Share

บทที่ 1902

Author: ฮวาฮวาตีลังกาแปล
“แล้วตอนนี้ทำอย่างไรดี?”

“เทพธิดาตัวปลอมไปไหนแล้ว ต้องรีบจับนางไว้”

“ครั้งนี้แคว้นเซียนหลิงของเราเสียหน้าครั้งใหญ่แล้ว”

“โชคดีที่ยังไม่ได้ประกาศออกไปทั่วทั้งแผ่นดินที่ราบแห่งความโกลาหลว่าหาเทพธิดาเจอแล้ว”

ชายชราหนึ่งในนั้นก้าวออกมา ดูจากท่าทางของคนรอบข้างที่ปฏิบัติต่อเขา คนผู้นี้น่าจะมีบารมีสูงส่ง

“ฝ่าบาท กระหม่อมทั้งหลายหลงผิด ถูกเทพธิดาตัวปลอมหลอก ถ้าหากเทพธิดารู้เรื่องนี้ คงไม่ลงโทษพวกเรากระมัง?”

เมื่อคำพูดนี้ถูกพูดพออกมา สีหน้าของทุกคนตื่นตระหนกเล็กน้อย

“เป็นเพราะข้ามีตาแต่ไม่มีแวว”

“ถ้าหากเทพธิดาโกรธ พวกเราทุกคนล้วนเป็นคนบาป”

เมื่อหนานถ่าได้ยินคำพูดนี้ สีหน้าก็เคร่งเครียดเช่นกัน หลังจากครุ่นคิดครู่หนึ่งก็โบกมือไปทางเหล่าขุนนาง

“ทุกท่านใจเย็นๆ ก่อน เทพธิดาจิตใจเมตตา ไม่ถือโทษโกรธมนุษย์อย่างพวกเราหรอก

หากครั้งนี้นำมาซึ่งภัยพิบัติจริงๆ ข้ามีตาแต่ไม่มีแวว ถูกคนชั่วบังตา

ถึงเวลาข้าจะรับผิดชอบคนเดียว ไม่ให้ราษฎรเดือดร้อนแน่นอน”

เมื่อเหล่าขุนนางได้ยินคำพูดนี้ ต่างก็ยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาตรงหางตา

“ฝ่าบาททรงมีพระทัยเปี่ยมล้นด้วยเมตตา ฟ้าดินสามารถเป็นพยาน”

“เทพธิดาจะต้องซาบซึ้งใน
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1904

    สำหรับเรื่องนี้ กู้หว่านเยว่ทำได้เพียงส่ายศีรษะอย่างหมดหนทางอย่าศรัทธาในตัวพี่เลย พี่ไม่ใช่ตำนานระหว่างทางราบรื่นอย่างน่าประหลาด ไม่เจอเรื่องกวนใจอะไรเลย นางกำนัลพากู้หว่านเยว่ไปถึงตำหนักเจาหัวอย่างนอบน้อมช่วยจัดเตียงนอน เตรียมน้ำร้อนให้เสร็จสรรพจากนั้นก็ปิดประตู ออกไปเฝ้าที่ข้างนอกอยากรู้หน้าที่ทันทีที่นางกำนัลออกไป กู้หว่านเยว่ก็รีบล็อคประตู แล้ววาร์ปเข้าไปในมิติเนื่องจากไม่ได้คิดจะปล่อยให้ลั่วหลิงมีชีวิตรอด กู้หว่านเยว่จึงไม่ได้ปิดบัง นางใช้น้ำเย็นสาดอีกฝ่ายแล้วเริ่มสอบสวนทันที“ข้าขอถามเจ้า อุโมงค์เหมืองอยู่ที่ไหน?”ลั่วหลิงระดมชาวบ้านจำนวนมากส่งพวกเขาไปอุโมงค์เหมืองในนามของหนานถ่า ได้ยินมาว่าอุโมงค์เหมืองแห่งนี้อยู่นอกดินแดนแคว้นเซียนหลิง ตั้งอยู่ในแคว้นเล็กๆ ที่ไม่มีใครรู้จักกู้หว่านเยว่คาดเดา ลั่วหลิงน่าจะใช้เรื่องนี้บังหน้า ลักลอบส่งชาวบ้านพวกนั้นไปยังตลาดมืดสิ่งสำคัญที่สุดในตอนนี้คือช่วยชาวบ้านพวกนั้นออกมา“เจ้าอยากรู้? ข้าไม่บอกเจ้าหรอก เก่งจริงก็ฆ่าข้าเลยสิ”ลั่วหลิงสติแตกแล้ว อะไรเนี่ย?กระบี่เทพธิดาที่นั่งเฝ้าฝันอยากได้มาโดยตลอด ปรากฏว่าคนผู้นี้กลับสาม

