All Chapters of ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง: Chapter 1691 - Chapter 1700

จ้าวอิงอี้ได้ยินกวนเยี่ยนถามเช่นนั้นออกมา เขาก็รีบตอบกลับทันใด “จื่อเหลยเป็นบุตรของข้า ย่อมต้องอยู่กับข้า!”“จื่อเหลยเองก็เป็นบุตรของข้าถือสิทธิ์อะไรจะต้องไปอยู่กับเจ้าด้วย? ยามนี้เจ้ามีสตรีอื่นแล้ว หรือสตรีนอกเรือนคนนั้นช่วยเจ้ามีบุตรไม่ได้?”“จื่อเหลยไปอยู่กับเจ้าให้ได้อะไร? คนอย่างเจ้าได้ใหม่ลืมเก่า ไร้มโนธรรมสิ้นดี ถึงครานั้นให้ไปอยู่ในจวนเจ้าก็มีแต่จะเกะกะขวางหูขวางตาเจ้าเท่านั้น!”กวนเยี่ยนแค่อ้าปากก็พ่นคำต่อว่าออกมาไม่หยุดพัก คล้ายกับว่าแม่ทัพจ้าวเป็นเพียงบุรุษใจคดทรยศภรรยาและครอบครัวคนหนึ่งเท่านั้นจ้าวอิงอี้ไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรออกมาดี รู้สึกเพียงว่าคุยกับสตรีคนนี้แล้วเหนื่อยล้าหมดเรี่ยวแรงเสียเหลือเกิน“จื่อเหลย เจ้าอย่าไปฟังที่มารดาของเจ้าพูดเลย เรื่องพรรค์นี้มีอยู่จริงที่ไหน แต่ถ้าหากยังปล่อยให้นางพูดจาเหลวไหลไร้สาระเช่นนี้ต่อไปล้วนไม่เกิดผลดีใด ๆ ต่อพวกเราทั้งสิ้น”“จนบัดนี้เรื่องราวผ่านมานานเพียงนี้แล้ว พวกเราทุกคนควรมองไปข้างหน้า หากเจ้ายังปล่อยให้นางทำผิดโดยไม่คิดจะห้ามปรามอีก ก็รังแต่จะทำให้นางย่ำแย่ยิ่งกว่าเดิม”แม่ทัพจ้าวย่อมทราบดีว่าบุตรชายของตนเองใจดีกับมารด

จ้าวฮูหยินมองสตรีที่พลันปรากฏตัวขึ้นตรงหน้า นางจำได้ ว่าสตรีผู้นี้คือซ่งรั่วเจินพระชายาฉู่อ๋องทว่านางกลับคิดไม่ถึงเลยว่าซ่งรั่วเจินจะมีวาจาดุดันร้ายกาจถึงเพียงนี้ ทำให้ทุกคนเชื่อในคำพูดของนาง“ก่อนหน้านี้ก็มีไต้ซือทำนายดวงชะตาท่านหนึ่งได้ทำนายไว้ตั้งแต่ตอนหมั้นแล้วว่านางมีดวงกินผัว เจ้าถือสิทธิ์อะไรมาบอกว่านางมิได้มีดวงชะตาเช่นนั้น?” กวนเยี่ยนตะคอกด้วยเสียงโกรธกริ้ว“ข้าก็อาศัยความสามารถของข้า เรื่องนี้คนทั้งเมืองหลวงน่าจะทราบดี”ซ่งรั่วเจินตอบกลับด้วยสีหน้าราบเรียบ “หากท่านไม่เชื่อ ก็รอให้พี่ชายสามของข้าสมรสกับคุณหนูฉู่สิ ดูว่าหลังจากนี้พวกเขามากบุตรมากวาสนาหรือไม่ก็รู้เอง”“กลับกันเป็นท่านต่างหาก ข้าได้ทำนายดวงชะตาให้ท่านแล้ว”เสียงของซ่งรั่วเจินชะงักไปเล็กน้อย ครั้นเห็นว่าความสนใจของกวนเยี่ยนถูกดึงดูดอย่างเต็มที่ นางจึงเอ่ยขึ้นอย่างเย็นชา“ท่านมีดวงกินบุตรกินหลาน”ทันทีที่สิ้นเสียงของซ่งรั่วเจิน ทุกคนในที่แห่งนั้นต่างพากันเบิกตากว้างทันทีเพราะคำพูดนี้น่าตกใจยิ่งกว่าได้ยินว่าฉู่ชิงหลีมีดวงกินผัวเสียอีก“สวรรค์ หากจ้าวฮูหยินมีดวงชะตาเช่นนี้จริง นั่นก็เท่ากับว่าการตายของแม่

