All Chapters of ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง: Chapter 1171 - Chapter 1180

ตอนซ่งรั่วเจินเดินออกจากกระโจมก็พบว่าหนึ่งคืนที่ผ่านมา ภายในค่ายทหารเปลี่ยนแปลงไปไม่น้อยเห็นได้ชัดว่ารองแม่ทัพหลายท่านไม่ได้นอนพักผ่อนตลอดทั้งคืน ทว่าสีหน้าพวกเขากลับสะท้อนคุณธรรมเต็มเปี่ยม อีกทั้งยังมีเพลิงโทสะลุกโชน“ข้าก็บอกแล้วว่าหนึ่งคืนจะต้องลากตัวไอ้สารเลวคนนี้ออกมาให้ได้ ท่านอ๋องดีต่อทหารทุกคนมาก ถึงขั้นมีคนกล้าฉวยโอกาสนี้สร้างความเดือดร้อนให้ทั้งค่ายทหาร นี่ถูกเขาเอาเปรียบหมดแล้วจริงๆ!”“คนผู้นี้ก็คือเดรัจฉานโดยแท้ ก่อนหน้านี้ตอนเข้าอยู่ในค่ายไม่ได้รับความสนใจ ยังเป็นทานอ๋องเลื่อนตำแหน่งให้ บัดนี้กลับตอบแทนบุญคุณด้วยความแค้น!”“มารดาเถอะ หากครั้งนี้สามารถรอดตายผ่านด่านนี้ไปได้ คืนนี้ข้าจะไปขุดหลุดฝังบรรพชนบ้านเขา!”คนอื่นต่างเผยสีหน้าเห็นด้วย ยิ่งคิดก็ยิ่งโมโหจริงๆ คิดไม่ถึงเลยว่าขณะกำลังจะไปรายงานท่านอ๋องจะได้พบพระชายาฉู่อ๋อง จึงรีบเก็บสีหน้าและทำความเคารพ “คารวะพระชายา”“จับคนสอดแนมได้แล้วหรือ?”หูของซ่งรั่วเจินว่องไวมาก ย่อมไม่พลาดบทสนทนาของพวกเขาเมื่อคืนตอนจวินถิงกลับมาฟ้าก็มืดมากแล้ว เขาพูดว่าไม่เกินวันนี้จะต้องจับตัวคนสอดแนมออกมาให้ได้ตอนนั้นนางยังแปลกใจเหตุใ

ราชครูกู้เห็นว่าหลิงไท่ซือต้องการกล่าวโทษฉู่อ๋องให้ได้ บัดนี้ฐานะของลูกเขยตนไม่เหมาะสม ไม่สะดวกออกมาพูดได้เพียงแต่บัดนี้ท่าทางต้องการให้ฉู่อ๋องพลิกสถานการณ์กลับมาไม่ได้ของหลิงไท่ซือคนต่ำต้อยคนนี้ เขามองแล้วไม่สบอารมณ์อย่างมาก“ฉู่อ๋องจัดการในทันทีแล้ว บัดนี้ฉู่อ๋องเองก็ติดโรคระบาด ไม่สบายไปด้วย ตอนนี้สิ่งสำคัญที่สุดไม่ใช่หาทางรักษาโรคระบาดหรอกหรือ?”ราชครูกู้มองทางหลิงไท่ซือ “เหตุใดหลิงไท่ซือต้องร้อนใจตัดสินโทษถึงเพียงนี้ด้วยเล่า?”สีหน้าหลิงไท่ซือเคร่งขรึมลงไป ขณะกำลังจะเอ่ยปาก หร่วนไท่ซือกลับพูดออกมาก่อน “ราชครูกู้พูดถูกแล้ว ตอนนี้จะคลี่คลายเยี่ยงไรต่างหากสำคัญที่สุด”“หากจะตัดสินโทษจริง ไม่สู้รอฉู่อ๋องกลับเข้าราชสำนักก่อนค่อยว่ากัน เชื่อว่าด้วยอุปนิสัยของฉู่อ๋อง จะต้องไม่ปัดความรับผิดชอบแน่”สีหน้าทุกคนล้วนแปลกใจ ทุกคนเองก็ล้วนได้ยินมาว่าสกุลหร่วนและสกุลซ่งแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์กัน บัดนี้ท่าทีของหร่วนไท่ซือชัดเจนอย่างมากทว่า พวกเขาคิดว่าเรื่องนี้เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน วิธีรับมือของฉู่อ๋องเองก็ดีมากแล้ว หากเปลี่ยนเป็นคนอื่น ก็ไม่แน่ว่าจะทำได้ดียิ่งกว่านี้!เช่ออ๋องเห็นราชครูก