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1903

    เหมือนว่าก่อนหน้านี้เพิ่งเคยเจอ…ทันใดนั้นหนานถ่าฉุดคิดขึ้นมาได้ นางคือสหายน้อยที่เพิ่งช่วยเขาไม่ใช่หรือ!“พวกท่านกำลังทำอะไร?”กู้หว่านเยว่เดินเข้าไป หลังจากเสียงอันสดใสและชัดเจนดังขึ้น ดวงตาดอกท้อที่มีชีวิตชีวาคู่หนึ่งก็เริ่มปรากฏให้เห็น“เจ้าจริงๆ ด้วย?”หนานถ่ากลืนน้ำลายทีหนึ่ง และชี้ไปที่มือของกู้หว่านเยว่ “เจ้า เจ้า…”กู้หว่านเยว่แก่วงกระบี่ “ท่านหมายถึงอันนี้หรือ ข้าบังเอิญไปเห็นกระบี่เทพธิดาตอนที่จับลั่วหลิง ชั่วขณะเกิดความสงสัย ก็เลยดึงมันออกมาเสียเลย คิดไม่ถึงว่ายังใช้เหมาะมือด้วย”ลองวัดดูก็เหมาะมือจริงๆราวกับว่าสร้างขึ้นมาเพื่อนางโดยเฉพาะ“ชั่วขณะเกิดความสงสัย?”ดวงตาของหนานถ่าแทบหลุดออกจากเบ้า และคิดในใจ ‘เจ้ารู้ตัวหรือไม่ว่ากำลังพูดอะไรอยู่?’ชั่วขณะเกิดความสงสัยก็เลยดึงกระบี่เทพธิดาออกมา?เจ้ารู้หรือไม่ว่ามีคนเท่าไรที่ใฝ่ฝันอยากดึงกระบิเล่มนี้ออกมา แต่ไม่มีใครทำสำเร็จเลย!“ใช่แล้ว ยังไม่รู้เลยว่าสหายน้อยชื่ออะไร”เรื่องอื่นไม่สำคัญแล้ว ในเมื่อคนผู้นี้สามารถดึงกระบี่เทพธิดาออกมา ไม่แน่ว่าอาจจะเป็นเทพธิดากลับชาติมาเกิดก็ได้ต้องสืบประวัติของนางให้แน่ชัด และรั

