Chapter 39

“Mommy, daddy,” ani Alexis na ngayon ay tumahan na sa pag-iyak. Hinawakan nya ang balikaw ng kaniyang mommy. “Tama na po, ok lang po ako.”

Kakaalis lang ni Manuel gamit ang kaniyang sasakyan. Ni hindi na ito nakapagpaalam pa sa parents ni Alexis dahil sa kahihiyan. Ni hindi nya nadepensahan ang sarili sa mga sinabi ng magulang ni Alexis. Naiwan sa parking lot sila Alexis at ang parents nito.

“Hindi pwedeng ganito, anak,” sagot ng mommy nya. “Hindi kami papayag na gaganyanin ka lang ni Manuel. Masakit para sa amin. Ikaw, sigurado ka bang ok ka lang? Hindi ka ba nya sinaktan?”

Napalunok si Alexis at nag-iwas ng tingin. Hindi nya kayang sabihin ang totoo. Hindi sya ok, grabe ang trauma na nakukuha nya kay Manuel. Pero wala syang choice kung hindi ang umiling.Ayaw na nyang lumaki pa ang gulo dahil pagod na sya.

“Hindi naman po,” sagot nya ng pilit. Ngumiti sya at pinunasan ang luha sa pisngi. “Pasok na tayo sa shop, mommy. Nagugutom na rin po kasi ako. Kumain na po muna tayo.”

Sabay saba