Tous les chapitres de : Chapitre 631 - Chapitre 640

Miro POVMula sa kinatatayuan ko sa loob ng opisina ko, pinagmamasdan ko ang tatlong tito ko na kasama ko sa kwarto—sina Tito Zuko, Tito Sorin at Tito Eryx. Mga haligi ng aking imperyo, mga lalaking pinagkakatiwalaan ko sa buhay ko. Ang desisyong ito ay hindi madaling gawin, pero alam kong kinakailangan namin ito.“I’m making Amira my second personal bodyguard,” diretsong sabi ko ng wala ng paliguy-ligoy pa.Nagpalitan ng tingin ang mga tito ko, pero sa huli, walang umalma sa sinabi ko. Alam ko na ito rin ang iniisip nila. Matagal na nilang napapansin ang galing ni Amira at ngayon, gagamitin ko ito sa ikakalakas at ikakabuti lalo imperyo ko.“It’s a good decision, Miro,” sagot ni Tito Sorin habang nakasandal sa upuan niya. “She’s sharp, quick and fearless. We need someone like that.”“Besides,” dagdag ni Tito Eryx, “she proved herself in the last mission. It’s only right to give her this position.Tumango si Tito Zuko. “Samira won’t be too pleased, though.”Napatingin ako kay Tito Zuk

Samira POVMasyado pang maaga nang magising ako. Ang malamig na hangin sa dagat ay masarap sa pakiramdam, kaya hindi ko pinalampas ang pagkakataong makapag-jogging sa dalampasigan. Simula nang mag-stay kami sa private island na ito ni Miro, naging parte na ng umaga ko ang pagtakbo sa buhanginan. Masarap sa pakiramdam, parang lumalaya ang isip ko sa tuwing naririnig ko ang mahinahong alon na humahalik sa dalampasigan.Pansin ko, ilan din sa mga staff ni Miro na gumagawa ng baril, nagja-jogging din, ang ilan ay binabati pa ako at naggo-goodmorning kaya tumatango naman ako bilang sagot sa kanila.Pagkatapos ng ilang ikot, nagdesisyon akong bumalik na sa villa kasi tagaktak na ang pawis ko. Sa akin, ayos na ang isang oras na pagtakbo, ang mahalaga ay pinagpawisan na ako.Pagbalik ko sa villa, natigilan ako sa nakita. Nakita ko si Amara na abala sa dining area. Lumapit ako sa kaniya at nakita ko sa harapan niya ang isang buong set ng almusal na tila siya lang ang mag-isang gumawa. May sina

Miro POVKailanman ay hindi ako naging tagahanga ng kamalian. Sa mundong ginagalawan ko, isang maling hakbang lang ay maaaring magdala ng kamatayan. Ngunit ngayong gabi, sa kabila ng masinsinang paghahanda at matinding pag-iingat, ang planong dapat sana ay magwawakas sa buhay ni Don Vito ay nauwi sa isang trahedya ng maling pagkakakilanlan.Sa loob ng isang linggo, inihanda namin ang lahat. Nakuha ko na ang loob ng kanyang mga tauhan, pinaglalaruan ang kaniyang tiwala hanggang sa umabot sa puntong hindi na siya nagdududa sa akin. Ang aking pagkatao bilang isang negosyanteng may dalang malaking investment deal ay naging perpekto. Bawat detalye, mula sa mga pekeng dokumento hanggang sa kasaysayan ng aking kumpanya, ay wala siyang nakitang kahina-hinala.Sa isang private room ng sa isang luxury hotel ang napili naming mag-meet. Ang lahat ay naka-ready na—ang mga sniper ay nakaposisyon sa labas, ang mga backup team ay nasa paligid at si Samira ay nasa control room na habang binabantayan a

Third Person POVSa loob ng malaki at magandang office, napabuntong-hininga si Don Vito habang nakatitig sa maliit na sobre sa ibabaw ng mesa. Isang simpleng bagay, pero ang laman nito ay mahalaga, isang gantimpala, isang tanda ng tiwala para sa kanyang bagong spy.“You did well,” seryoso niyang sabi habang nakahilig siya sa kaniyang upuan at magkadikit ang mga daliri sa harap ng mukha. “Dahil sa ’yo, buhay pa ako. At dahil sa ’yo, alam ko na kung sino talaga ang mga kalaban ko.”Sa harapan niya, naroon ang isang taong nakayuko. Hindi ito nagsasalita, hindi gumagalaw, tahimik pero maganda ang ngiti habang nakatingin kay Don Vito. Alam ni Don Vito na may bago siyang galamay. Bagong spy na malaki ang magiging ambag sa kaniya.Iniabot niya ang sobre habang nakangiti. “Kunin mo. Hindi matutumbasan ng pera ang katapatan mo, pero para sa ngayon, ito na muna ang pasasalamat ko sa iyo.”Dahan-dahang lumapit ang spy at kinuha ang sobre. Alam niyang may malaking halaga sa loob nito, pero higit

Miro POV Tahimik kaming nagmi-meeting ng mga tito ko sa isang kuwarto rito sa manisyon ko. Seryoso akon nakatingin sa kanila habang sinusuri ko ang mukha ng tatlong lalaking nasa harapan ko. Si Tito Zuko, Tito Sorin, at Tito Eryx.Kailangan kong malaman ang katotohanan. “Tell me,” malamig kong sabi habang tinapik ang daliri sa ibabaw ng mesa. “Who do you think is the spy?”Nagkatinginan sila. Si Tito Zuko ang unang sumagot. “I have no idea,” aniya at umaatras sa kanyang upuan. “There’s no solid proof. We can’t accuse anyone without evidence.”Sumandal ako sa upuan ko, hindi natuwa sa sagot niya. Ang gusto ko kasi ay malaman agad-agad ang lintik na spy, kung may spy nga talaga sa imperyo ko. Kakaumpisa palang pero ganito na agad. Kung nabubuhay si mama, tiyak na hindi siya matutuwa kasi hindi ako magaling. Bukod sa palpak na ang unang subok nang pagpatay namin kay Don Vito, palpak agad. Tapos malaman-laman ko na may spy pa ngayon. Lintek talaga, hindi ako natutuwa ngayon.“Well, I hav