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1902

    “แล้วตอนนี้ทำอย่างไรดี?”“เทพธิดาตัวปลอมไปไหนแล้ว ต้องรีบจับนางไว้”“ครั้งนี้แคว้นเซียนหลิงของเราเสียหน้าครั้งใหญ่แล้ว”“โชคดีที่ยังไม่ได้ประกาศออกไปทั่วทั้งแผ่นดินที่ราบแห่งความโกลาหลว่าหาเทพธิดาเจอแล้ว”ชายชราหนึ่งในนั้นก้าวออกมา ดูจากท่าทางของคนรอบข้างที่ปฏิบัติต่อเขา คนผู้นี้น่าจะมีบารมีสูงส่ง“ฝ่าบาท กระหม่อมทั้งหลายหลงผิด ถูกเทพธิดาตัวปลอมหลอก ถ้าหากเทพธิดารู้เรื่องนี้ คงไม่ลงโทษพวกเรากระมัง?”เมื่อคำพูดนี้ถูกพูดพออกมา สีหน้าของทุกคนตื่นตระหนกเล็กน้อย“เป็นเพราะข้ามีตาแต่ไม่มีแวว”“ถ้าหากเทพธิดาโกรธ พวกเราทุกคนล้วนเป็นคนบาป”เมื่อหนานถ่าได้ยินคำพูดนี้ สีหน้าก็เคร่งเครียดเช่นกัน หลังจากครุ่นคิดครู่หนึ่งก็โบกมือไปทางเหล่าขุนนาง“ทุกท่านใจเย็นๆ ก่อน เทพธิดาจิตใจเมตตา ไม่ถือโทษโกรธมนุษย์อย่างพวกเราหรอกหากครั้งนี้นำมาซึ่งภัยพิบัติจริงๆ ข้ามีตาแต่ไม่มีแวว ถูกคนชั่วบังตาถึงเวลาข้าจะรับผิดชอบคนเดียว ไม่ให้ราษฎรเดือดร้อนแน่นอน”เมื่อเหล่าขุนนางได้ยินคำพูดนี้ ต่างก็ยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาตรงหางตา“ฝ่าบาททรงมีพระทัยเปี่ยมล้นด้วยเมตตา ฟ้าดินสามารถเป็นพยาน”“เทพธิดาจะต้องซาบซึ้งใน

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1901

    ลั่วหลิงยังมีประโยชน์ต่อนาง จึงเก็บไว้ในมิติชั่วคราว รอว่างแล้วค่อยสอบสวนเสียงอันวุ่นวายดังขึ้นเรื่อยๆ จากใต้เจดีย์เก้าชั้น กู้หว่านเยว่หันไปมองรูปปั้นเทพธิดาแวบหนึ่ง ราวกับมองเห็นความสงสารจากบนใบหน้านาง“ดูเหมือนสิ่งที่หนานโย่วพูดไม่ได้เกินจริงเลย หน้าตาของรูปปั้นนี้คล้ายข้าจริงๆ”กู้หว่านเยว่หยิบกระบี่เทพธิดา แล้วกระโดดลงจากเจดีย์เก้าชั้น“ฝ่าบาท หม่อมฉันถูกลั่วหลิงบังคับ ไม่เกี่ยวกับหม่อมฉันเลยนะ” พระสนมลี่กำลังดึงชายกางเกงของหนานถ่าพลางอ้อนวอนทหารของหนานถ่าได้ปิดล้อมโดยรอบแล้ว และยังควบคุมตัวพระสนมลี่ไว้“ยังจะแก้ตัวอีก คิดว่าข้าจะเชื่อเจ้าหรือ?”หนานถ่ารู้สึกว่าตัวเองผิดมหันต์ เมื่อก่อนเขารักพระสนมลี่ที่สุด เหตุใดจึงถูกผู้หญิงที่งามราวกับดอกไม้คนนี้หลอกเอาได้นะ?“ข้าเห็นแก่ที่พ่อแม่ของเจ้าถูกโจรฆ่าตาย และไม่มีญาติพี่น้อง จึงรับเจ้าเข้าวัง ให้ความเมตตาเป็นพิเศษ แต่เจ้ากลับตอบแทนข้าเช่นนี้หรือ?”หนานถ่ารู้สึกเสียใจ เขาดีกับพระสนมลี่มาก แต่ปรากฏว่าพระสนมลี่กลับร่วมมือกับผู้อื่นวางแผนรอบทำร้ายเขาถ้าไม่ใช่เพราะสหายของโย่วเอ๋อร์ปรากฏตัวทันเวลา…เฮ้อ?ใช่แล้ว สหายน้อยคนน

