี้หลี่เหยียนเอ๋อร์ถึงได้แตกตื่นของจริงเขาว่ากันว่าคนโหดแค่ไหนก็ยังต้องกลัวคนไม่กลัวตายที่ผ่านมาเธอเหิมเกริมเพราะรู้ว่าคนรอบตัวต่างหวาดกลัวอิทธิพลของตระกูลเธอ จึงปล่อยให้เธอใช้อำนาจตามใจชอบแต่ถ้าวันหนึ่งมาเจอกับคนที่ไม่แยแสอิทธิพลของตระกูลเธอ นั่นแหละคือหายนะของเธอ“นายฆ่าฉันไม่ได้หรอก พ่อฉันเป็นผู้บำเพ็ญตนระดับจินตานขั้นสูงของตระกูลหลี่”เย่ซิวไม่เปลี่ยนสีหน้าเลยแม้แต่น้อย แต่ก็ไม่หยุดเช่นกัน“ตอนนี้ฉันกำลังจะไปสอบเข้าสำนักอวิ้นหลิง ฉันได้รับการชี้ตัวจากท่านผู้อาวุโสท่านหนึ่งไว้ล่วงหน้าแล้วว่าจะรับฉันเป็นศิษย์เอกคนสุดท้ายถ้านายฆ่าฉัน นายจะต้องเดือดร้อนหนักแน่นอน”
Read more