“พระสนม กองทัพส่งข่าวมา พระชายาฉู่อ๋องและเหล่าหมอหลวงคิดวิธีรักษาโรคระบาดออกมาได้แล้ว ได้ยินว่าวันนี้สามารถควบคุมโรคระบาดได้แล้วพ่ะย่ะค่ะ...”“อะไรนะ?”สีหน้าจงเฟยเปลี่ยนไป “นั่นคือโรคระบาดนะ เหตุใดสามารถรักษาได้ในเวลาอันสั้นกันเล่า?”“ข่าวของค่ายทหารส่งมาเช่นนี้ ทีแรกราชสำนักยังคิดลงโทษฉู่อ๋อง คิดไม่ถึงเลยว่าค่ายทหารจะส่งข่าวมา”“ไม่เพียงสามารถรักษาโรคระบาดได้ ยังจับคนสอดแนมได้อีกด้วย ได้ยินมาว่าก่อนหน้านี้ฝ่าบาทส่งคนของศาลต้าหลี่ไปตรวจสอบมาก่อน ยิ่งไปกว่านั้นยังสืบออกมาได้ว่าสถานที่เกิดโรคระบาดแห่งแรกไม่ใช่ค่ายทหาร แต่เป็นหมู่บ้านชิงหยางพ่ะย่ะค่ะ”พระสนมจงเฟยใจสั่น ช่วงนี้แม้ว่านางถูกขัง ไม่สามารถออกไปได้ แต่ยังรู้ข่าวของเช่ออ๋องตกลงเกิดเรื่องใดขึ้น นางเข้าใจดีอย่างมากหากทำสำเร็จ ฉู่อ๋องไม่มีทางพลิกสถานการณ์กลับมาได้ ต่อให้ฝ่าบาทชอบเยี่ยงไร ก็ต้องแบกโทษหนักถึงเพียงนี้เอาไว้ ราษฎรและทหารมากมายต้องตายไป ย่อมไม่สามารถทำเหมือนไม่เคยเกิดขึ้นได้ทว่าหากพบความจริงที่อยู่เบื้องหลัง เช่นนั้นก็จบสิ้นแล้ว...“เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?จงเฟยเดินวนไปมาภายในห้อง สีหน้าเปี่ยมความกระวนกระวา

