Semua Bab The Spoiled Wife of Attorney Dankworth: Bab 881 - Bab 888

NAGPATULOY ANG TAWAG ni Giovanni kahit na alam niyang walang pag-asa na sagutin siya nito. Palagi siyang nagbabakasakali na sagutin ng asawa ang kanyang tawag. Madalas na sa loob ng isang araw ay isang oras niyang ginagawa iyon bago siya matulog. Nang nasa kalahating oras na nang biglang sagutin iyon ni Briel dala ng alchohol sa kanyang katawan.“Ano bang problema mo? Hindi mo ba palalamapasin ang isang araw ng di ako iniistorbo?!”Bakas sa boses ni Briel ang pagkakaraoon ng tama sa alak na hindi nakaligtas kay Giovanni. “Umiinom ka? Nasa labas ka ba?” “Oo, umiinom ako. Bakit? Bawal? Sinong magbabawal? Ikaw?” Malakas na tumawa si Briel na ang tunog noon ay nang-iinsulto. “Huwag mo nga akong patawanin. Sa tingin mo may karapatan ka pa sa akin? Hindi na ako kagaya ng Gabriella Dankworth na kilala mo. Narinig mo? Kaya ko ng mabuhay ng wala ka di gaya ng dati. Baka nakakalimutan mo kaya nais ko lang ipaalala sa’yo ang bagay na iyon.” “Si Brian?” “Nasa room tulog na. Hindi mo ako kag

PAREHO SILANG NILAMON ng nakakabinging katahimikan. Si Giovanni ang unang hindi nakatiis doon. Huminga na siya nang malalim na pilit kinakalamay ang kanyang sarili. Nababasa niya sa pananahimik nito ang kagustuhan na tapusin na talaga ang namamagitan sa kanilang dalawa. Bagay na napagdesisyunan niyang huwag na iyong ipagdamot pa kay Briel. “Gusto mo na ba talagang tapusin ang lahat sa atin? Masyado ka bang nagmamadali? Di mo mahintay ang four months?” bakas sa boses ni Giovanni ang lungkot at hindi iyon nakaligtas sa pandinig ni Briel na agad naman nitong nahawa na. “O-Oo, hindi na ako makapaghintay ng matagal. Alam mo naman ang dahilan ko. Saka para matapos na ang lahat.” Pinilit ni Giovanni na pasiglahin ang kanyang boses kahit na namamalisbis na ang kanyang mga luha. Damang-dama na niya ang sakit. Mas masakit pa iyon sa nararamdaman ng kanyang physical na katawan ng mga sandaling iyon.“Alright, sige. Malapit na akong sumakay ng eroplano, ang secretary ko na lang ang uutusan ko.

WALONG ORAS NAGTAGAL ang operasyon ni Giovanni upang tanggalin ang bukol na nakita sa kanyang bituka. Ikinonsidera itong success ng mga doctor, ngunit kinakailangan na manatili pa rin siya sa hospital upang maalagaan ng doctor. Nang magising si Giovanni ay nagulantang siya nang maabutan ang inang nasa tabi ng kanyang kama. Naghihintay na gumising siya. Hindi lang ang ina ang naroon nang igala niya ang kanyang mga mata. Naroon din ang pamangkin niyang si Bethany. Nasa may pintuan ng silid nakatayo ang asawa nitong si Gavin. Hinang-hinang pa ang kanyang katawan, ni hindi pa nga niya kayang magsalita ngunit nagawa niyang ipaling ang kanyang ulo. Hinawakan na ng kanyang ina ang isa niyang kamay. Iyong galit na nakita niya noon sa kanyang ina ay naglaho na ngayon dito. Lingid sa kanyang kaalaman ay hindi natagalan ni Conrad na hindi ipaalam iyon kay Donya Livia. Tinawagan naman ng matanda ang apo niyang si Bethany at sinabi rin ito kay Gavin.“It's such a big thing, Giovanni. Sobrang seryo

MAY PAGMAMADALI ANG kanyang mga hakbang pagkatapos na sabihin iyon. Pinanood lang siya ni Briel na parang itinulos na ang paa sa kanyang kinatatayuan. May iba siyang nase-sense, ngunit ganunpaman ay hindi niya iyon pinansin at ginawa ang pakay sa palapag.“Hindi kaya may sakit siya?” parang sirang tanong niya sa kanyang sarili matapos na e-flush ang toilet bowl, “Eh ano naman kung may sakit? Sabi nga niya dala ng katandaan niya lang…” Halos maupos naman sa kanyang hininga sa pagmamadali si Giovanni na makabalik sa kanyang silid. Iyong tipong sumisigaw na ang kanyang katawan sa labis niyang pagmamadali ay hindi niya iyon pinansin. Hindi siya tumigil sa takot na sundan siya ni Briel. Nang lubusang makapasok sa loob ng silid, doon pa lang siya nakahinga pero kinakapos na. “Anong nangyari?” tanong ni Donya Livia na napaharap na sa anak na habol ang hinga. “Di ba sabi mo gusto mong lumabas sa garden ng hospital upang maglakad-lakad? Bakit narito ka na agad? May humahabol ba sa’yo?” lingo