กงชินอ๋องเห็นฮูหยินตนเองมีความยินดีปรีดาถึงเพียงนี้ ย่อมตอบรับด้วยความเต็มใจ “หากเป็นเช่นนั้นย่อมเป็นเรื่องดีอย่างยิ่ง”เพราะเหตุนี้ ทุกคนรอบบริเวณนั้นจึงได้เห็นว่าครอบครัวกงชินอ๋องและครอบครัวของจวนแม่ทัพซ่งพบปะกันอย่างรื่นเริงเป็นกันเอง ช่างเป็นภาพที่คล้ายกับว่าที่ญาติของสองสกุลมาพบหน้ากันอย่างชื่นมื่น เตรียมพูดคุยเรื่องหมั้นหมายกันอย่างมีความสุข“ฉิวโหว ท่านอยากไปด้วยกันหรือไม่?” ซ่งหลินถามขึ้นมาประโยคหนึ่งอย่างมีมารยาท“ไม่ดีกว่า” ฉิวโหวโบกมือปฏิเสธทันที ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม “ข้าซาบซึ้งในน้ำใจของท่านแม่ทัพซ่งยิ่งนัก คุณหนูรองฉู่และคุณชายสามของพวกท่านเป็นคู่ที่เหมาะสมกันอย่างยิ่ง”“ไว้ถึงวันพิธีสมรสเมื่อใด พวกเราจะไปร่วมดื่มสุรามงคลด้วยอย่างแน่นอน”ซ่งหลินพยักหน้ารับพร้อมรอยยิ้ม “ดี ๆ ถึงครานั้นแล้วท่านต้องไปให้ได้นะ”ทุกคนเห็นท่าทีแสดงความยินดีของจวนฉิวเช่นนี้ ย่อมเข้าใจทันทีว่าข่าวลือก่อนหน้านี้ทั้งหมดล้วนเป็นเรื่องเท็จหากเป็นเรื่องจริง ความสัมพันธ์ของทั้งสองฝ่ายควรจะอึดอัดกระอักกระอ่วน มีหรือจะแสดงความยินดีจากใจจริงเช่นนี้?ชั่วขณะนั้น ทุกคนยิ่งรู้สึกหมดคำพูดกับกวนเยี่

กงชินอ๋องเดิมทีไม่ได้สนิทกับซ่งหลินนัก เพียงแค่ต่างฝ่ายต่างเคยได้ยินชื่อเสียงของอีกฝ่ายมาบ้างก็เท่านั้น ในเวลานี้เมื่อเห็นฮูหยินของตนเองกำลังพูดคุยกับฮูหยินของอีกฝ่ายอย่างชื่นมื่นถูกคอ ตนเองก็เกิดความรู้สึกเหมือนถูกบังคับให้ต้องร่วมวงสนทนาขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้“สหายซ่ง ข้ามองว่าท่านเองก็เป็นคนเปิดเผยดี เช่นนั้นข้าก็ขอพูดตรง ๆ เลยแล้วกัน”“เรื่องครั้งนี้ เป็นข้าเองที่ทำไม่เหมาะสม เพราะไม่รู้สถานการณ์ล่วงหน้า จึงทำให้เกิดเรื่องวุ่นวายเช่นนี้ขึ้นมา”ซ่งหลินรีบโบกมือทันที ก่อนจะเอ่ยว่า “ข้าทราบอยู่แล้ว เรื่องทั้งหมดก็แค่บังเอิญเท่านั้นเอง เป็นใครก็คิดไม่ถึงหรอก ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรเลย”“บุตรีของข้าฉลาดปราดเปรื่องมาตั้งแต่เยาว์วัย มารดาของนางก็ทุ่มเทสั่งสอนนางอย่างเต็มที่ เรียกได้ว่าทุ่มเทหยาดเหงื่อและแรงใจทั้งหมดไปกับนางยังได้เลย อีกทั้งศิลปะทั้งสี่แขนงก็เก่งกาจชำนาญ”“น่าเสียดายที่ก่อนหน้านี้ดันมีเรื่องเหล่านั้นเกิดขึ้น ทำให้เรื่องสมรสของนางต้องล่าช้าออกไป ทว่าข้าขอยืนยันว่า นางเป็นแม่นางที่ดีพร้อมคนหนึ่งแน่นอน!”กงชินอ๋องเอ่ยถึงฉู่ชิงหลีขึ้นมาก็รู้สึกปวดใจขึ้นมา “จะว่าไป ก็เป็นข้าเ

ซ่งจืออวี้อุปนิสัยร่างเริงมีชีวิตชีวา อีกทั้งยังใจกว้างและโอบอ้อมอารี ไม่โกรธง่าย หากเห็นใครต้องการความช่วยเหลือแล้ว เขาพร้อมเข้าไปช่วยทันทีไม่มีลังเลเดิมทีนางยังคิดจะแนะนำเขาให้รู้จักน้องหญิงของตนเองด้วยซ้ำ เพราะสามีเช่นนี้หาได้ไม่ง่าย ทว่าน่าเสียดายที่ช้าไปหนึ่งก้าว พี่ชายสามมียอดสตรีในใจอยู่แล้วฉู่อิ้งเมิ่งพอได้ฟังแผนการในอดีตของหร่วนเนี่ยนถัง ก็อดหัวเราะออกมาไม่ได้ “ที่เจ้าคิดจะแนะนำให้น้องหญิงของเจ้ามันสายไปแล้ว หากมิใช่เพราะพี่หญิงรู้จักเขาเร็วกว่าหนึ่งก้าว ข้าเองก็คิดไว้นะว่าต้องหาทางจับเขาให้ได้เหมือนกัน”หร่วนเนี่ยนถังได้ยินดังนั้น ก็หัวเราะร่าออกมาทันที “ก่อนหน้านี้ข้าได้ยินพี่หญิงของเจ้าเล่าว่าเจ้านิสัยร่าเริงนัก วันนี้ได้เจอตัวจริงแล้วไม่ผิดเลยเจ้าช่างเหมือนกับผลแห่งความยินดีปรีดามากจริง ๆ”“พี่หญิงใหญ่ของข้าก่อนหน้านี้ก็นิสัยซุกซนขี้เล่นเหมือนกัน ทว่าหลังจากออกเรือนแล้วก็เปลี่ยนไปไม่เหมือนเมื่อก่อน นางแทบไม่มีโอกาสได้ออกมาเที่ยวเล่นข้างนอกเลยด้วยซ้ำไป“หากนางรู้ว่าพวกเรามากันวันนี้ นางจะต้องอยากมาจวนสกุลซ่งด้วยแน่ ๆ”ฉู่อิ้งเมิ่งพรูลมหายใจออกมาเฮือกหนึ่งอย่างหมดอาล