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1900

    “เกิดอะไรขึ้น?”ลั่วหลิงมีสีหน้าตื่นตระหนกนางจับกระบี่เทพธิดานั้นไว้แน่น ทั้งยังออกแรงทั้งหมดที่มี แต่กระบี่เทพธิดากลับไม่ขยับ เหมือนโดนตอกตะปูติดกับรูปปั้นอย่างไรอย่างนั้น“ทำไมดึงกระบี่เล่มนี้ไม่ออกสักที?”ลั่วหลิงตรวจสอบอย่างละเอียด จนแน่ใจว่ากระบี่เทพธิดาเล่มนี้และรูปปั้นหินด้านล่างแยกออกจากกันแล้วในเมื่อเป็นเช่นนี้ ไม่มีทางที่นางจะดึงไม่ออกต่อให้กระบี่เล่มนี้จะหนักมาก แต่อย่างน้อยนางก็ใช้แรงทั้งหมดที่มี ก็น่าจะขยับได้บ้างแต่ไม่มีการเคลื่อนไหวกระบี่เทพธิดาไม่ขยับเลยสักนิด“หลุดออกมาสักทีสิ มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”ลั่วหลิงคลุ้งคลั่งอย่างควบคุมไม่ได้ สบถออกมาเสียยกใหญ่ในตอนที่ใบหน้าและคอแดงเถือกนั้น จู่ ๆ ก็มีเสียงหัวเราะสดใสเสียงหนึ่งดังขึ้นด้านหลัง“เจ้าของกระบี่เทพธิดาไม่ใช่เจ้า เจ้าดึงไม่ออกหรอก”“ใคร?”ลั่วหลิงตื่นตระหนก ก่อนจะรีบหันไปมอง แต่กลับพบว่าด้านหลังของนางคือสตรีสวมชุดสีเขียวที่ไม่รู้ว่ายืนอยู่ตรงนั้นนานแค่ไหนแล้วผู้หนึ่ง กำลังย่างก้าวเดินเข้ามาสตรีชุดเขียวมีรูปโฉมงดงามมาก มีบุคลิกค่อนข้างเป็นเอกลักษณ์มีผ้าสีขาวคลุมหน้า เห็นแค่รูปร่างที่อรชร“เจ

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1899

    “ได้ เช่นนั้นก็เข้าไปดูกันเถอะ!”ร่างกายของกู้หว่านเยว่เคลื่อนไหวรวดเร็วดั่งสายลม นางดูคล้ายกับเสือดาวที่คล่องแคล่วปราดเปรียวในยามค่ำคืน ไม่นานนางก็มาถึงบริเวณรอบนอกเจดีย์เก้าชั้นแล้ว“ข้างหน้ามีคน!”กู้หว่านเยว่รีบหยุดชะงักเจดีย์เก้าชั้นแห่งนั้นตั้งตระหง่านสูงอยู่ท่ามกลางความมืด อบอวลไปด้วยกลิ่นอายที่ดูน่าเกรงขามกู้หว่านเยว่กุมหน้าอก รู้สึกเหมือนถูกดึงดูดองครักษ์สองกลุ่มยืนเรียงแถวอยู่หน้าประตูเจดีย์เก้าชั้น ลั่วหลิงยืนอยู่ในนั้น สตรีที่มีรูปโฉมงดงามผู้หนึ่งเร่งรัดอย่างหมดความอดทน “ตกลงได้หรือไม่ได้ เจ้าเปิดประตูได้หรือไม่ เจ้าบอกเองไม่ใช่หรือว่าเจ้ามีกุญแจ?”พระสนมลี่เช็ดเม็ดเหงื่อบนหน้าผาก“ในนี้มีกุญแจสิบสามดอก ข้าเองก็ไม่รู้ว่าดอกไหนเป็นดอกจริง ดอกไหนเป็นดอกปลอม เจ้าโปรดรอสักครู่ ให้ข้าลองดูก่อน”ลั่วหลิงแบะปาก “ขืนลองต่อคงเช้ากันพอดี อยากให้คนอื่นรู้หรืออย่างไร?”“ข้าจะรีบเดี๋ยวนี้”ในมุมที่ลั่วหลิงมองไม่เห็น แววตาของพระสนมลี่ฉายแววมืดครึ้มหากไม่ใช่เพราะนางยังมีประโยชน์ คงเผยธาตุแท้ไปแล้วในตอนที่ลั่วหลิงกำลังจะหมดความอดทนนั้น ก็ได้ยินเสียง ‘แกร็ก’ ดังขึ้นหน้าประ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status