“ทั้งๆ ที่สถานที่แพร่โรคระบาดคือค่ายทหาร เหตุใดพวกเราที่นี่ถึงได้ระบาดหนักถึงเพียงนี้?”“ก่อนหน้านี้ได้ยินว่าค่ายทหารมีคนตายมากมาย บัดนี้ก็ไม่รู้สถานการณ์เป็นเช่นไร พวกเราดวงซวยโดยแท้!”“ฉู่อ๋องเองก็ไม่สามารถทำร้ายคนถึงเพียงนี้ได้กระมัง!”“ข้าได้ยินมาว่าโรคระบาดครั้งนี้ไม่ได้มาจากค่ายทหาร เดิมทีทหารภายในค่ายก็แข็งแรงมาก ไฉนเลยจะเกิดโรคระบาดได้ ทั้งๆ ที่พลอยเดือดร้อนไปด้วยแท้ๆ”ตอนซ่งรั่วเจินมาถึงก็ได้ยินเสียงตำหนิ แต่ก็มีบางส่วนเชื่อว่าฉู่อ๋องเป็นผู้บริสุทธิ์เพียงแต่ ยามเผชิญหน้ากับภัยคุกคามถึงชีวิต ทุกคนไม่ใส่ใจความจริงว่าจะเป็นเช่นไร คิดเพียงอยากหาหมอรักษาอาการป่วยเพื่อให้รอดชีวิตต่อไปได้“เข้าใกล้ที่นี่ไม่ได้!”องครักษ์เฝ้าที่นี่ขวางซ่งรั่วเจินไว้ซ่งรั่วเจินหยิบป้ายคำสั่งที่ฉู่จวินถิงมอบให้นางออกมาอย่างไม่รีบร้อน เพราะล้วนเป็นทหารภายในค่าย ส่วนฉู่จวินถิงคุ้นชินกับเหล่าแม่ทัพมาก คาดว่าปล่อยนางเข้าไปได้ไม่มีปัญหา“พระชายาฉู่อ๋อง?”หัวหน้าจำซ่งรั่วเจินได้ รีบทำความเคารพ“ข้าน้อยเป็นรองแม่ทัพของแม่ทัพซ่ง!”ได้ยิน ซ่งรั่วเจินเข้าใจในทันใด คิดไม่ถึงเลยว่าจะยังมีคนของตนอีกด้ว

เสนาบดีศาลต้าหลี่อายุราวสี่สิบปีแล้ว ใบหน้าสุขุม นับตั้งแต่สององค์ชายเข้ามา เขาก็อยู่รออยู่ทางด้านข้าง เงียบงันไม่พูดจาบัดนี้ได้ยินฝ่าบาทเอ่ยถามสถานการณ์จากเขา นี่ถึงพูดว่า “ฝ่าบาท อิงตามสถานการณ์ที่กระหม่อมสืบมาได้ โรคระบาดเกิดขึ้นที่หมู่บ้านชิงหยางเป็นที่แรก”“ก่อนหน้านี้หมู่บ้านชิงหยางเกิดเหตุอุทกภัย ชายชราคนนั้นรู้สึกไม่สบายก่อนเป็นคนแรก จึงอยู่พักรักษาตัวภายในบ้านมาโดยตลอดปรากฏว่าอาการไม่ดีขึ้น นี่ถึงได้ไปเชิญหมอ หมอคนนั้นรู้สถานการณ์ของพวกเขาแล้ว จึงจ่ายยาแก้อาการปวดหัวและลดไข้ให้เขาจำนวนหนึ่ง”“ต่อมาผ่านไปได้ไม่นาน ตอนพวกเขาไปทำนา จู่ๆ ก็รู้สึกว่าขโมยขึ้นบ้าน ที่ถูกขโมยไปกลับไม่ใช่เงิน แต่เป็นผ้าห่มและชุดชาดื่มน้ำ”“ทีแรกพวกเขาจะไปแจ้งทางการ กลับพบว่าบนโต๊ะมีเงินมากมายวางอยู่ พวกเขาคิดเพียงว่าตนเองถูกเอาเปรียบเท่านั้น จึงปล่อยเรื่องนี้ผ่านไป ไม่ได้แพร่งพรายออกไป”“กระหม่อมสืบพบว่าทหารสองคนภายในค่ายตายไปก่อน บังเอิญวันหยุดพักไปดื่มเหล้าที่หอสุรา ดื่มมากไปจึงนอนหลับหนึ่งตื่น”“คาดว่าจอกเหล้าไปจนถึงผ้าห่มล้วนเป็นของที่นำมาจากครอบครัวชาวนานั้น เป็นเจตนาปรักปรำพ่ะย่ะค่ะ”เส